روزنامه آفتاب یزد
1398/12/13
طرح پر ابهام آقای وزیر
آفتاب یزد- گروه اجتماعی: چند روز پیش وزیر بهداشت در رابطه با طرحی صحبت کرد که طی آن قرار است بیمار یابی خانه به خانه صورت بگیرد. این طرح با واکنشهای زیادی از سوی جامعه پزشکی و همچنین مردم مواجه بود و خیلیها آن را یک طرح خام و غیر کارشناسی عنوان کردند. اما سوال اینجاست که آیا لزومی برای این اجرای طرح وجود دارد؟ از طرف دیگر به طور کلی آیا این طرح قابلیت اجرا دارد؟>وزیر بهداشت: بسیج بیماریابی خانه به خانه
کرونا اجرا میشود
چندی پیش وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی گفت:«۳۰۰ هزار اکیپ با همکاری بسیج و مراکز درمانی برای غربالگری کرونا و بیماریابی خانه به خانه مردم از دو روز آینده به تک تک خانههای مردم مراجعه میکنند.»
سعید نمکی افزود:«حرکت بزرگی را شروع کردهایم و طرحی را آماده کردهایم که در قالب بسیج ملی شکست کرونا و کووید ۱۹ این حرکت را به عنوان یکی از پیشتازان کشورهای شرق مدیترانه که همیشه اول بودهایم به عنوان کشور اول جهان اجرا میکنیم و به جای اینکه بنشینیم تا ویروس به سراغ ما بیابد میرویم تا ویروس را از بین ببریم. این طرح با تشکیل ۳۰۰ هزار اکیپ در سراسر کشور از دو روز آینده شروع میشود. مراکز بهداشتی و درمانی را نیز آماده میکنیم. به تک تک خانههای مردم مراجعه میکنیم و در اسرع وقت موارد پراکنده بیماری را شناسایی میکنیم و موارد مشکوک به مراکز بهداشتی و درمانی ارجاع میشوند و تحت پیگیری قرار میگیرند.
>آسیب شناسی بیماریابی خانه به خانه
کروناویروس از منظر یک متخصص عفونی
روز گذشته اما یک متخصص بیماریهای عفونی، درباره تصمیم جدید وزارت بهداشت گفت:«این طرح باید در ابتدا به صورت پایلوت و نمونه در یک شهر یا استان انجام میشد و در صورتی که پاسخ دهی مناسبی داشت در کل کشور اجرا میشد.»
به گزارش ایسنا، دکتر مسعود مردانی افزود: «به نظر میرسد انگیزههای روانشناختی این طرح به درستی بررسی نشده است. آیا ابعاد این طرح در مشورت با روانپزشک یا مددکار اجتماعی به تایید رسیده است؟»
وی با اشاره به اضطراب و هراسی که در بین مردم نسبت به این بیماری وجود دارد، این طرح را طرحی خام و نیازمند بررسی بیشتر عنوان کرد و گفت:«نمیتوان طرح تشکیل ۳۰۰ هزار اکیپ بیماریابی را با بسیج ملی کنترل فشار خون بالا مقایسه کرد. این اکیپها در مراجعه منزل به منزل در صورتی که با بیمار مبتلا به کروناویروس مواجه شوند، امکان ابتلا به ویروس به آنها نیز به وجود میآید. از طرف دیگر به اعتقاد بنده این طرح باید در ابتدا به صورت پایلوت و نمونه در یک شهر یا استان انجام میشد و در صورتی که پاسخ دهی مناسبی داشت، در کل کشور اجرا میشد. مردم به شدت تحت تاثیر هراس اجتماعی از بیماری کروناویروس هستند که به نظرم سبب میشود طرح نتواند آینده خوبی داشته باشد.»
>طرح پر از ابهام
یک پزشک نیز در گفت و گو با آفتاب یزد در خصوص عملی بودن این طرح گفت:«درباره این طرح موضوعی که مبهم است این است که تیم 300 هزار نفری که وزیر بهداشت درباره آن صحبت میکند دقیقا قرار است چه کاری انجام دهد؟»
بابک قرائی مقدم در ادامه تاکید کرد:«مشخص است که اطلاعرسانی در خصوص این طرح بسیار ضعیف است، وزیر میگوید به تکتک خانهها مراجعه میشود و تست کرونا از آنها گرفته میشود اما مشخصا تست با کیت آزمایشگاهی از آنها گرفته نمیشود بلکه ممکن است دمای بدن هر فرد را بسنجند و بعد هم توضیحات بهداشتی به هر خانواده بدهند؛ مهمترین مورد در این خصوص به نظر میرسد معرفی افراد مشکوک به کرونا است چرا که در حال حاضر این تردید وجود دارد که برخی از افراد با علائم بیماری کرونا به دلایل مختلفی مثل ترس یا هزینه، خودشان را برای درمان معرفی نکنند و یا اقشار کم برخوردار مثل زاغه نشینها که به شدت در معرض بیماری هستند به عنوان منشاء بیماری در جامعه ظاهر شوند و کسی متوجه این موضوع نشود؛ اگر جامعه هدف مسئولین اینها هستند باید مردم را آگاه کنند. این نگرانیها وجود دارد که300 هزار نفری که از آنها صحبت میشود چگونه آمادگی لازم را پیدا کرده اند، با چه ساز و کاری قرار است این موضوع مدیریت شود که سوءاستفاده صورت نگیرد چون همین الان هم میبینیم که افراد سود جویی در قالب این نیروها به منازل مراجعه میکنند و در پی آن هزاران اتفاق رخ میدهد، همه این موارد طرح مذکور را مبهم و گنگ میکند.»
