گیلان رابه منطقه سرایداری تبدیل نکنیم

محمدعین الله زاده‪-‬ مدتهاست که عده‌ای سود جو با استفاده از پول‌های باد آورده، گیلان سرسبز ما رامورد هجوم غیرقابل باور وسوال برانگیز قرارداده اند.
درشرایطی که بدلیل فقر وبیکاری وتورم وگرانی لجام گسیخته عرصه زندگی روز به روز بر روستائیان زحمتکش تنگ‌تر می‌شود تا جایی که برای ادامه زندگی وامرار معاش چاره‌ای بجز به حراج گذاشتن تنها سرمایه زندگی شان که برای حفظ ونگهداری آن سالها رنج برده،وجب به وجب‌اش رابا خون دل ودستانی پینه بسته آباد کرده‌اند اینک فقط بخاطر شرایط سخت زمانه به ناچار زمین‌های حاصل خیز خودشان را به قیمت ناچیزی بفروش می‌رسانند دراین بین نباید نقش واسطه‌ها ودلالان که به کمک خریدارانی که ازاستانهای دیگر به طمع به چنگ آوردن زمین مفت به گیلان سرازیر شده‌اند را نادیده گرفت که هم مایه نگرانی وهم موجب تاسف می‌باشد.
پرسش اساسی این است که درشرایط بد اقتصادی جامعه عده‌ای این همه پول را ازکجا آورده اندکه همزمان درچندین نقطه،چندین قطعه زمین چند ده هزارمتری می‌خرند.چگونه است که یک روستایی برای ساختن خانه برای فرزندخود در یک زمین چند ده متری باید ازهزارتوی کاغذ بازی اداری وموانع قانونی عبور کندولی خریداران غیر بومی با به خدمت گرفتن بعضی ازاعضای شوراها ودهیاری‌ها وبخشداری‌ها به راحتی برای زمین چندهکتاری تغییرکاربری می‌گیرندوبرای خودشان ویلا‌های میلیاردی جهت تفریح واستراحت می‌سازنددرصورتی که با پول حاصل ازفروش زمین، کشاورزان، شاید بتوانند با آن سرپناهی بخرنند
ویا ماشینی جهت مسافر کشی برای فرزندشان تهیه کنند.


آیا این حجم سنگین خرید زمین توسط بعضی افراد ومباشرانشان نمی‌تواند نمونه بارز پول شویی تلقی گردد، افزایش قارچ گونه ویلا درزمین‌های کشاورزی ومناطق سرسبز که با دست اندازی‌های غیر قانونی
مانند کوه خواری،جنگل خواری،دریا خواری ومرداب خواری
همراه است مصادق بارز جرم نمی‌باشد.
اگرخوش آب وهوا بودن گیلان بسیاری را مجذوب خود کرده است باید متولین امر صنعت گردشگری را با توسعه هتل‌سازی وایجاد خانه‌های بوم گردی گسترش دهندتا همه هموطنانمان بتوانند از مواهب خدا دادی استان مان استفاده کنندازاین راه هم درآمدی برای مردمان استان مان ایجاد گرددوهم بافت فرهنگی،سنتی وکشاورزی استان مان دستخوش تغییر وتحولات بنیادین نگردد؛ هرچند که اگر سیاست حمایتی درستی در استان اعمال می‌شدوبشود استان گیلان ظرفیت وپتانسیل آن را دارد که در زمینه تولید برنج،ماهی،توسعه شیلات و
ابریشم، دام وطیور،زنبورداری وصنایع دستی، احیای
جنگل ودرخت کاری وصنعت گردشگری اگر با برنامه مدون علمی وبا متد روز دنیا انجام گیرد
نه اینکه مردمان گیلان زمین نیازی به
فروش زمین هایشان ندارند بلکه استان ما می‌تواند در صدر استانهای با نرخ اشتغال بالا قرارگیرد.
آیامسئولین ومتولیان جامعه ازاین همه معاملات خرید وفروش زمین متعجب نمی‌گردند.آیا وجود این همه بنگاههای لوکس وپر زر وبرق در سطح شهرها وحتی روستاها سوال برانگیز نمی‌باشد؟ آیا وظیفه دستگاه‌های حکومتی ونمایندگان مجلس واستانداری و...دخالت ونظارت برکار این بنگاه‌ها بعنوان کارچاق کن نیست؟هموطن‌: اگرنفت خوزستان متعلق به همه ایرانیان است یقینا کوه ودریا وماهی وبرنج وزیتون وچای وابریشم ودیگرمحصولات کشاورزی گیلان هم برای همه ایرانیان است.
هموطن: استان گیلان رابه محلات
تهرانی نشین،اصفهانی محله ومحلات شیرازی ومشهدی ومازندرانی و...تبدیل نکنید.
این استان به عنوان پاره تن ایران متعلق به دیارخوبان وخاک پاک وطنمان است وباید در تملک گیل مردان وگیل زنان وبا فرهنگ وآداب ورسوم نیاکانمان باقی بماندوهمه ایرانیان باید گیلانی را صاحب خانه ومیزبان خود بدانند
نه اینکه عده‌ای تازه به دوران رسیده با پول‌های
باد آورده گیلانی را سرایدارخودبنامند.