روزنامه آفتاب یزد
1399/05/06
معیشت مردم را دریابید
شادان کریمی- تا همین چند سال پیش دعای خیر بزرگتر‌ها برای مردانی که تازه تشکیل زندگی داده بودند این بود که« ایشالله هیچ وقت شرمنده زن و بچت نشی» انگار آن‌ها خوب می‌دانستند برای یک پدر هیچ دردی بزرگتر از شرمندگی در مقابل اهل خانه نیست. حالا اما این روزها خیلی از پدران شرمنده اهل و عیال هستند و دلیل اصلی این شرمندگی هم وضعیت اقتصادی نا به سامانی است که این روزها با آن دست و پنجه نرم می‌کنیم. تورم و گرانی کمر خیلی از سرپرستان خانواده را خم کرده و خیلی‌ها را در شرایط بحرانیقرار داده است.
این روزها دیگر طلاق به دلیل عدم توانایی همسر در تامین مخارج خانه به یک امر عادی تبدیل شده است و چه بسا زیر همین آسمان کبود خیلی از مردان خودشان با میل و رغبت، به این دلیل که کار ندارند یا از پس مخارج خانه بر نمی‌آیند اقدام به طلاق و جدایی از همسر می‌کنند. علاوه بر آن عمده‌ترین دلیلی که سبب میشود جوان‌ها به ازدواج میل و رغبتی نشان ندهند همین وضعیت اقتصادی است که روز به روز هم اوضاع آن بدتر میشود؛ اما این همه مسئله نیست؛ افزایش خشونت در جامعه، بالا رفتن افسردگی در جامعه و افزایش خشونت‌های پنهان بزرگترین حاصل وضعیت نا به سامان اقتصادی است که امروز با آن مواجه هستیم.
این روزها کرونا هم مزید بر علت شده و هر لحظه شرایط را برای مردم سخت‌تر می‌کند. حالا دیگر نایی برای نفس کشیدن نیست چون برای آن هم باید پول خرج کرد و با ماسک 10 هزارتومانی برای خیلی‌ها دیگر نفس کشیدن هم جایز نیست. در نظر بگیرید یک خانواده 5 نفره فقط روزی 50 هزار تومان باید پول ماسک بدهد که از کرونا در امان باشد! برای این خانواده قرنطینه و از خانه خارج نشدن و حتی فاصله اجتماعی معنایی ندارد وقتی حتی توان استفاده از تاکسی را ندارد و مجبور است مسافت‌ها را در وسایل حمل و نقل عمومی با آن حجم از ازدحام طی کند. در نهایت چیزی که واضح و مبرهن است این است که شرایط اقتصادی این روزها خوب نیست و حال مردم هم خوب نیست. انگار که این دو ارتباط مستقیم با هم دارند و حال هر یک خوب نباشد بالطبع حال دیگری هم خوب نخواهد بود؛ البته در این بین، قشر مرفه جامعه و آقازاده‌ها را باید فاکتور گرفت چون شرایط اقتصادی با روال زندگی آن‌ها رابطه معکوس دارد یعنی هر چقدر اوضاع اقتصادی بد باشد، دلار بالا برود و گرانی بیداد کند، شرایط اقتصادی آن‌ها بهتر خواهد بود. یکی از دلایل بروز خشم‌های پنهان جامعه نیز دقیقا همین موضوع است، چون مردم می‌بینند هر چه وضعیت بدتر میشود، همچنان عده‌ای هستند که نشسته‌اند و پایشان را روی پای دیگر انداخته‌اند، هیچ کاری نمی‌کنند اما شرایط اقتصادیشان
روز به روز بهتر میشود. در نهایت اینکه گرانی‌ها
هر روز شرایط را برای زندگی سخت‌تر می‌کند، در این بین مسئولینی که تا همین دیروز شعار آسایش و رفاه می‌دادند سکوت پیشه کرده‌اند و دم نمی‌زنند، البته شاید بزرگترین دلیل این سکوت نا توانی در بخش مدیریت باشد اما هر چه که هست حداقل شایسته بود در خصوص وضعیت فعلی عذر خواهی صورت می‌گرفت بلکه التیامی باشد بر دل زخم خورده مردمی که این روزها با سیلی صورت خود را سرخ نگه می‌دارند.
سایر اخبار این روزنامه
آیا واقعا کوه دماوند وقف شده است؟
بچه بازی مسئولان!
بانک‌ها مخلان اصلی در نظام مسکن ایران
لواسان آغاز کار ماست، مسئله را رها نخواهیم کرد
جزئیات واگذاری ۵۶۰۰ هکتار جنگل به یک شخص!
80 درصد متخلفان صادراتی از بخش خصوصی نیستند!
احمدی‌نژاد، دستور داده بود
یک پرستار در گفتگو با آفتاب یزد:در حال نابود شدن هستیم
از رسانه‌ای نبودن پشیمان خواهید شد!
خطری برای دماوند
موج دوم کرونا و خشونت خانگی
نمایندگی تنها نطق کردن نیست!
بحثی پیرامون انتخابات ریاست جمهوری
معیشت مردم را دریابید
گیلان رابه منطقه سرایداری تبدیل نکنیم
خطری برای دماوند
ماسک سرگشته
