روزنامه جهان صنعت
1397/10/03
آتلانتیک: آرزوی کرد‌های سوریه یک‌شبه بر باد رفت
حدود شش سال پیش همزمان با شعله‌ور شدن بحران سوریه، کرد‌های این کشور به تدریج راه‌شان را از سایر مردم سوریه جدا کردند. شعار‌های متفاوتی سر دادند و پرچم‌های دیگری را برافراشتند. با خروج نیرو‌های آمریکا از سوریه، سرنوشت این شعار‌ها و پرچم‌ها در هاله‌ای از ابهام قرار گرفته است.به گزارش فرارو، در روز‌های پایانی هفته گذشته دونالد ترامپ، رییس‌جمهور آمریکا ناگهان خروج تمام نیرو‌های کشورش از سوریه را اعلام کرد. درباره این تصمیم، تفسیر‌ها و تحلیل‌های متعددی ارائه شده، اما اغلب این تفسیر‌ها در یک چیز مشترک هستند: بزرگ‌ترین بازنده خروج نیرو‌های آمریکا، احزاب مسلح کرد در سوریه هستند؛ احزابی که در طول شش سال گذشته، نوعی از خودمختاری و حتی در مواقعی استقلال کامل از دمشق را هم تجربه کردند.
گروه عمدتا کرد موسوم به «نیرو‌های دموکراتیک سوریه» در واکنش به خروج نیرو‌های آمریکایی، این امر را یک «خیانت» دانست. رسانه‌های آمریکا هم عموما با تصمیم مناقشه‌برانگیز ترامپ مخالفت و آن را به نفع رقبای واشنگتن قلمداد کرده‌اند. در این میان برخی هم به «خیانت دوباره» واشنگتن به کردها پرداختند. نشریه آتلانتیک، طی یادداشتی به قلم جوست هیلترمن، مدیر برنامه شمال آفریقا و خاورمیانه در اندیشکده گروه بین‌المللی بحران، ضمن نکوهش «خیانت دوباره واشنگتن به کردها» به وضعیت بغرنج احزاب کرد در شمال سوریه پرداخت. به نوشته هیلترمن، خروج نیرو‌های آمریکایی، کرد‌های سوریه را حیرت‌زده کرد و آرزوی آنها برای تاسیس یک منطقه خودمختار را یک‌شبه بر باد داد. آنها الان باید میان دو گزینه فرار به کوهستان‌ها و انتظار بازگشت نظام سوریه به مناطق‌شان یکی را انتخاب کنند.
بنا به ادعای هیلترمن، ترس از خیانت ابرقدرت‌ها، در دی‌ان‌ای کردها وجود دارد. کردها در عراق پس از حمله آمریکا، برای کسب امتیازاتی فشار آوردند و سرانجام توانستند یک منطقه فدرال تاسیس کنند. بار دیگر پس از آغاز ناآرامی‌ها در سوریه در سال ۲۰۱۱ که به جنگ داخلی منتهی شد، در شمال شرقی سوریه یک خلا به وجود آمد. کردها به سرعت آن را پر کردند. زمانی که در سال ۲۰۱۴ داعش ظهور کرد، کردها در صحنه ظاهر شدند و در عراق و سوریه برای جنگ با داعش به ائتلاف آمریکا پیوستند. آنها امیدوار بودند حمایت خالصانه‌شان از آمریکا، در پایان جنگ، به حمایت واشنگتن از اهداف ملی کردها منجر شود. اما چنین اتفاقی رخ نداد.
در سال ۲۰۱۸ نیز اتفاق مشابهی رخ داد. در این سال ترکیه به شهر عمدتا کردنشین عفرین حمله کرد و نیرو‌های کرد «یگان‌های مدافع خلق» - شاخه سوری حزب کارگران کردستان در ترکیه- را از آنجا اخراج کرد، آمریکا تماشاگر بود. زمانی که دولت سوریه درگیر بحران داخلی شد، یگان‌های مدافع خلق در سال ۲۰۱۲ کنترل شمال سوریه را به دست گرفتند. دمشق هم که فاقد نیروی انسانی کافی بود، با این یگان‌ها مقابله نکرد.
به نوشته هیلترمن، برخلاف کرد‌های عراق که یک منطقه فدرال را اداره می‌کنند، یگان‌های مدافع خلق در سوریه، توسط ترکیه، نظام سوریه و حتی کرد‌های عراق که با دیده تردید به یگان‌های مزبور نگاه می‌کنند احاطه شده‌اند. در تابستان گذشته، رهبران یگان‌های مدافع خلق با دمشق گفت‌وگو‌هایی انجام دادند، اما به دلیل اینکه فکر می‌کردند واشنگتن از آنها حمایت می‌کند و نیز به دلیل عدم موافقت دمشق با درخواست این رهبران، گفت‌وگو‌ها به شکست انجامید. اکنون پس از خروج غیرمشروط نیرو‌های آمریکا از سوریه اگر بار دیگر با دمشق گفت‌وگو کنند، دولت سوریه تمایل کمتری برای امتیازدهی خواهد داشت.
سایر اخبار این روزنامه
کاری کنید که نیروی انتظامی در چشم مردم مقتدر، عادل و هوشیار باشد
تامین منابع آب تهران در گرو بارش برف
رییسی محتمل‌ترین گزینه ریاست قوه قضاییه
ارتباط گوشی‌های قاچاق قطع میشود
بررسی سناریوهای پیش روی بنزین
طرح کودک‌همسری در کمیسیون حقوقی رد شد
احیای بافت تاریخی تهران
افزایش ۲۱۰۰ واحدی شاخص بورس
نماینده سراوان، نماد مظلومیت!
تقسیم کار!
حکم حبس نقدینگی
هرج و مرج در خانه ، ترس در خارج
وزیر صنعت برای دو سال دیگر وعده اصلاح ساختار خودروسازی را داد
نگاهی به وضعیت هرمز بعد از هجوم گردشگران؛
تعمیق کاهش معاملات مسکن پس از افزایش قیمت‌ها؛
خرج نقدینگی برای گرانی
محمود عباس خبر داد
آتلانتیک: آرزوی کرد‌های سوریه یک‌شبه بر باد رفت
دور جدید درگیری اردوغان- نتانیاهو
سونامی در اندونزی صدها کشته و زخمی برجا گذاشت
مُرفین درمانی اقتصاد!
