نباید سوژه انتخابات آمریکا شویم

آنچه در عراق رخ داد، يک تلاش نخ‌نماي هميشگي است براي اينکه ايران را به‌عنوان متهم تحولات در عراق نشان دهند. اتفاقي که در اين کشور رخ داد، مرگ مشکوک يک پيمانکار آمريکايي بود و بعد از آن حمله نظاميان آمريکايي به پايگاه حشدالشعبي و بعد حمله مردم عراق به سفارت آمريکا در عراق که در نهايت حشدالشعبي در همراهي با تصميم دولت از مردم خواست که اطراف سفارتخانه را خالي کنند. اين اتفاقي است که تاحالا افتاده ولي در اين مدت ديديم که آمريکايي‌ها سعي کردند موضوع ايران را مطرح کنند که دو دليل داخلي و خارجي پشت اين موضع بود. دليل داخلي‌اش استيضاح ترامپ است که بيش از گذشته تلاش مي‌کند تا نقش قهرمان ملي را بازي کند و در شرايطي که پرونده استيضاحش مطرح است، مي‌خواهد يک موضوع خارجي را مطرح کند. يک قسمت نگراني و عصبانيت آمريکايي‌ها از مانور نظامي مشترک ايران، چين و روسيه است که يک تحول راهبردي به حساب مي‌آيد. قدرت‌هاي دوم و سوم دنيا با کشوري به اسم ايران مانور برگزار کردند. کشوري که آمريکايي‌ها خيلي آرزوي شکست دادنش را در تحريم‌هاي به قول خودشان فلج کننده داشته‌اند. ترامپ خيلي دوست داشت که ايران را وارد چالش تازه‌اي بکند. در اين رابطه چند ملاحظه را مطرح مي‌کنم؛ نخست اينکه منافع ملي جمهوري اسلامي ايران نسبت به هر امر ديگري اولويت دارد و به نظرم بايد در اين قالب عمل کنيم و به همين دليل بايد بدانيم از ابتدا تا حالا آنچه در عراق اتفاق مي‌افتد، يک دام براي جمهوري اسلامي است. همان روز هم به اينکه آمريکايي‌ها در عراق براي ايران دام مي‌گسترانند، اشاره کردم. کمااينکه در جاهاي مختلف هم اين کار را کرده‌اند. ما بايد با عقلانيت خاصي وارد اين دام نشويم. حتي نظامي‌هاي آمريکايي هم در قالب نوعي رابطه و قرارداد پيمانکاري وارد جنگ مي‌شوند چه رسد به کساني که در آمريکا غيرنظامي هستند. آمريکايي‌ها بارها سابقه داشته از بحران دهه 1960 کوبا تا تحولات دهه 1990 و به‌ويژه عراق و افغانستان دهه 2000 ميلادي به اين سمت، بارها اتفاق افتاده که آمريکايي‌ها نيروهاي خودشان را قرباني کرده‌اند براي اينکه زمينه را براي يک اقدام نظامي مورد نياز فراهم کنند. بعد از آن هم که حمله به حشدالشعبي صورت گرفت يعني کساني که قهرمان جنگ با تروريست‌هايي هستند که توسط آمريکايي‌ها، شکل گرفته بودند. نوعي تحريک جريان مقاومتي است که آمريکايي‌ها اين جريان را شکست دهنده راهبردهاي خودشان در منطقه مي‌دانند. در اين شرايط موضوع بايد در درون حاکميت ملي عراقي‌ها دنبال شود و اگر حمايتي هم صورت مي‌گيرد، جمهوري اسلامي ايران در اين قالب از دولت عراق حمايت کند وگرنه ورود به ميداني که همراهي شده توسط تندروها عليه ايران، به ضرر جمهوري اسلامي ايران است. ترامپ خيلي زود تهديد خود را پس گرفت و بعد از آن اعلام کرد موضوع نظامي مطرح نيست و پمپئو بلافاصله از تحريم‌هاي جديد سخن گفت. معتقدم بايد از اين جريان نظامي دور شد به‌ويژه اينکه بايد بپذيريم در داخل عراق هم ممکن است برخي از جريانات کماکان سياست نظامي را در دستور کار قرار دهند ولي ما نبايد در ميدان نظامي داخل عراق بازي کنيم به‌ويژه تحولات عراق بايد سياسي شود و به سمت سياسي شدن پيش برود. موضوع آخري که بارها گفته‌ام اينکه در زمانه انتخابات آمريکا، نبايد ايران به سوژه انتخابات آمريکا تبديل شود. ما نبايد سوژه انتخابات آمريکا بشويم. چون وقتي سوژه انتخابات بشويم، آن موقع آمريکايي‌ها حتي براساس منافع ملي خودشان هم با ايران رفتار نمي‌کنند و ممکن است براساس نوسانات انتخاباتي حتي حماقت‌هايي عليه ما شکل بگيرد که اين حماقت‌ها حتي اگر حمله محدود نظامي يا هر اقدام ديگري باشد، در ايران اقدام متقابل جدي بايد عليه‌اش شکل بگيرد. طبيعتا در اين شرايط هر حزب يا هر شخصي در آمريکا که عليه ايران اقدام نظامي شکل دهد يا حامي آن باشد، بازنده انتخابات خواهد بود ولي ما در هر شرايطي براي اينکه در مناسبات با آمريکا نقش فعالي داشته باشيم، نبايد سوژه انتخابات اين کشور شويم.