تبعات وعده‌های پوچ مسئولان

امان الله قرائی مقدم‪-‬ بارها شاهد بودیم که مسئولان در ادوار مختلف به مردم وعده‌های خوش رنگ و لعابی را داده‌اند اما دریغ از آن که به آن عمل کنند. گویا در این شرایطی که مردم خسته از بیماری و مشکلات اقتصادی هستند حسن روحانی رئیس جمهور کشورمان قرار است به مردم خبر خوش اقتصادی دهد. امیدوارم به معنای واقعی کلمه این خبر خوش باشد و مردم را بتواند خوشحال کند چرا که غیر از این باشد با تبعات اجتماعی غیر قابل جبرانی روبه‌رو خواهیم شد. بدترین نتیجه‌ای که این وعده‌های عملی نشده از سوی
مسئولان می‌تواند در پی داشته باشد از دست دادن
سرمایه اجتماعی است و سرمایه اجتماعی
هم یعنی اعتماد مردم نسبت به مسئولان و همدلی و وابستگی که با این وعده‌های بیجا


از بین خواهد رفت. ما دو نوع اعتماد داریم؛ یکی
اعتماد افقی یعنی اعتماد مردم با مردم و دیگری اعتماد عمودی یعنی بین مسئولان و مردم. از همین رو با وعده‌های پوچ و توخالی این اعتماد عمودی است که از بین می‌رود. اما به دنبال این اتفاق ناباوری در تمام زمینه‌ها از صدر تا ذیل چنان که در جامعه شاهد آن هستیم در بین مردم شکل خواهد گرفت. در حال حاضر آن چنان بی‌اعتمادی نسبت به مسئولان در جامعه شکل گرفته است که حتی آمارهایی که در خصوص مبتلایان و مرگ و میر ناشی از کرونا ازسوی مسئولین ارائه می‌شود را مردم باور ندارند از همین رو به شبکه‌های ماهواره‌ای رجوع می‌کنند. این مسئله ناشی از همان وعده‌هایی است که در طول سالیان سال به مردم داده‌اند اما به آن عمل نکردند. وقتی در جامعه بی‌اعتمادی پیدا شود سرمایه اجتماعی که اتحاد و همبستگی با دولت است از بین میرود. اما مسئله به همین جا ختم نمی‌شود بلکه این مسئله انواع آسیب‌های اجتماعی، بحران اقتصادی ومیزان کارایی و بازدهی را
در پی خواهد داشت. از سوی دیگر وقتی همدلی
و اتحاد نباشد اقتصاد شکوفا نخواهد شد و از نظر سیاسی جامعه با خطر روبرو می‌شودو از همه مهمتر شکاف طبقاتی و اجتماعی
به وجود می‌آید. بنابراین بهتر است که مسئولان وعده‌ای را بدهند که می‌توانند به آن عمل کنند.