انتخابات 1400 و رقابت درون جناحی

علی صوفی‪-‬ تصویری که اصولگرایان از مجلس یازدهم برای مردم ساخته بودند با شعارهایی که علیه دولت مطرح کردند و وعده‌هایی که در حوزه معیشتی دادند در عمل تا کنون منجر به این شده که در مجلس اعلام طرح سوال و استیضاح رئیس جمهور و همچنین طرحی برای معیشت و اقتصاد کشور را شاهد باشیم. اما به نظر می‌رسد این دو راهکار در میان مجلس یازدهم شامل انشقاق‌هایی شده است. به عنوان نمونه وقتی رئیس مجلس طرحی را که هنوز در مجلس بررسی نشده و تبدیل به قانون نشده را در برنامه تلویزیونی به طور زنده مطرح می‌کند مشخص است که انگیزه‌های فردی و انتخاباتی در این اقدام وجود دارد. از سوی دیگر گروه‌های مختلف اصولگرایی در مجلس نیز طبیعتا با این انگیزه فردی موافق نیستند و به دنبال کسب اعتبار برای خود هستند. با توجه به شعارهایی که داده شده یکی از این راه‌ها فشار به دولت است که البته زمزمه‌های استیضاح خیلی زود به بن بست رسید اما با موضوعاتی مانند طرح سوال از رئیس جمهور همچنان برخی در مجلس به دنبال فشار به دولت در راستای کسب اعتبار برای خود در جامعه هستند تا نشان دهند این مجلس به وعده‌های خود عمل می‌کند. البته موانعی که بر سر راه استیضاح به وجود آمده بخشی از این جریان که دیدگاه‌هایی تندتر دارد را با نوعی با مشکل مواجه کرد چرا که این گروه حیات خود
را مدیون چنین اقداماتی است. با این حال
به رغم اینکه چنین اختلافاتی را در مجلس میان جریان اصولگرایی شاهد هستیم و
هر گروهی به دنبال کسب منفعت خودعمل


می‌کند اما بعید به نظر می‌رسد در اصل فرآیند انتخابات 1400 این گروه بتواند انتخاباتی رقابتی را حتی میان خود به وجود آورد. در واقع اگر همان رویکرد سال 98 را نهادهای نظارتی کاندیداها نسبت به انتخابات ریاست جمهوری 1400 نیز داشته باشند باید گفت رقابت چندانی وجود نخواهد داشت و درباره کاندیدای اصولگرایان نیز در نهایت با توصیه‌هایی از بیرون و درون این جریان شاهد خواهیم بود که روی یک نفر متمرکز خواهند شد.
در چنین شرایطی به نظر می‌رسد میزان مشارکت برای 1400 را هم باید حداکثر همان میزان انتخابات مجلس 98 بدانیم از این حیث حداکثر چرا که انتخابات مجلس به دلیل رقابت‌های محلی و منطقه‌ای انگیزه‌هایی را برای مشارکت ایجاد می‌کند اما چنین فاکتورهایی برای ریاست جمهوری وجود ندارد.