روزنامه شهروند
1398/08/02
فقط 20 روز کنار پسر 3 ماهه‌ام بودم
شهروند| حتی رسیدن به 34سالگی و داشتن یک فرزند سه ماهه هم مانع کسب پنجمین طلای جهانی شهربانو منصوریان نشد. شهربانو که بزرگترین خواهر بین خواهران ووشوکار منصوریان است، در شانگهای چین رقبایش را مثل دوره‌های قبلی یکی پس از دیگری از پیش رو برداشت تا به رکوردی شگفت‌انگیز یعنی کسب پنج مدال طلای جهان برسد. البته این پایان کار شهربانو منصوریان نیست و او همچنان برای کسب افتخارات بیشتر انگیزه دارد و می‌گوید تا 40سالگی مبارزه خواهد کرد. مثلث خواهران منصوریان در شانگهای چین بازهم تشکیل شد؛ اگرچه این بار سهیلا منصوریان ملی‌پوش نبود و فقط برای تشویق دوخواهر خود به سالن رفت. اتحاد خواهران منصوریان روی سکوها هم در نوع خود جالب توجه بود؛ جایی که آنها با تمام وجود و مثل یک لیدر هم‌تیمی‌های خود را تشویق می‌کردند. بعد از کسب مدال طلای جهانی توسط شهربانو منصوریان که با قهرمانی ووشوکاران ایرانی در مسابقات جهانی چین همراه شد، دقایقی با او همکلام شدیم. در ادامه مشروح گفت‌وگوی «شهروند» با شهربانو منصوریان را می‌خوانید. بازهم رنگ مدال شما در مسابقات جهانی طلایی بود.
خدا را شکر می‌کنم که سربلند شدم، چون زحمات زیادی برای این مدال کشیدم. نخستین طلای کاروان ایران را من گرفتم و این خیلی سخت بود. الهه هم طلا گرفت تا مثل دوره قبلی بازهم ما دوخواهر دومدال طلا برای کشورمان کسب کنیم. البته تیم ایران در مجموع نتایج خیلی خوبی گرفت که فکر می‌کنم در تاریخ بی‌سابقه بود. باید از زحمات راضیه طهماسبی سرمربی تیم زنان هم تشکر کنم که در چند ماه اخیر زحمات زیادی برای ما کشید و در این موفقیت‌ها نقش بسزایی داشت.
این پنجمین طلای جهانی شما بود. حتما به فکر مدال‌های طلای بیشتری هم هستید؟
حتما به فکر موفقیت‌های بیشتر هستم. طبق قانون هر ووشوکار تا 40سالگی می‌تواند مسابقه بدهد و من هم چند‌سال دیگر می‌توانم مبارزه کنم. تا 40 سالگی ادامه می‌دهم و اگر خدا بخواهد دو مدال طلای دیگر هم کسب می‌کنم تا تعداد طلاهای جهانی‌ام به هفت برسد. البته در مجموع این یازدهمین طلایی بود که در زندگی حرفه‌ای ورزشی‌ام گرفتم، اما خب پنج طلایی که در مسابقات جهانی گرفتم، قطعا ارزش بالاتری دارد.
شنیده‌ام که مدال‌تان را به فرزندتان تقدیم کردید؟
بله؛ آرشام سه‌ماه‌ونیم است که به دنیا آمده و این مدال را به او تقدیم می‌کنم تا نخستین مدال زندگی‌اش باشد. واقعا شرایط سختی در چند ماه اخیر داشتم چون صاحب فرزند شده بودم و 20 روز بیشتر پیش بچه‌ام نبودم. بعد از آن دیگر هر دوهفته فقط دوروز مرخصی داشتم. واقعا دلم برای آرشام تنگ شده و از همسرم هم تشکر می‌کنم که در این مدت پیش پسرم بود. دوری از خانواده سخت‌ترین کار برای ما ورزشکاران است؛ به‌ویژه اگر یک فرزند کوچک داشته باشید. الان هم لحظه‌شماری می‌کنم که برگردم و کمبودهای این چند ماه را جبران کنم.
با توجه به این‌که پنج طلای جهانی دارید و صاحب فرزند هم شدید، بازهم انگیزه‌ای برای ادامه ورزش حرفه‌ای در شما وجود دارد؟
هر مسابقه‌ای برای من تازگی دارد. طلای این دوره خیلی به من چسبید. هر بار که مدال طلا را می‌گیرم و از سکو پایین می‌آیم، پیش خودم می‌گویم دیگر قهرمان جهان نیستم و باید برای دوره بعدی تلاش کنم. الان هم باید بروم و برای مسابقات‌سال آینده خودم را آماده کنم. به‌هرحال ورزش حرفه‌ای است و ممکن است ورزشکار هر لحظه آسیب جدی ببیند یا اتفاق دیگری بیفتد. در آن صورت دیگر نمی‌توانی به ورزش ادامه دهی و حسرت می‌خوری. من هم هر‌سال برای کسب مدال طلا انگیزه دارم.
پس همچنان باید شاهد حضور همزمان خواهران منصوریان در مسابقات مختلف باشیم؟
بله؛ من که با قدرت به کارم ادامه می‌دهم و الهه و سهیلا هم که جوان هستند و کارشان را دنبال می‌کنند. ما مثل کوه پشت هم هستیم. در همین مسابقات هم هوای یکدیگر را داشتیم و سعی کردیم به هم کمک کنیم. من اول طلا گرفتم و در فینال کنار الهه بودم.
خواهر کوچکتر شما سهیلا هم با این‌که در مسابقات جهانی حاضر نبود، به چین آمده بود و کنارتان بود؟
سهیلا با تیم چینی قرارداد دارد و در تمرینات این تیم است. با این حال برای روحیه دادن به ما و سایر بچه‌ها به سالن می‌آمد و کنارمان بود. روی سکوها هم حسابی برای بچه‌ها سنگ تمام گذاشت. باور کنید روی سکوها کل تیم یک‌طرف و ما 3سه‌خواهر یک‌طرف. روی سکوها حسابی سروصدا کردیم و به همه ملی‌پوشان روحیه دادیم. خدا را شکر که همه سربلند شدند و توانستیم هشت مدال طلا در ساندا بگیریم و بالاتر از چین قهرمان شویم.
سایر اخبار این روزنامه
گمشدگان کو هستان
چرا یک عده مانع‌تراشی می‌کنند و جلوی دولت و مجلس ایستاده‌اند
داستان توقیف هنوز تمام نشده است
12 سال برای زندگی نکردن محسن
ترافیک دام پشت در کشتارگاه
فقط 20 روز کنار پسر 3 ماهه‌ام بودم
گزارشی که روایت نشد
نگاه جنسیتی به دنیای عروسک‌ها را نمی‌پذیرم
خلبان هواپیمای یاسوج مقصر نبود
رانندگان زن خیال خانوادهها را راحت کردند
صفحه شهرونگ
کارِ کودک معلول شرایط کشور و خانوادهها است
امکان انتقال مجتمع آرادکوه وجود ندارد
گام بلند سوت‌زني