او تصریح کرد:«اگر هدف اطلاعرسانی است سوال اینجاست که آیا نمیشود از راههای دیگری این کار را انجام داد و در این وقت کم، زمان و انرژی و هزینهای که قرار است صرف این کار شود را در جای دیگری هزینه کنیم؟ برای مثال ما میبینیم که کودکان زیادی در کوچه و خیابانها کار میکنند و یا زباله گرد هستند و از این طریق نه تنها خودشان در معرض آسیب هستند بلکه ممکن است به یک کانون انتقال بیماری هم تبدیل شوند، آیا بهتر نیست که وقت و هزینه را برای بهبود اوضاع و شرایط این کودکان هزینه کنیم؟ امروز ما با گسترش فضای مجازی رو به رو هستیم آیا بهتر نبود اگر قرار است آموزشی اتفاق بیفتد در این بستر رخ دهد که جامعه هدف آن هم بسیار گسترده است؟ این موارد نه تنها برای جامعه مبهم است بلکه برای متخصصان بهداشتی و درمانی هم جای سوال است که چطور به این موارد فکر کرده اند؟»
این پزشک ادامه داد:«سوال مهم این است که جامعه هدف کجاست؟ آیا این اقدامات قرار است بین زاغه نشینها صورت بگیرد؟ یا در روستاها و اماکن خاص که در این صورت آیا مراکز بهداشتی در این مناطق مسئول اطلاع رسانیها و آموزشهای بهداشتی نیستند؟ یا اینکه در شهرهای بزرگ قرار است اتفاق بیفتد که در چنین مسئلهای اصلا چه لزومی دارد که این اتفاق رخ بدهد؟ چون در شهرهای بزرگ هشدارهای بهداشتی توسط رسانه ملی و فضای مجازی اتفاق افتاده است و میبینیم که حتی تا حد زیادی در شهرها رفت و آمدها کاهش یافته است. واقعا سوال اینجاست که آیا نمیشود از راههای دیگری این کار را انجام داد؟ اصل قضیه این است که متخصصان بهداشتی و مردم نمیدانند این طرح آیا پخته است و یا اینکه قرار است تنها مقدار زیادی از زمان، هزینه و امکانات را هدر دهد. آیا برای این بیماری که میتواند در درصد بالایی از جامعه به صورت یک سرما خوردگی ساده بروز کند، این روش موثر است و یا اینکه اصلا لازم است؟ نگرانیهای زیادی در جامعه درباره این طرح وجود دارد و مسئولان ذیربط باید نسبت به روشنسازی و شفافسازی آن پاسخ گو باشند. باید روشن شود که هدف از اجرای چنین طرحی چیست؟»
سایر اخبار این روزنامه
سقوط قیمت بلیت برخی مسیرهای پروازی به 50 هزار تومان!
نباید از ترس مرگ خودکشی کنیم
احتمال اخراج هندیها از چابهار به علت تعلل
انصراف توفیق علاوی از تشکیل کابینه بحران سیاسی یا بن بست سیاسی ـ اجتماعی؟!
با اصلاح آئیننامه برای جابجایی وکلا دیگر وجهی دریافت میشود؟
ترکیه پناهندگان را با اتوبوسهای رایگان در مرز یونان رها کرده و اجازه بازگشت به آنها را هم نمیدهد
طرح پر ابهام آقای وزیر
رحـم نکنید
یک تنه علیه دروغ پراکنی
اصولگرایان در طول سالهای اخیر انتقاد از وزرای نفت و خارجه را به بالاترین حد رسانده اند، در مجلس یازدهم که جمعشان جمع است آیا میتوانند این وزرا را خانه نشین کنند؟
دعا در جلسه ستاد کرونا
تمهیدات بلیتهای نوروزی
کلاسهای درس نامرئی بر پا کنیم