رسانه به تنهایی نمی تواند باعث بروز خشونت شود

در حال حاضر جامعه ما یک جامعه رسانه‌ای است یعنی ما نسلی را پرورش داده ایم به نام نسل رسانه‌ای. این رسانه‌ها هم شامل رسانه‌های مجازی می‌شود و هم رسانه های غیرمجازی؛ رسانه به تنهایی نمی تواند باعث بروز خشونت یا رشد آن در جامعه شود، خشونت موضوعی است که ما در گذشته نیز با آن روبرو بوده ایم اما امروز وقتی می‌بینیم که افزایش پیدا کرده است متوجه می شویم که این افزایش به معنی افزایش تعداد خشونت نیست بلکه به معنای انعکاس بستر خشونت است.
ما در سال‌های گذشته خشونت‌های بدتر از این را هم تجربه کرده ایم مثلا جریان خفاش شب و بیجه مسائلی بودند که خشونت در ابعاد گسترده تر و عمیق تری در آنها نمود پیدا می‌کرد اما در حال حاضر رسانه های مجازی به قدری وسعت عمل دارند که می‌توانند همه اتفاقات را منعکس کنند به همین دلیل ما احساس می‌کنیم که با یک رشد خشونت مواجه هستیم؛ اما واقعیت ماجرا چنین نیست.
یکی از ویژگی‌های جوانان در بحران نوجوانی آنها در شرایط فعلی این است که آن ها با یک بلوغ زودرس فرهنگی روبه‌رو هستند و هیچ تناسبی بین بلوغ فرهنگی نسل جوان با بلوغ زیستی آنها وجود ندارد!
البته یکی از دلایل آن می تواند رسانه باشد رسانه های مجازی هم می‌توانند در این زمینه نقش داشته باشند، اما نقش اصلی را رسانه‌های عمومی بر عهده دارند. یعنی رسانه هایی که فضاهای چنینی را به وجود آورده اند. همزمان با رشد و تاثیر رسانه بر نسل جوان و نوجوانان ما دیده می‌شود که نهادهای آموزش دهنده کاملا در بحران به سر می‌برند. نهاد های آموزش و پرورش و نهاد خانواده از جمله نهادهایی هستند که در حال حاضر در بحران هستند. رسانه ملی هم که برای ما تلقی یک رسانه آموزشی را دارد در حال حاضر در حالت


خاصی به سر می‌برد! وقتی اینها در بحران به سر می‌برند فضا برای عمل رسانه های تصویری مثل ماهواره و فضای مجازی حتی رسانه‌های سینمای خانواده و امثال آن باز می‌شود. اینها یک فضایی را به وجود می‌آورند که طبیعتاً این فضا اثر‌اتش را روی یک نسل نوجوان و جوان می‌گذارد.
به نظر من رسانه به خصوص رسانه های مجازی به عنوان یک ابزار نمی‌توانند نقش اثرگذاری در افزایش خشونت داشته باشند؛ چیزی که خشونت را به وجود می‌آورد بستر اجتماعی است یعنی وقتی آموزش نسل جوان با بحران روبه‌رو است و جوانان با کمبود یا نبود اشتغال
روبه‌رو هستند؛ طبیعتاً به خشونت روی می آورند. رسانه‌های مجازی یا هر رسانه دیگری نمی‌تواند زمینه‌های افزایش خشونت را به وجود بیاورد لذا به نظر نمی رسد که بتوان با برخورد فیزیکی با یک رسانه همه تقصیرها را بر گردن فضای مجازی بیاندازیم و از آن طرف فکر کنیم که با چنین برخوردهایی می توانیم از افزایش خشونت جلوگیری کنیم و بسترهای افزایش آن را کاهش دهیم! خشونت با این رفتار ها کاهش پیدا نمی‌کند تنها ممکن است از سطح آنلاین به سطح زیرین جامعه برود یعنی انعکاس پیدا نکند اما این به معنای کاهش نخواهد بود.