ماموریت سرهنگ ناتمام ماند، آرایش نهایی شکل گرفت

احسان اقبال سعید‪-‬ عصر دوشنبه مهر پایانی بر کوشش‌های محمدباقر قالیباف برای رسیدن به رویای ریاست جمهوری بود. تلاشی که ظاهرا هرچه هزینه بیشتری برای آن صرف کرده توفیق کمتری به دست آمده است. قالیباف از انتخابات 84 تاکنون سه بار در رقابت‌های انتخاباتی شرکت کرده است. بار اول در سال 84 فرمانده جوان ناجا در هیبت نامزدی مدرن و با هدف قرار دادن طبقات متوسط شهری و جوانان به میدان آمد. لباس سفید پوشید، ریشش را کوتاه کرد و عکس با لباس کاپیتانی هواپیما منتشر کرد. اما در حالی که نظرسنجی‌ها او را شانس حضور در دور دوم به همراه ‌هاشمی فقید نشان می‌داد در روزهای آخر اصول‌گرایان متوجه احمدی‌نژاد شدند و او را تنها گذاشتند. در انتخابات92 در سیمای کاندیدای مورد اعتماد نظام وارد صحنه شد و می‌پنداشت پس از طوفان مهیب88 در انتخابات آرام 92 پیروز میدان خواهد بود، اما حملات ناشیانه به ولایتی و روحانی در مناظره‌ها و نقش خاتمی و‌ هاشمی در روزهای پایانی باز هم قالیباف را ناکام گذاشت. در انتخابات اخیر هم قالیباف با تاکید بر اشتغال و معیشت و تاکید بر مبارزه با فساد به میدان آمد. اما انگار رسالت اصلی‌اش چالش بی‌نهایت با تیم روحانی-جهانگیری بود. در مورد کناره‌گیری قالیباف گمانه‌زنی‌های متفاوتی بیان می‌شود. این که گفته می‌شود قالیباف از اول هم پوشش رئیسی بوده است و آمده بود تا در مناظره‌ها روحانی را به چالش بکشد و کنار برود، نمی‌تواند چندان قرین صحت باشد. قالیباف در مناظره اول اسحاق جهانگیری را به سبب احتمال بالای کناره‌گیری‌اش به سود حسن روحانی مورد طعنه قرار داد و اگر چنین توافقی میان او و رئیسی وجود داشت، یقینا این‌گونه سخن نمی‌گفت. این کناره‌گیری قطعا پایان رویای ریاست جمهوری قالیباف است، چراکه دوشکست و یک کناره‌گیری قطعا او را در قامت بازنده ابدی فرو خواهد برد و آرای تشکیلاتی اصول‌گرایان متوجه او نخواهد بود، پس از احمدی‌نژاد و جلیلی این بار هم رئیسی این سبد را مال خود کرده است و قالیباف می‌دانست بدون این سبد و توان بالای تبلیغاتی آن در سراسر کشور شانس زیادی ندارد. دوم این که پس از مناظره سوم عملا آرای قالیباف سیر نزولی طی می‌کرد و رقابت به دوگانه روحانی-رئیسی تبدیل شده بود. احتمالا با درخواست بزرگان معمم جریان اصول‌گرا قالیباف که شرایط را مساعد نمی‌دید کناره‌گیری کرد، در حالی که در سفر تبلیغاتی رشت بود و سفر به اردبیل هم در دستور کارش قرار داشت، پس قطعا برنامه‌ریزی در کار نبوده است. اگر رئیسی برنده شود قالیباف معاون اول و همه‌کاره کابینه خواهد شد و اگر اصول‌گرایان شکست بخورند، احتمالا شهرداری را هم از دست خواهد داد، یا راهی مجمع تشخیص مصلحت می‌شود یا همچون محسن رضایی به لباس نظامی باز می‌گردد.با کناره‌گیری قالیباف عملا رئیسی و روحانی دور نهایی مبارزه را شکل خواهند داد. آقای رئیسی سبد رای تشکیلاتی اصول‌گرایان را در اختیار خواهد داشت که بین هفت تا هشت میلیون است و نمود کاملش آرای ناطق نوری در سال 76 است. تمرکز دیگر رئیسی بر فرودستان و فقرای مطلق است که جمعیت 8میلیونی را تشکیل می‌دهند که سبد رای 5میلیونی را دارند و اگر 4 میلیون آن را برای رئیسی متصور باشیم به 9میلیون خواهد رسید و اگر تاثیر سیادت و تبلیغات هیاتی و میدانی کم‌نظیر را هم لحاظ کنیم تا سقف 12 میلیون هم برای رئیسی قابل تصور است. اما روحانی با تکرار مجدد خاتمی رای اصلاح‌طلبان را در سبد خود دارد، رایی که تا 13میلیون موسوی در سال88 قابل تصور است. بخشی از آرای خاکستری قالیباف و قومیتی محسن رضایی هم ریزش آرای خاکستری روحانی نسبت به سال 92 را جبران خواهند کرد. تمایل به قدرت مستقر و باور 8ساله بودن ریاست جمهوری در ایران هم سبد رای رئیس جمهور را فربه‌تر خواهد کرد. روحانی احتمالا سبد رای دور نخستش را تکرار خواهد کرد و هرچه توان و تلاش حامیانش در اقناع بی‌تفاوت‌ها بالاتر برود، احتمالا سبد سنگین‌تری خواهد داشت و پیروزی قاطع‌تر خواهد بود. در فضای دوقطبی موجود اگر ‌هاشمی طبا و میرسلیم هم بمانند احتمالا آرای بسیار پایینی در حد نماینده مجلس در یک شهر متوسط و کوچک را تجربه خواهند کرد.