خیریه‌ها گره‌گشای برآوردن نیات صاحبان نذر

روح‌الله مهرجو‪-‬ از همان اول که کووید19 آمد و کرونا را همراه نا میمون زندگی ما کرد، خیلی‌ها به فکر اربعین بودند، برخی نیز نگران نذورات خود در ماه محرم و صفر شدند. در این میان بسیاری امید داشتند تا موسوم عزاداری این بیماری منحوس هم به اتمام برسد، اما ظاهرا براساس آخرین اعلام رئیس جمهور این بیماری حداقل 6 ماه دیگر با ماست و تا زمانی که واکسن آن تولید نشود، نمی‌توانیم منتظر اتمام آن باشیم. البته نباید فراموش کرد که یافتن واکسن هم با توجه به جهش بالای این ویروس و تغییر ماهیتی که می‌دهد نمی‌تواند نقطه اتکا ما باشد. با این وجود ماه محرم و صفر در پیش است و طبیعی است که همه نگران باشند چطور هیئت‌های مذهبی گردهم آیند و به رسم یک هزار و 400 ساله گذشته عزاداری کنند، که اگر این اتفاق بدون اقدامات لازم و رعایت پروتکل‌های بهداشتی رخ دهد، طبیعی است که شاهد گسترش این بیماری و شیوع بیشتر آن باشیم چرا که کرونا دشمن اصلی اجتماع انسان‌هاست؛ گویی تنها آمده که آدمیان را از یکدیگر دور کند و بر تخت سلطنت تنهایی حکم براند.
همه می‌دانند که به مانند گذشته نمی‌توان به عزاداری پرداخت، به طوری که شب‎ها در هیئت‌ها و تکایا جمع شویم و به حرمت لب تشنه اباعبدالله و به یاد مظلومیت او بر سر و سینه بکوبیم، به همین دلیل است که مقام معظم رهبری نیز چگونگی عزاداری کردن را تنها در گرو نظر کارشناسان بهداشت می‌دانند و عنوان می‌کنند که خودشان نیز از این دستور العمل‌ها تبعیت می‌کنند. پس شکی باقی نمی‌ماند که همگان باید پیرو فرمایشات رهبر انقلاب رفتار کنند و برای سلامت جامعه خطری نیافرینند.
اما طبیعی است که عزاداری‌ها باید با تعداد نفرات کمتری برگزار شود و تا جایی که امکانپذیر بوده فضای باز می‌تواند بهترین مکان برای عزاداران حسینی باشد. رعایت فاصله‌های اجتماعی نیز ضروری است، به طوری که هر فرد باید حداقل 1.5 متر با افراد کناری و عقب و جلوی خود فاصله داشته و صف‌های سینه زنی نیز با این فاصله‌ها تشکیل شود. ضمن آنکه عزاداری بدون ماسک باید ممنوع باشد و خود مسئولان هیئت‌های حسینی بر این امر نظاره کنند. بی‌شک این روزها مکتب تشیع بیش از گذشته به پیروانی راستین با تن و ذهنی سالم نیازمند است و همین اهمیت کافی است که شیعیان بیش از گذشته از خود مراقبت کنند. همانطور که دین مبین اسلام هم حفظ جان را از واجبات دینی عنوان کرده است.
نکته مهم دیگر توزیع نذوراتی است که هر ساله در ایام عزاداری برقرار است، به جرات می‌توان گفت که در روز تاسوعا و عاشورا هیچ ایرانی در منزلش غذا طبخ نمی‌کند و همه میهمان خوان پرنعمت اباعبدالله هستند. اما امسال باید به شکلی دیگر این نذورات تهیه و توزیع شود. اول آنکه توصیه می‌شود هزینه‌های نذورات امسال در راه تامین نیاز محرومان به کار رود و تا حد ممکن از پخت غذا جلوگیری شود. همچنین پس از عزاداری از سرو غذای روز عاشورا خودداری شود و شب‌ها نیز هیئت از طبخ و توزیع نذری خودداری کنند.


در نهایت می‌توان طبخ غذا را محدود به مناطقی کرد که مردمانی نیازمند دارند. بدون تردید این اتفاق نیز باید زیر نظر کارشناسان بهداشتی و با رعایت تمامی اصول همچون استفاده از ماسک و لباس‌های استاندارد صورت گیرد و بسته‌بندی نیز با رعایت همین مسائل انجام شود.
قطعاً کارشناسان وزارت بهداشت، پروتکل‌های این بخش را نیز تدوین و در اختیار همگان قرار خواهند داد که به نظر هرچه سریعتر این اتفاق روی دهد برنامه ریزی برای ایام عزاداری نیز بهتر انجام می‌شود.
البته نباید فراموش کرد که برخی از مردم که بیشتر به فکر سلامتی خود و خانواده‌شان هستند امسال از تهیه نذورات خودداری خواهند کرد و خبری از صف‌های به هم فشرده نذری نخواهد بود، چرا که اگر از این مسئله غفلت شود، موجی از بیماری همه جا را فرا خواهد گرفت و آسیب آن غیر قابل جبران خواهد بود.
به نظر می‌رسد افرادی که نذورات خود را در این ایام توزیع می‌کنند نسبت به هزینه کرد در راه محرومیت زدایی بیشتر تامل کرده و از ایجاد صف در مقابل مراکز توزیع نذری خودداری کنند.
همچنین مرکز حمایتی، خیریه‌ها و نیکو کاری نیز می‌توانند با اندیشیدن راهکارهایی چون معرفی خانواده‌های محروم و در اختیار گذاشتن نام و آدرس آن‌ها، خیران را در توزیع نذورات هدایت کنند.
به طوری که پرس‌های غذایی که به صورت بهداشتی تهیه شدند در درب خانه‌های نیازمندان توزیع شوند و نیازی به تجمع افراد نباشد.
همچنین موسسات می‌توانند طرح‌هایی تهیه کنند که نیت نذر‌کنندگان رابرآورده و کمک‌های مالی آن‌ها را جذب کنند. برخی از این طرح‌ها می‌تواند اطعام یتیمان، حمایت از زنان بدسرپرست یا سرپرست خانوار، یاری به بیماران سخت و صعب العلاج، کودکان کار و ایجاد اشتغال و کارگاه‌های کوچک باشد تا از توزیع نذری جلوگیری شود.
به نظر می‌رسد که سازمان‌های مردم نهاد نیز می‌توانند در این راه پیشقدم شوند و طرح‌های جدیدی ارائه دهند، همچین هیئت‌های حسینی نیز به عنوان قدیمی‌ترین و با قدمت‌ترین سازمان‌های مردم نهاد مستقیماً در این زمینه ورود کنند.
نگفته نگذریم راه‌های بسیاری می‌توان یافت که ضمن برگزاری با شکوه عزادارای حسینی، موارد بهداشتی را رعایت کنیم تا شاهد از دست رفتن عزیزان خود و دیگران نباشیم و بار اضافی بر کادر درمان تحمیل نکنیم. از یاد نباید ببریم که اگر نفس کادر درمان گرفته شود، با چالش‌های بیشماری مواجه خواهیم شد و کنترل بیماری غیر ممکن می‌شود.