روزنامه شهروند
1397/12/05
روایتی از یک ماه عسل جهادی
ادیب کفاش| در هفته‌ای که گذشت، عکس‌هایی از طلبه‌هایی در حال فعالیت عمرانی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد. عکس‌ها مربوط به روستای کلاهشیر در استان خراسان جنوبی است که با استقبال کاربران فضای مجازی روبه‌رو شد. در این تصاویر روحانیانی در حالی که عبا و عمامه خود را کنار گذاشته‌اند، مشغول فعالیت جهادی هستند. یکی از این روحانیان «مصطفی محمددوست» طلبه جوان حوزه علمیه قم است؛ طلبه‌ای که 14سال سابقه فعالیت جهادی دارد و در 150 اردوی جهادی مشارکت داشته است. آن‌چه در ادامه می‌آید گفت‌وگوی «شهروند» با این روحانی جوان است. دقیقا از چه زمانی تصمیم به فعالیت در مناطق محروم گرفتید؟سیزده سال پیش، با دوستانی آشنا شدم که برای کار جهادی به چهارمحالوبختیاری می‌رفتند. بعد از دو سال فعالیت در چهارمحالوبختیاری با تعدادی از طلبه‌ها تصمیم گرفتیم، یک موسسه جهادی با عنوان «عباد» تشکیل دهیم. هدف‌مان هم ارایه فعالیت‌های فرهنگی و محرومیت‌زدایی در مناطق محروم بود.
در هفته‌ای که گذشت عکسی از فعالیت‌های شما در فضای مجازی بازنشر شد که با استقبال کاربران بسیاری روبه‌رو شد. این عکس مربوط به کدام شهرستان است؟
روستای کلاهشیر از توابع شهرستان سربیشه، خراسان‌جنوبی. موسسه عباد در خراسان جنوبی در شهرستان‌های نهبندان و سربیشه و در استان لرستان در شهرستان دلفان فعالیت دارد. از اول تصمیم بر این شد تا وقتی به نتیجه قابل قبولی برسیم در همین مناطق متمرکز باشیم. البته توفیق داشتیم علاوه بر این استان‌ها در استان‌های چهارمحالوبختیاری، کهگیلویه و بویراحمد، سیستان و‌بلوچستان و خوزستان اردوی جهادی بروم.
بودجه موسسه از کجا تأمین میشود؟
موسسه «عباد» سازمانی مردم‌نهاد است که سال 87 فعالیتش را آغاز کرد و منابع مالی هم با کمک طلاب جهادی، قسمتی توسط برخی نهادهای نظام و همچنین از طرف خیرین تامین میشود. این موسسه در حال حاضر دفتری در قم و دفتری در بیرجند مرکز استان خراسان جنوبی دارد.
تاکنون چه فعالیت‌هایی در موسسه دنبال شده است؟
نزدیک به 6هزار طلبه جهادی تا حالا در سفرهای جهادی حضور داشته‌اند. ما در این سفرها همسو با فعالیت‌های فرهنگی- اجتماعی، فعالیت‌های محرومیت‌زدایی و جهادی را نیز دنبال می‌کنیم. در فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی درواقع هر روحانی یک سفیر است که تنها به منبر رفتن بسنده نمی‌کند و سعی در برطرف کردن مشکلات روستا دارد و مطالبات مردم را نیز دنبال می‌کند.
بیشتر تمرکزتان بر چه فعالیت‌هایی است؟
ما اعتقاد داریم آبادانی مسأله‌ای چندبعدی است؛ فرهنگ، اشتغال، زیرساخت و .... ما بر اساس این نگاه نیاز‌ها را در منطقه شناسایی و فعالیت‌هایمان را برنامه‌ریزی می‌کنیم. کارها را هم سعی می‌کنیم با مشارکت مردم در همه منطقه انجام دهیم. ما تشخیص و برنامه‌ریزی را بر عهده مردم قرار میدهیم.
برخورد مردم چگونه است؟
در مباحث خیریه گاهی دیده میشود که توجه لازم به عزت مردم نمی‌شود یا به مردم اعتماد نمی‌شود. کار خیریه و جهادی حساسیت‌های زیادی دارد. وقتی به مردم اعتماد و عزت مردم حفظ شود و مشکلات اصلی مورد توجه قرار گیرد، مردم استقبال می‌کنند، مخصوصا اگر کسی که پیگیر برطرف‌کردن مشکلات آنهاست روحانی باشد و این موضوع در برنامه معنوی و فرهنگی هم تأثیر دارد و حضورشان پررنگ‌تر میشود. مردم وقتی می‌بینند یک روحانی جلودار حل مشکلات است با تمام توان پای کار می‌آیند. البته مشکلات در این مناطق بسیار است. در بعضی از روستاها حتی سرویس بهداشتی و حمام نیز موجود نیست که ما در موسسه پیگیر حل این مشکلات هستیم.
