ولی‌الله شجاع‌پوریان همه می‌آییم، برای ایران، برای اصلاحات

انتخابات یکی از عاقلانه‌ترین و بهترین ابزار برای تحقق رای و خواست مردم است. اندیشمندان مختلف سیاسی و نظام‌های سیاسی متنوع دنیا نمونه‌های فراوانی از انقلاب، کودتا، تحریم، اغتشاش و... را برای حکمرانی مطلوب ارائه داده‌اند، اما هیچ‌کدام به اندازه اصلاحات تدریجی و توسعه سیاسی تاثیرگذار و نتیجه‌بخش نبوده است. پیشینه دموکراسی گرچه به قرن‌ها پیش و دوران افلاطون و ارسطو باز می‌گردد اما به‌عنوان یک نظام حکومتی از قرن هفدهم امکان بروز یافت و با تلاش ‌آزادی‌خواهان به عنوان یک گفتمان غالب در قرن‌های نوزدهم و بیستم تبدیل شد. دموکراسی چه از لحاظ محتوایی و چه شکلی انواع و اقسام مختلفی دارد، اما آنچه واضح است تداوم روند دموکراتیک در هر جامعه‌ای نیازمند مقاومت، صبر، شکیبایی و امید است. دموکراسی و سپردن حق اعمال نظر مردم در هیچ نظام سیاسی به راحتی فراهم نشده و دموکراسی‌های موفق دنیای امروز ممارست و مبارزه‌ای چند قرنی برای رسیدن به نقطه مطلوب برجای گذاشته‌اند.در ایران نیز مردم‌سالاری و توسعه سیاسی با انقلاب مشروطه به ادبیات سیاسی کشور و افکار عمومی تزریق شد. از آن روز تاکنون ایران در مسیر آزادی‌خواهی و دموکراسی قرار گرفته و گرچه با فراز و نشیب‌های فراوانی همراه بوده، اما امروز ایران در سطح منطقه نسبت به کشورهای همسایه از شاخص‌های دموکراتیک مطلوب‌تری بهره‌مند است. گرچه امروز نیز منتقدانی از برخی محدودیت‌ها و تنگ‌نظری‌ها گله دارند، اما تردیدی نیست عدم مشارکت در انتخابات هیچ سودی برای تقویت رویه‌های دموکراتیک ندارد و چه بسا تندروها در غیاب آرای خاموش، به عنوان یک دولت برآمده از روندی دموکراتیک اعمال حاکمیت کرده و توسعه سیاسی و اقتصادی را متوقف کنند. اگر در گذشته مشروطه‌خواهان و آزادی‌خواهان برای نیل به اهداف خویش از جان و مال خود می‌گذشتند، امروز ما با ثبت یک رای می‌توانیم به پیروزی اصلاحات و توسعه سیاسی و رفاه مردم کمک کنیم. کاش افرادی که در گوشه‌وکنار ژست روشنفکری می‌گیرند و با طرح این ادعا که رای دادن و رای ندادن ثمره‌ای ندارد، به این پرسش مهم پاسخ بدهند که اگر رای دادن نتیجه‌ای ندارد، رای ندادن چه مصایبی به دنبال دارد؟ در کدام جامعه دموکراتیک مردم و شهروندان مطالبات خود را با قهر استیفا کرده‌اند؟ نتیجه قهر مردم در انتخابات گذشته چه بوده و کدام نمونه موفق در دنیا وجود دارد که با تحریم انتخابات و قهر با صندوق‌های رای دستاورد قابل قبولی کسب کرده باشد؟ ما بر این باوریم جامعه و نظام سیاسی امروز ما خالی از ایراد و اشکال نیست. متاسفانه سوءاستفاده از حضور مردم نیز قابل کتمان نیست و چه بسا بخشی از ناامیدی موجود در میان تحول‌خواهان، نتیجه سوءاستفاده از مشارکت شهروندان در انتخابات‌ متعدد گذشته است، اما با این وجود هنوز هیچ راهی نیرومندتر و نتیجه بخش‌تر از حضور مردم در انتخابات و رای به نزدیک‌ترین تفکر به گفتمان مطلوب وجود ندارد و چنانچه تصمیمی جز این اتخاذ شود، نتیجه آن چیزی جز استیلای گفتمان رقیب و آن هم در فرآیندی شبه دموکراتیک نیست.این روزها بزرگ‌ترین رقیب روحانی، عدم مشارکت گسترده در انتخابات است. القای یاس و ناامیدی به جامعه با هدف کم رنگ‌تر کردن مشارکت مردم صورت می‌گیرد و افتادن در این دام مطلوب تندروها و اردوگاه رقیب است. اصلاحات تنها راه عملی برون‌رفت از شرایط موجود است و گذر از این مسیر نیز جز با صبر و شکیبایی و تحمل سختی‌ها و مرارت‌ها امکان‌پذیر نیست. برای تداوم مسیر اصلاحات در روز 29اردیبهشت همه می‌آییم، برای ایران، برای اصلاحات.