معضلی بنام فقر

رامین نخستین انصاری ‪-‬ توسعه اجتماعی فقط با ریشه کن کردن فقر در جامعه امکان پذیر است . از بین بردن فقر در حال حاضر به مانیفست اقتصادی دولت ها
تبدیل شده است. سیاستگذاری های غلط و غیر علمی در عرصه اقتصادی باعث شده است
میلیون‌ها نفر در معرض فقر و گرسنگی قرار بگیرند و در این میان کشور نیازمند تجدیدنظر در استراتژی های اقتصادی در جهت کاهش فقر است . بر هیچ کس پوشیده و پنهان نیست، به طور گسترده وضعیت سیاسی و اجتماعی تاثیرات مهمی بر اقتصاد دارد .
ریشه کن کردن فقر نیاز فوری به تصمیمات بزرگ در عرصه سیاست و اقتصاد دارد . باید به سمت توسعه پایدار و سیستم های عدالت محور که متناسب با شرایط ملی همچنین استراتژی‌های توسعه ملی باشد، حرکت کرد .


دستیابی به اهداف توسعه و سیاست های کلان اقتصادی برای تقویت سرمایه گذاری های
تولیدی و ایجاد اشتغال باید مورد توجه
قرار گیرد . با این وجود سطح فقر در کشور
در سال های اخیر گسترش و افزایش یافته است .
رشد منفی اقتصاد سطح فقر را افزایش داده است . یکی از عوامل اصلی کاهش فقر و بیکاری رشد اقتصادی در کشور است .
سیاست‌های اقتصادی و اجتماعی برای حمایت از تولید فراگیر و رشد اشتغال و همچنین کاهش نابرابری و ارتقاء عدالت در جامعه باید به گونه‌ای طراحی و سازماندهی شود که شاهد کاهش فقر در جامعه باشیم . همچنین سیاست های
سرمایه گذاری و فناوری و همچنین تسهیلات مالی فراگیر به منظور حمایت از تولید و بهره‌گیری از ظرفیت ها و قابلیت های جدید موجبات پایداری در تولید می شود .
کشور دارای ظرفیت های فراوان اقتصادی است و متاسفانه در بودجه پیشنهادی دولت به مجلس ، ظرفیت‌هایی که می‌توانست لااقل در شرایط جنگ اقتصادی وضعیت مردم را از این هم که هست بدتر نکند ، نادیده گرفته شده است .
بودجه تخصیصی به بسیاری از مراکزی که در شرایط فعلی کشور در اولویت
نمی‌باشند ، همچنان در بودجه پررنگ
دیده می‌شود؛ منابعی که می توانست در راستای
سیاست های اشتغال زایی و کمک به مردم
و رفع فقر قرار گیرد . فشار حداکثری
آمریکا علیه کشورمان نباید جامعه سیاسی را به سمت سیاست فشار اقتصادی حداکثری علیه مردم سوق دهد .
اجرای اصل 44 قانون اساسی و فروش دارایی های
دولت و مبارزه با فساد و بازگرداندن میلیاردها تومان که در بانک های خارجی و در انحصار برخی افراد سودجو هستند و وصول مطالبات بانکی و واریز آن به خزانه دولت، می‌تواند زندگی مردم را تا حدودی بهبود بخشد. فرار مالیاتی در کشور یک پدیده بسیار زشت تلقی می‌شود و نبود هیچ برنامه خاص برای دریافت مالیات از بسیاری از مراکز و نهادهای اقتصادی در کشور فشار مضاعفی نیز بر مردم وارد خواهد کرد.
بودجه تدوینی دولت با شرایط خاص کشور همسو نیست و امیدواریم نمایندگان ملت براساس منافع ملت فشار حداکثری را از دوش مردم برداشته و آن را بردوش کارتل و
تراست‌های وطنی که از پرداخت مالیات
فرار می‌کنند، بگذارند .