درباره اعتراضات در الجزایر

جعفرقنادباشی‪-‬ هئیت حاکمه الجزایر اعتراضات ۴۲ هفته‌ای مخالفان انتخابات را به کلی نادیده گرفت و کوشید تا با برگزاری انتخابات، راهبرد اصلی خود مبنی بر کسب مشروعیت را از طریق صندوق‌های رای به اجرا در آورد ولو آنکه همه شواهد حاکی از این بود که درصد کمی‌از واجدین شرایط شرکت در انتخابات بر سر صندوق‌های رای حاضر خواهند شد .
اگرچه از دیدگاه ناظرین بی طرف و براساس قواعد متعارف، حضور ۴۰ درصدی واجدین شرکت در انتخابات ریاست جمهوری الجزایر و آرای ۵۸ درصدی کسب شده به وسیله تبون (نخست وزیر اسبق الجزایر) به معنی کسب مشروعیت لازم برای وی و هیئت حاکمه الجزایر تلقی نمی‌شود ولیکن صاحب‌منصبان
نظامی‌ و مقامات سیاسی برگزارکننده
انتخابات ریاست جمهوری در الجزایر در صددند تا با توسل به همین آرا نسبتا اندک ( براین اساس تِبًون تنها ۴ میلیون رای را به خود اختصاص داده) به حکومت خود در الجزایر استحکام بخشند و حرکت‌های اعتراضی و گسترده ۱۰ ماه اخیر را


غیر مشروع و غیرقانونی قلمداد کنند.
پیداست که کسب این میزان از آرا
( ۴ میلیون از ۲۴ میلیون واجد شرایط ) نمی‌تواند بیانگر جایگاه مستحکم و قابل قبول رئیس جمهور منتخب در میان مردم الجزایر باشد و بر مشروعیت وی صحه بگذارد.
سناریوی مورد نظر صاحبان قدرت در الجزایر،
ادامه همین روند و بهره‌برداری از نتایج انتخابات به عنوان یک برگ برنده است تا از این طریق بتوانند در یک حرکت تدریجی اعتراضات را متوقف کرده و با متهم کردن مخالفان به اقدامات غیر قانونی و مُخل امنیت جامعه، مجموع تحرکات آن‌ها را متوقف کنند.
البته در این عرصه تبون رئیس جمهور منتخب نیز نقش خود را آغاز کرده و با اشاره به این که وی از افراد مغضوب بوتفلیقه بوده، وعده‌هایی را در خصوص تغییر سریع قوانین انتخاباتی و انحلال مجلس و بطور خلاصه کوشش‌هایی در جهت تحقق بخشی از خواسته‌های معترضان، مطرح کرده است تا شاید با ایجاد امیدواری در قشرها و گروه‌های مخالف، به مقبولیت نظام کنونی که معترضان از ابتدا مخالف ادامه حیات هستند، کمکی کرده باشد.