آینده سیاست منطقه‌ای ایران

 
 
 
 


تقابل اخير ايران و آمريکا در منطقه پيام‌هاي مختلفي را به جهان مخابره کرد. اول اينکه توانايي نظامي ايران باز هم بيشتر نمايان شد و آمريکا مشاهده کرد بزرگترين و مجهز‌ترين پايگاه نظامي کشورش نيز مورد هدف قرار مي‌گيرد و ممکن است اين اتفاق براي ساير نقاط استراتژيک اين کشور باز هم تکرار شود. بسياري قدرت نظامي ايران را به تصور بلوف سياسي بودن ناديده مي‌گرفتند و آن را صرفا تبليغات مي‌دانستند اما شاهد بوديم که اين امر با توجه به تحولات اخير منطقه جنبه‌اي جدي دارد و بر بسياري اين امر ثابت شده است. براي اولين بار طي چند دهه اخير يک کشور مستقيما با ابرقدرت جهاني روبه‌رو مي‌شود و در اين عرصه کم نمي‌آورد. شوروي با آن همه پتانسيل نيز در اين رويارويي نتوانست به‌اندازه ايران ايستادگي از خود نشان دهد. در منطقه نيز سه کشور بحرين، امارات و عربستان بايد دراين برهه حساس به شدت مراقب باشند و در تعاملات آينده خود با جمهوري اسلامي ايران بيشترين دقت و تدبير را خرج کنند زيرا جمهوري اسلامي تا اين لحظه خويشتنداري زيادي از خود نشان داده است و هدف اول ما دراين برهه زماني برقراري روابط دوستانه با کشورهاي منطقه و دوري از خصومت مي‌باشد. کشورهاي منطقه نبايد در دام افرادي همچون برايان هوک، مايک پمپئو و جان بولتون بيفتند و در زمين آن‌ها بازي کنند. مردم ايران پس از واقعه ترور سپهبد سليماني به خوبي نشان دادند که نقاط مشترک زيادي بين آن‌ها وجود دارد. همچنان متحد هستند و حق دخالت هيچ کشور خارجي را نمي‌دهند. خواسته اصلي جمهوري اسلامي ايران بايد خارج کردن ديپلماتيک آمريکا از منطقه باشد و بر آن تمرکز کند و اين حاصل نمي‌شود مگر اينکه بتوان روابطي دوستانه با ساير کشورهاي منطقه داشت. هزاران سال مردم اين منطقه با صلح و آرامش در کنار يکديگر زندگي مي‌کردند و بحران‌ها زماني در اين منطقه ماندگار شد که استعمار غرب پا به اين منطقه گذاشت. همه جناح‌ها و تفکرهاي داخلي نيز اين پيام را به جهان منتقل کردند که وحدت راه جديدي است که با قدرت قصد دارند آن را ادامه دهند. جمهوري اسلامي بايد در راستاي ديپلماتيک، ‌سياسي و حقوقي از اين پس با قدرت بيشتري جلو برود و تمرکز خود را به آن معطوف کند. در اين برهه زماني به مقوله بالاتر از تدبير نياز داريم زيرا زماني که با تدبير به برجام رسيديم باز هم طرف‌هاي مقابل آن را به هم زدند و به نحوي شاهد هستيم که ديوار بي‌اعتمادي بلندتر از هر زماني شده است و اين کار را براي سياست خارجي ايران دشوار کرده است. شايد بهترين مسير براي برون رفت از اين شرايط سخت ارتباط بيشتر با همسايه‌ها باشد.