در حال حاضر مسافر کدام شهر هستید؟
برای برنامه‌ریزی اردوی جهادی عازم یکی از روستاهای خراسان جنوبی هستیم. ان‌شاءالله در ایام عید دو اردو و فعالیت جهادی در این استان داریم که قرار است برای چند نیازمند خانه ساخته شود و برای آب دو روستا اقدام کنیم. برای بحث اشتغال هم برنامه‌هایی داریم.
پس عید را همراه خانواده نیستید؟
اگر منظور از خانواده پدر و مادرند، نه! من 14سال عید را دور از خانواده و در مناطق محروم و اردوی جهادی بوده‌ام، ولی همسر و فرزندانم تمام این سال‌ها همراه من بوده‌اند و هر جای کشور که برای اردوی جهادی رفته‌ام با من همراه شده‌اند.
چه سالی ازدواج کردید؟
سال ۸۵؛ شاید جالب باشد برایتان، قرارمان هم این شد ماه عسل را در مناطق محروم خدمت کنیم.
در کدام استان؟
چهارمحالوبختیاری؛ یک ماه با مردم خوب یک روستای محروم و دورافتاده. ما همان اول ازدواج و حتی قبل‌تر و زمان خواستگاری و آشنایی به توافق رسیدیم که زندگی‌مان را وقف خدمت و فعالیت جهادی کنیم و این سبک زندگی را داشته باشیم.
برای تحصیل بچه‌ها مشکلی پیش نمی‌آید؟
نه، اتفاقا درس دخترم خیلی خوب است. من یک دختر دو ساله و یک دختر هشت‌‌ساله دارم. همین مسافرت‌های جهادی و تجربیات مختلف و ارتباط با جامعه و طبیعت باعث رشد بهتر علمی و فکری بچه‌ها میشود و از طرفی همسرم خودش مثل یک معلم در کنار بچه‌هاست، البته در این مسافرت‌ها برای این‌که درس و مسائل آموزشی و تربیتی دخترم عقب نیفتد با معلم و مسئولان مدرسه هماهنگ است. ما حتی پیاده‌روی اربعین و زیارت عتبات را با همسرم و بچه‌ها می‌رویم و آن‌جا در کنار پیاده‌روی، مسافرت و زیارت درس دخترم فاطمه فراموش نمی‌شود.
درآمدتان از چه راهی است؟
تا دو‌سال پیش از همان شهریه طلبگی که در حدود ۴۰۰ تومان بود، هزینه خانواده را تأمین می‌کردیم، اما حالا با خانواده یکسری کارهای تولیدی و همچنین کار فرهنگی انجام میدهیم که کمک‌خرج‌مان شده است. سبک زندگی جهادی هم آنچنان هزینه‌‌بر نیست. اتفاقا در بسیاری از هزینه‌ها نیز صرفه‌جویی میشود.
ملک شخصی دارید؟
نه، مستأجرم؛ تا چند ماه پیش در قم زندگی می‌کردیم و الان به دلیل همین فعالیت‌ها و برای گسترش فعالیت‌های جهادی و محرومیت‌زدایی نقل مکان کرده و به خراسان جنوبی آمده‌ام.
خودرو ...
ندارم.
سفر رفتن بدون خودروی شخصی سخت نیست؟
همه این مسائل به نوع نگاه ما بستگی دارد! نه، اتفاقا با جماعت بیشتری سفر می‌کنی و لذت‌بخش‌تر است.
بهترین هدیه‌ای که دریافت کرده‌اید؟
من به کتاب خیلی علاقه دارم، البته بیشتر ادبیات داستانی و شعر و تاریخ مطالعه می‌کنم و در این زمینه فعالیت هم داشته‌ام. بهترین هدیه‌ای هم که دریافت کرده‌ام، برمی‌گردد به سال‌های اول ازدواجم و آن هم کتابی است در مورد زندگی شهید بروجردی به نام مسیح کردستان که از همسرم گرفتم.
سایر اخبار این روزنامه
چطور بچه‌هایم را به تروریست‌ها سپردم
شما غلط ساختید، استاد!
داغی که هنوز تازه است
خداحافظی با معرکه ثبت‌نام انتخابات
پلی‌بک یقه حامد زمانی را هم گرفت
یک مهران مدیریِ تو دل برو
بروید به دَرَک!
معمای پیچیده سلطان گوشت
روایتی از یک ماه عسل جهادی
فرصت‌سوزی پرسپولیس در مسجدسلیمان
قاتلانی که پس از بخشیده شدن سارق شدند
اینستاگرام یا پینترست؟ کدام یک بهتر هستند؟
فوتبال ملی ایران فعلا تعطیل!
اسکار، فرش قرمز و بازار داغ طراحان لباس
صفحه شهرونگ
پناه بر عطوفت هولیگان‌ها
آب يعني زندگي؛ توجه داريم؟
