ماسک،بنی آدم، اعضای یک پیکر!

چندی است کرونا ویروس با هیبت جدید، مرموز و بدخلق خود به مرکز توجه مردم دنیا تبدیل شده است و همه در جستجوی تعداد افراد مبتلا،میزان کشندگی، موارد بهبود ،
کشورهای درگیر و خصوصا روش‌های درمان و پیشگیری هستند.
کشور ما نیز از این قاعده مستثنی نبوده و مردم در پی منابع قابل اطمینان در مورد سوالات خود هستند. از قضا یکی از راه‌های معرفی شده جهت پیشگیری از این ویروس استفاده از ماسک‌های استاندارد است. موضوعی که طبعا باعث افزایش تقاضای خرید آن گردیده‌است. نکته قابل توجه اینکه استفاده از این روش (ماسک) علاوه بر اثرات علمی تعریف شده نسبت به سایر روش‌های پیشگیری ظاهرا اثرات روانی موثری هم دارد .
نکته متعجب‌کننده اما این است که قیمت این ماسک‌ها طی روزهای اخیر با سیر صعودی غیرمعمول به چند برابر قیمت معمول قبلی آن رسیده است.


به روایتی شاید می‌توان برداشت کرد در شرایطی که قصه‌های در هم آمیخته علمی و غیرعلمی و گاه افسانه‌ای از این ویروس تندخو در جامعه ایجاد تنش و اضطراب کرده‌ و جامعه عمیقا نیازمند جو همدلی و اطلاع‌رسانی صحیح و روشمند است، گروهی در بزنگاه «ماسک»! کمین کرده‌اند تا از آب گل‌آلود نگرانی مردم ماهی سودهای بادآورده به جیب بزنند.
این بدان معنی است که حداقل قسمتی از جامعه ما با مصداقی شدن شعر ارزشمند سعدی که با مصرع «بنی آدم اعضای یک پیکرند» شروع می‌شود فاصله دارد و این در حالی است که وجود جو همدلی و همیاری در شرایط بحران در بسیاری از کشورها تبدیل به اصلی بدیهی و عادتی ثانوی شده است.
بنابراین باید بپذیریم برخی از ما -نگارنده این یادداشت بیش و پیش از همه-تا عینیت بخشیدن به مفهوم «بنی آدم اعضای یک پیکرند» نیاز به تفکر ،آموزش و تلاش بیشتر داریم.
از سویی این اتفاق متاسف کننده نشان می‌دهد تئوری تعیین قیمت یا خدمت تنها بر اساس عرضه و تقاضا-که ظاهری حق به جانب و منطقی داشته و چه بسا برخی مدافعین آن از حسن نیت برخوردار هستند -به جای تعیین آن بر اساس قیمت تمام شده می‌تواند در چنین شرایطی مورد سوءاستفاده سودجویان واقع شود.
در حال حاضر شاید تنها ورود دستگاه‌های نظارتی به مساله و کشیدن ترمز این سودجویی بتواند مرهمی برای کاهش اضطراب جامعه
- خصوصا طبقات غیربرخوردار آن- باشد.