ریل گذاری غلط

از همان ابتدا در ماجرای بنزین، ریل گذاری درستی از سوی مسئولین برای مدیریت جامعه صورت نگرفت، چه در وقایعی که اتفاق افتاد و چه پس از آن و در موضع گیری‌هایی که در اینباره از سوی مسئولین شاهد هستیم. انکار انتقادات یعنی ریل گذاری غلط و وقتی مسئولین به این مسیر رفتند ناچارند در همان ریل غلط پیش روند. وقتی از ابتدا اصل موضوعی را ندید می‌گیرید و صرفا از یک زاویه به این ماجرا نگاه می‌کنید باید تا ته این داستان را تداوم دهید. آنچه که اکنون در سخنان برخی مسئولین در مورد حوادث اخیر و یا افزایش قیمت بنزین می‌شنوید ناشی از همین است. مقامات برای تکمیل پروسه ای که تصمیم گرفتند در آن ریل گذاری را صورت دهند ناچارند تا همچنان ادبیات خاصی را نسبت به مردم داشته باشند؛ ادبیاتی که در آن نه تنها نشانی از گفتگو و دلجویی دیده نمی‌شود بلکه بعضا رنگ و بویی خاص دارد.
از سال‌های گذشته به انحای مختلف مردم نسبت به حوادث و رخدادهای اجتماعی اعتراضاتشان را نشان می‌دادند، مثلا وقتی که موسسات مالی پول‌های مردم را نابودکردند مردم اعتراض می‌کردند، وقتی فرهنگیان مطالبات خود را دنبال می‌کردند خیلی از آن‌ها جلو مجلس و ادارات کل آموزش و پرورش استان‌ها تجمع می‌کردند اما آن صداها به موقع شنیده نشد و هر مرتبه با تحقیر و تقلیل مطالبات روبه رو شدند. مطمئنا این شنیده نشدن عوارضی به همراه دارد. حال تصور کنید در چنین شرایطی برخی مسئولین کشور به جای گفتگو با مردم اظهارات تند بیان می‌کنند.
گفتگو با مردم در شرایط فعلی بسیار کار سازاست. دولت، رئیس جمهور، معاون اول باید با مردم صحبت کنند، بگویند که درچه مواردی اشتباه کردند و عذرخواهی کنند.