مهرماه سر در گم

بابک خطی‪-‬ وقتی سخنان وزیر آموزش و پرورش مبنی بر اینکه: «قاعده اصلی، برگزاری حضوری همه مدارس در سراسر کشور است» و «اگر به آموزش رسمیت داده نشود قادر به ادامه کار نخواهیم بود» را کنار هم بگذاریم اینگونه به نظر می‌آید که احتمالا سکان‌دار آموزش میلیون‌ها دانش‌آموز و تیم همراه او آموزش آنلاین و از راه دور محصلان و دورکاری معلمان را به اندازه کافی رسمی نمی‌دانند! باید پرسید چرا روشی که فاصله‌های جغرافیایی بین قاره‌ای را برای کار و آموزش میانبر کرده است و امکان بازدهی بالاتر، آلودگی‌های محیط زیستی کمتر، امکان اعتبارسنجی بدون خطا بهتر و... را فراهم آورده است، از نظر آنان رسمی نیست؟
و در حالی که تمام دنیا در حال مقابله با همه‌گیری جهانی (پاندمی) هستند و روش آموزش و کار آنلاین و تبدیل کردن هر سل فون به یک اتاق کار برای معلم و نیمکت آموزش برای دانش‌آموز به خوبی می‌تواند به حفظ فاصله ایمن که از مهمترین عوامل شکستن چرخه تولید ویروس و کنترل آن است کمک موثر نماید کدام تدبیری قاعده‌ی اصلی آموزش را در این شرایط خطرناک، برگزاری حضوری همه مدارس کشور می‌داند.
مورد بعدی این است که در هربار رفتن و بازگشتن از مدرسه محیط زندگی و دسترسی کودکان دانش‌آموز از منطقه‌ای محدود در خانه، به کل مسیر رفت و برگشت و فضای بسته مدرسه گسترش می‌یابد و عملا وسعت نیازمند به کنترل بهداشتی چندین برابر می‌شود. سوال این است؛ چطور از کودکان دانش‌آموز خصوصا نوآموزان که ماهیت ذاتی آنان بازی و حرکت است انتظار داریم حفظ فاصله اجتماعی و مواردی چون استفاده از مواد بهداشتی را دقیقا رعایت کنند؟مسئله دیگر آرامش کاذبی است که عبارت منطقه سفید ایجاد می‌کند.
باید دانسته شود که تعریف مناطق سفید، زرد و قرمز تعریفی آماری و مربوط به وضعیت و اطلاعات بیماری طی دو هفته قبل است و طبعا سفید بودن هرگز نمی‌تواند به معنی بدون خطر بودن باشد و اساسا وقتی معاون بهداشتی وزارت بهداشت -علیرضا رئیسی- صریحا بر پرهیز از تاکید بر روی رنگ سفید و قرمز اشاره می‌کند، چرا باید در زمان همه‌گیری جهانی ویروس کرونا سرنوشت میلیون‌ها دانش‌آموز را به آن گره بزنیم؟!احتیاج اساسی دانش‌آموزان و آموزگاران کشور در حال حاضر تسهیل دستیابی به امکان آموزش آنلاین یا آموزش توسط رسانه‌هایی مثل تلویزیون است که پوشش کامل آن چالش مهم پیش روی وزارت آموزش و پرورش است.
قاعده اصلی نیز بر انتقال بیشترین مقدار آموزش با کیفیت در مقابل ایجاد کمترین خطر تاکید دارد.آگاهی و آشنایی عمیق‌تر مدیران تصمیم ساز و تصمیم گیر در مورد فواید آموزش برخط خصوصا در قسمت ارزیابی عملکرد دانش‌آموز و آموزگار می‌تواند کمک‌کننده باشد و وقتی سلامت دانش‌آموزان اولویت اصلی باشد طبعا روشی که آن را فراهم می‌‌کند بیش از هر چیز دیگر مهم است و به آن رسمیت می‌بخشد.