آیا مدیران صداوسیما به آمارهای مردمی توجهی دارند؟ رینگ بوکسی برای جذب مخاطب

سیدحسین رسولی
دیروز خبر سید که نامزدهای بخش مردمی پنجمین دوره جشنواره تلویزیونی جام‌جم معرفی شده‌اند.
به گزارش روابط عمومی معاونت سیما، در آستانه برگزاری پنجمین دوره جشنواره تلویزیونی جام‌جم، نامزدهای بخش مردمی جشنواره معرفی شد. در بخش برنامه‌های شاخص تلویزیون آثار پیش‌رو نامزد شده‌اند: «برنامه «دورهمی» از شبکه نسیم به کارگردانی مهران مدیری؛ برنامه «خندوانه» از شبکه نسیم به کارگردانی رامبد جوان؛ برنامه «نود» از شبکه سه به کارگردانی و تهیه‌کنندگی عادل فردوسی‌پور؛ برنامه «ماه عسل» از شبکه سه به کارگردانی و تهیه‌کنندگی احسان علیخانی؛ مجموعه «کلاه قرمزی» از شبکه دو به کارگردانی ایرج طهماسب؛ برنامه «برنده باش» از شبکه سه با اجرای محمد رضا گلزار.
شبکه سه و شبکه نسیم در صدر


با آمار اعلام شده در پنجمین دوره جشنواره تلویزیونی جام‌جم مشخص می‌شود که دو شبکه «سه» و «نسیم» بسیار موفق عمل کرده‌اند. شبکه دوم سیما هم با تنها برنامه موفق خود در فهرست دیده می‌شود که همین برنامه را هم از دست داده است! اما پرسش اساسی این است که صداوسیما تعداد فراوانی شبکه تلویزیونی دارد ولی بیشتر برنامه‌های آنها مورد توجه مردم قرار نگرفته‌اند. یا شاید باید اینطور عنوان کنیم که «مردم برنامه‌های آنها را دوست نداشته‌اند.» آیا مدیریت سازمان به این آمارها توجه می‌کند؟ آیا برنامه‌سازان رانتی که مخاطب هم ندارند از قطار این شبکه‌ها پیاده می‌شوند؟ چگونه کارگردان برنامه پرهزینه «عبدی شو» که موفقیتی در جذب مخاطب نداشته است در شبکه‌های دیگر با حجم انبوهی از تولید برنامه مواجه شده است؟ مثلا یکی از برنامه‌های حساس تلویزیون به نام «هفت» به این گروه واگذار شده است! از سوی دیگر، برنامه پربیننده و تاثیرگذار «90» چه شد؟ این برنامه همچنان در صدر فهرست برترین تولیدات صداوسیما قرار دارد. این برنامه به نوعی سرمایه‌ای بزرگ محسوب می‌شود که باعث کسب درآمد چند میلیاردی هم برای شبکه سوم شده است. با این وجود تکلیف این سرمایه مشخص نیست! آیا تمام این نمونه‌هایی که ذکر شد، از عدم توجه صداوسیما به نظرات مردم حکایت ندارد؟
آمارهای عجیب!
معاون سیمای سازمان صداوسیما در نشست جشنواره «جام‌جم» که توسط عوامل صداوسیما برای تقدیر از خودشان برگزار می‌شود، در ادعایی عجیب و غیرقابل هضم گفته است: «۸۰ درصد مردم ایران بیش از ۲۰۰ دقیقه تلویزیون می‌بینند». حالا پرسش اساسی این است که مردم تلویزیون می‌بینند ولی معلوم نیست که به آن سیم ماهواره وصل است یا سیم آنتن معمولی! مشخص نیست مردم کدام کانال تلویزیون (جهانی یا بومی) را بیشتر نگاه می‌کنند. شبکه سوم سیما که یکی از پربیننده‌ترین شبکه‌ها بود با چالش‌های عجیبی روبه‌رو شده است که به نظر می‌رسد بیشتر آنها برای رسانه‌ای شدن نام مدیر جوان جدید بود. برخی هم گفتند که از عدم آشنایی و اعمال قدرت مدیریت جدید است. جالب این است که شبکه سوم سیما به جای تولید برنامه‌های جوان‌محور، سراغ تولید برنامه‌های سیاسی ناب رفته است! دقیقا همان برنامه‌هایی که سرگرمی‌محور نیستند و جوانان هم پای آنها نمی‌نشینند. البته باید انصاف را رعایت کنیم و همین جا بگوییم که برخی مستندها مانند «خارج از دید» به‌شدت پر‌بیننده هستند و نسبت به فیلم‌های مستند سیاسی قبلی از کیفیت بالاتری هم برخوردار است. اما شاید صداوسیما باید اعتماد مردم را بیشتر جلب کند تا بتوان فیلم‌های مستند را باورپذیر کرد. یکی از مشکلات تولید چنین آثاری حتی با کیفیت بسیار بالا، بحث اعتمادسازی است. البته ما نمی‌توانیم در این یادداشت ثابت کنیم که چه مقدار می‌شود یک فیلم را باورپذیر کرد و چه تعداد از بینندگان تصاویر منتشر شده در صداوسیما را باور می‌کنند! اما با نگاهی به دوروبر خودمان و صحبت‌هایی که رد و بدل می‌شود، متوجه می‌شویم که برخی از مردم به شبکه‌های تلویزیونی اعتماد ندارند. رسانه‌های دیگر هم چنین وضعی دارند. وقتی از مردم سوال می‌کنیم که آیا روزنامه یا سایت‌های خبری را مطالعه می‌کنند؟ بیشتر جواب می‌دهند که مگر خبر بدون سانسور منتشر می‌کنند تا ما آنها را بخوانیم؟! حجت‌الاسلام حسن روحانی هم‌ در جمع مدیران وزارت ارتباطات و فناوری عنوان کرد: «شما در خارج از کشور نمی‌بینید مردم مثل ایران اینقدر گوشی دست‌شان بگیرند. برای اینکه همه چیز متراکم شده در این فضای مجازی. چون ما رسانه آزاد نداریم و یک رسانه دولتی، رادیو و تلویزیون داریم. اگر ما ۵۰۰ رسانه داشتیم در فضای مجازی این همه تورم نمی‌شد. تورم که فقط در اجناس و مواد غذایی نیست».