ماسک سرگشته

مجید ابهری‪-‬ هرچه از دوران اپیدمیک کرونا میگذرد برتعداد افراد استفاده‌کننده از ماسک افزوده می‌شود. توصیه‌های مسئولین بهداشتی و کارشناسان بر ضرورت بهره‌گیری از ماسک اثر قابل توجهی بر آحاد مختلف جامعه گذاشته تا جاییکه در پژوهشهای نظری تعداد ماسک داران
با بقیه افراد تقریبا درمحل برابر ومساوی
میباشد. البته جغرافیای زندگی و محیط کار در استفاده از ماسک اثر مستقیم داشته وکم کم این پدیده بهداشتی نیز همانند کمربند ایمنی جایگاه اساسی خودرا پیدا می‌کند.با توجه به شهر، محله، شرایط فرهنگی و آب وهوایی این وسیله که قبلا یک ابزار فانتزی قلمداد می‌شد حالا وسیله‌ای برای پیشگیری تعریف می‌گردد.در این میان مثل بسیاری از اقلام رایج، مدیست‌ها و فرصت طلبان دست به ابتکارات واقداماتی زده‌اند که دقت در آنها خالی از لطف نیست. ماسکهای رنگارنگ با کیفیتهای مختلف وباتصاویر لب ودندان که انسان را به یاد جشن‌های هالووین می‌اندازند. ماسکهای ویژه کودکان باتصاویر کارتنی برای تشویق‌آنها به استفاده از آن نیز قابل توجه
می‌باشد.در این میان آنچه که موجب دقت وتوجه


کارشناسان اجتماعی میگرددتوصیه‌های یک‌جانبه و صرفا تبلیغی در استفاده از ماسک می‌باشد.در این میان مثل همیشه عده‌ای سودجو و بی‌وجدان با جمع‌آوری ماسکهای مصرف شده که همراه با دستکش‌یا
‌بی ‌آن در معابر وخیابان‌ها رها شده‌اند و فروش مجدد آنها بعد از شستشو و مرتب نمودن به ممردرآمد برای آنها تبدیل شده است. آنچه که از نظر کاربرد رفتاری باید مورد توجه سازمانها ونهادهای ناظر و متولی قرارگیرد خارج شدن از جنبه ارشادی و تبلیغی و تبدیل آن به رفتار‌ها وضوابط اجباری می‌باشد.حالا که مرکب این بیماری مرگ‌آور راهوارتر وسرعت آن از حرکتهای درمانی بیشتر است چاره‌ای جز بهره‌گیری ترکیبی از ماسک نیست.در مورد کمربند‌های ایمنی در آن دوران که عضویت شورای فرهنگی ترافیک در راهنمایی ورانندگی را به اتفاق اساتید روانشناس وجامعه شناس و برخی هنرمندان به عهده داشتیم، شخصیت«سیا ساکتی» عروسک محبوب و معروف کودکان و حتی بزرگسالان برای تبلیغ و معرفی بسیاری از رفتارهای درست ترافیکی مورد استفاده قرار میگرفت که نتایج مطلوب ومثبت آن بر هیچکس پوشیده نیست. بنابراین، آموزش، تبلیغات و بهره‌گیری از چهره‌های محبوب همچون سلبریتی‌ها برای توسعه وترویج رانندگی درست واصولی همراه با جرایم و اقدامات باز دارنده مجموعه‌ای از اهرم‌های اصلاحی در این زمینه بودند. ستاد فرماندهی کرونا و وزارت بهداشت ودرمان بر استفاده از ماسک برای کاهش عوارض و آسیبهای کرونا تاکید مکرر دارند، اما برای کسانیکه از این وسیله استفاده نمی‌کنند هیچ مجازاتی تعیین نمیکنند.به تجربه تاریخی ثابت شده که با تعارف و شرایط عادی نمی‌توان‌یک اصل کلی وسراسری را ترویجداد. در خاتمه لازم می‌دانم به نکته‌ای اشاره کنم که عنایت به آن خالی از لطف نیست این روزها در معابر واماکن عمومی و منازل اقوام ودوستان مشاهده میکنیم بعضی از افراد ماسک را بجای دهان به گلو یا چانه می‌بندند؛ هنوز علت و فلسفه این حرکات بر بنده روشن نشده اگر کرونا از چانه وگلو وارد سیستم بدن میشود این اصل به جهانیان اعلام شود اگر نه ماسک را بر دهان ببندیم وببندند تا بیشتر از این سوژه ومضحکه نگردیم.