سفره کوچک شده مردم و سکوت نمایندگان

 
 
 
 


وقتي نمايندگان مجلس مي‌خواهند رأي لازم را براي ورود به مجلس به دست آورند دست به تبليغات گسترده و پر هزينه مي‌زنند و به مردم وعده مي‌دهند ولي وقتي رأي لازم را از مردم گرفتند ديگر خواسته‌هاي آنها را به باد فراموشي مي‌سپارند. برخي نمايندگان به جاي اينكه وكيل‌المله باشند، وكيل‌الدوله، وكيل‌الشخصه و وكيل‌الحزبه هستند و اين است كه سر مردم بي‌كلاه مي‌ماند. در مورد خواسته‌هاي مردم نكات زير قابل تأمل است. سكوت نمايندگان در برابر افزايش قيمت بنزين در آبانماه 98 و حوادث پيش آمده و اعطاي بسته معيشتي به مردم جاي تامل دارد دولت بنا بود به حدود 18 ميليون خانوار بسته معيشتي نقدي بدهد كه 60 ميليون نفر مي‌شدند به قول رئيس‌جمهور اين افراد زير طبقه متوسط هستند وليكن به يكباره در گزارش ميداني متوجه شديم كه بسياري از مردم اين بسته را دريافت نكرده‌اند. چرا نمايندگان مجلس در اين مورد از وزير تعاون و رئيس سازمان برنامه و بودجه سوال نكردند كه پول پرداخت نشده كجا رفته است؟ مجلس دو وظيفه مهم دارد؛ وضع قوانين و نظارت بر امور كشور. گرچه شايد مردم در حوزه‌هايي كه تعداد نمايندگان آن نسبتاً زياد است نمي‌دانند به چه كساني راي داده‌اند، اين وظيفه نمايندگان است كه اگر در يكي از اركان جامعه مساله‌اي مشاهده كردند كه به زيان مردم است يا دست اندركاران در رفع مشكلات سهل‌انگاري مي‌كنند بايد وارد عمل شده و مسئولان مربوطه‌ را مورد خطاب قرار دهند و يا از آن دستگاه تحقيق و تفحص به عمل آورند. به جرأت مي‌توانم بگويم تعداد نمايندگاني كه در اين مجلس در پي احقاق حقوق واقعي مردم هستند زياد نبودند. در چنين وضعيتي است که به نظر مي‌رسد ديگر مجلس در رأس امور نيست. از نمايندگان مجلس مي‌پرسم چه شد كه حوادث دي ماه 96 و آبان ماه 98 به وجود آمد؟ چرا نمايندگان با تشكيل يك كارگروه به آسيب‌شناسي آن نپرداختند؟ غيراز چند نماينده‌ كه در نطق پيش از دستور مجلس به اين مساله بسيار مهم پرداختند، بقيه نمايندگان سكوت اختيار کرده و مردم را با تمام مشكلات رها كردند و سكوت را به مصلحت ديدند. اكنون مردم زير بارگراني نمي‌توانند كمر راست كنند و تورم به حدود 40 درصد رسيده اما مسئولان توپ را به زمين ديگري مي‌اندازند. اگر نمايندگان به گزارشات ميداني بعد از گراني بنزين توجه كنند، خواهند ديد كه سفره مردم كوچكتر شده است. همين چند ماه پيش صندوق بين‌المللي پول اعلام كرد اقتصاد ايران ده درصد كوچك شده است و هر روز بر تعداد بيكاران كشور افزوده مي‌شود و نيز تعداد حاشيه‌نشينان كشور به حدود20 ميليون نفر رسيده است و هر روز بر تعداد زندانيان مالي افزوده مي‌شوند و بانك‌ها و موسسات مالي اعتباري با جرايم ديركرد و سودهاي مركب دمار از روزگار مردم و وامداران درآورده‌اند و كارگاه‌ها و كارخانه‌هاي توليدي را به ورشكستگي و تعطيلي كشانده‌اند و اختلاس‌هاي خرد و كلان اقتصاد كشور را بحراني كرده‌است اما بيشتر نمايندگان عكس‌العمل موثري نشان نمي‌دهند و مساله را آسيب‌شناسي نمي‌كنند و هيچ نظارتي بر اين مشكلاتي كه براي مردم پيش آمده‌است ندارند و انگار گوش‌هاي خود را گرفته‌اند كه صداي مردم را نشنوند. متأسفانه كارگروه‌هايي كه نمايندگان مجلس براي رسيدگي به مشكلات و امور مردم تشكيل مي‌دهند، كارآمدي لازم را ندارند و به قول جامعه‌شناسان از اين كارگروه‌ها نمونه‌هاي زيادي در مجلس تشكيل شد اما تقريبا همه آنها مقطعي و برنامه‌هايشان كوتاه‌مدت بوده و بعد از مدتي به فراموشي سپرده شده‌اند.