ماسک‌های سلامتی سلام می‌کنند!

بابک خطی
طبیب و فعال اجتماعی

یکی از موارد سه گانه پیشگیری از ویروس کرونا (کووید۱۹) در کنار شستشوی مکرر دست‌ها و حفظ فاصله اجتماعی، پوشیدن(گذاشتن) ماسک است.


در گذاشتن ماسک توسط افراد سالم در رویارویی با فرد ناقل ریسک بیماری ۷۰٪ است اگر فقط فرد ناقل ماسک بزند خطر بیماری به حدود ۵٪ تقلیل می‌یابد و اگر فرد سالم و ناقل ویروس هر دو از ماسک استفاده کنند خطر بروز بیماری به عدد قابل توجه 5/1٪ کاهش می‌یابد، ملاحظه می‌کنید که تنها با ماسک زدنِ اکثریت افراد جامعه ریسک این بیماری خطرناک به‌طور چشمگیری کاهش داده می‌شود (عدد قابل‌توجه 5/1٪)
البته این اعداد و ارقام و آمارهای ریاضی خود گویای اثر بی‌نظیر ماسک در جلوگیری از ویروس است و به همه افراد جامعه توصیه می‌شود وقت خارج شدن از خانه و حضور در خیابان ها، وسائل حمل و نقل عمومی،محل کار و... ماسک بزنند و خطر ابتلا به بیماری را در خود و سایر افراد جامعه کمتر کنند.
اما در اینجا نکته‌ای وجود دارد؛ که تمام این اثرات خوب به شرطی واقعی می‌شود که از ماسک درست استفاده شود بطوری که ماسک کل بینی و دهان شخص را در بر بگیرد.
در بسیاری موارد مشاهده می‌شود ماسک روی چانه قرار داده شده و بیش از روشی دفاعی در برابر ویروس نوعی اهمال و گاهی ژست به‌نظر می‌رسد.
نکته بعدی این است که افراد وقتی به هم می‌رسند و می‌خواهند چیزی به هم بگویند - یعنی در لحظه‌ای که در نزدیکترین فاصله از هم و بالاترین درجه احتمال ابتلا هستند -
ماسک را پایین آورده و شروع به صحبت می‌کنند که کاری بسیار خطرناک و نوعی تعارف بیماری به یکدیگر است.
همه ما باید بدانیم در تمام حالت‌ها خصوصا موقع حرف زدن با هم دست به ماسک نزنیم و به وجود آن در وضعیت عملکردی سالم -دهان و بینی پوشیده-ادامه دهیم.
چندین ماه است که جامعه خصوصا کادر درمان با این بیماری پنجه در پنجه افکنده‌اند. همه کم‌و بیش خسته و بیحوصله شده اند.
دلتنگی‌ها طی این مدت روی هم انباشته شده‌است.
اما باید بدانیم برای ادامه حیات و اثبات دوست داشتن و دلتنگی‌های عزیزانمان و... دستورات پیشگیری را رعایت نماییم.