این اولین و آخرین بار نیست

ايالات متحده با توجه به جايگاهي که در جهان دارد خود را يک ابر قدرت تلقي مي‌کند و سياست مداخله‌جويانه اين کشور در ساير نقاط جهان ابزاري براي تحميل فشارهاي سياسي بر ساير کشورهاست تا به اهداف خود نزديک شود. بنابراين زماني که آمريکا خود دچار شورش و ناآرامي در داخل کشور مي‌شود قطعا اين عدم ثبات ابعاد بين‌المللي پيدا مي‌کند و تبعات جهاني در پي خواهد داشت. اين قبيل اتفاقات سبب مي‌شود تا حيثيت و پرستيژ آمريکا بيشتر زير سوال برود. آنچه که در اين ميان عيان شد اين است که ناتواني آمريکا در کنترل وضعيت داخلي و ضربه خوردن اين کشور از شکاف‌هاي موجود به امري معمولي بدل شده است. از سوي ديگر نيز شاهد بوديم کاندوليزا رايس در نقل قولي عنوان کرده است که کشورهاي غير همسو با اين کشور از اين وضعيت سوءاستفاده نکنند. اين الفاظ براي فرافکني عنوان شده و به نحوي اعلام مي‌کند که شايد دست‌هايي پشت پرده در اين ناآرامي‌ها وجود دارد و عملا برخي کشورهاي غير غربي را متهم و محکوم مي‌کند. اين ناآرامي‌ها و شورش‌ها در آمريکا نه اولين بار است که رقم مي‌خورد و نه براي آخر خواهد بود. در سال‌هاي گذشته به علت قتل برخي شهروندان آمريکايي و سياهپوستان اين اتفاق نيز رقم خورده است. سياهپوستان با وجودي که چندين دهه از ابطال تفکيک نژادي در آمريکا مي‌گذرد، اما هنوز هم همواره مورد ظلم و رفتار تبعيض نژادي از سوي نيروهاي پليس واقع مي‌شوند و اين خشم خفته از تبعيض نژادي اکنون با جريحه دار شدن افکار عمومي از اين واقعه، تقريبا در سراسر آمريکا و جهان به فرياد و اعتراض تبديل شده است. تبعيض و نابرابري در جامعه آمريکايي، حقيقت تلخ و آشکاري است که دونالد ترامپ رئيس جمهوري آمريکا ديگر نمي‌تواند آن را انکار کند. جامعه آمريکا مستعد چنين ناآرامي هايي است و شکاف‌هاي موجود در اين کشور ظرفيت بحراني شدن موقعيت را نيز ايجاد کرده است. مقوله‌اي که ترامپ تلاش مي‌کند با تحرکات بين‌المللي از آن فرار کند و به صورت مداوم در پي آن است تا با توافقي با ايران پيش از برگزاري انتخابات امتيازي جديد براي خود کسب کند. مقوله‌اي که در خصوص کره شمالي محقق نشد و رفت و آمدهاي زياد در اين حوزه نتيجه‌اي مثبت براي دولت او نداشت. ترامپ به نظر مي‌رسد صرفا دنبال روياهاي خود مي‌گردد به شکلي که در سه سال اخير با فشار حداکثري دنبال اين بود تا ايران را به پاي ميز مذاکره بکشاند، اما در اين حوزه موفق عمل نکرد. ترامپ قصد نشان دادن چهره‌اي بين‌المللي و موثر از خود داشت اما در اين عرصه ناموفق بود. ترامپ، رئيس جمهوري نيست که بتواند اعتماد جهانيان را جلب کند و حتي در سال‌هاي اخير دوستان اين کشور نيز از آن‌ها فاصله گرفته‌اند و قطعا توانايي جلب رضايت ايران را نيز ندارد. ترامپ از مذاکره اين خواسته را دارد که به جهان نشان دهد که سياست‌هاي او موثر و صحيح بوده است.