اولویت‌بخشی به مطالبات حوزه زنان

سهم 30درصدي زنان براي جايگاه‌هاي مديريتي از اقدامات مثبت دولت بود. زنان براي کسب جايگاه‌هاي مديريتي هميشه مورد ظلم و تبعيض قرار مي‌گرفتند. هميشه مي‌ديديم که اولويت کسب جايگاه‌ها به آقايان داده مي‌شد. در مجلس دهم نيز بر اين مساله به‌عنوان مطالبه‌اي جدي پافشاري شده و از رئيس‌جمهوري و معاونت زنان دولت پيگيري مي‌شد. بسياري از زنان و جوانان با بيان اينکه توان، تحصيلات و تخصص آنان با مردان و افراد مسن‌تر برابر است، از اولويت قرار گرفتن مردان در جايگاه‌هاي مديريتي گلايه داشتند. مشخص نيست چرا عده‌اي کمتر به بانوان اعتماد مي‌کنند. پس از تعيين آيين‌نامه دولت مبني تعيين بر سهم 30درصدي براي حضور زنان در جايگاه‌هاي مديريتي و اجرايي شدن آن، وضعيت زنان و جوانان از گذشته بهتر شده بود، هرچند به ايده‌آل نهايي دست پيدا نکرديم. اخيرا به دليل شکايتي شخصي، اين آيين‌نامه باطل شده که اين موضوع سبب کاهش حضور بانوان در جايگاه‌هاي مديريتي است. به اين دليل که سهم 30درصدي زنان و جوانان مصوبه قانوني نداشته و در حد آيين‌نامه بود، هر شخصي مي‌توانست در اجراي آن خلل ايجاد کند. خانم‌ها براي رسيدن به اهداف خود به تبعيض مثبتي نياز داشتند اما آقايان نماينده همکاري لازم را در مجلس دهم نداشتند. بدون نگاه سياسي و جناحي بايد به اين مطالبه ورود کرد. اکثر طيف‌ها جواناني دارند که با اين مشکلات درگير هستند و بانوان نيز به اين هدف نرسيده اند. بايد براي رسيدن به جامعه ايده‌آل بايد به اين موضوع ورود کرد. منويات مقام معظم رهبري نيز اين موضوع را تاييد مي‌کند. به حضور زنان و جوانان و استفاده از ظرفيت آنها نياز داريم. گام دوم انقلاب براي حضور زنان تاکيد داشته است. آيين‌نامه مورد بحث، تبعيض مثبتي بود که اميدواريم با همکاري قوا اين آيين‌نامه مجددا بازگردد. تعداد بانوان در اين دولت افزايش يافته است اما حتي در مقايسه با بعضي کشورهاي منطقه هنوز به ايده‌آل دست نيافته‌ايم. کشور براي جوانان و زنان هزينه مي‌کند. زنان و دختران ما در بهترين مدارس و دانشگاه‌ها بهترين تحصيلات را دارند و با رتبه‌هاي بالا از لحاظ علمي موفق هستند. حيف است که براي رسيدن به هدف توسعه ايران از توان آنان در جايگاه‌هاي مديريتي استفاده نشود. از ابتداي انقلاب امام خميني(ره) و مقام معظم رهبري و روساي جمهوري ايران تاکيد مي‌کردند که حضور زنان با آرمان‌هاي اسلامي و انقلابي منافاتي ندارد. مخالفت عده‌اي با حضور زنان بايد ريشه‌يابي شود. خانم‌ها نيز از ابتدا اعتماد و حمايت کافي را نداشتند و کارشکني‌هايي هم انجام مي‌شد اما اخيرا وضعيت بهبود يافته و شهامت حضور در بانوان بيشتر شده است. از مجلس دهم جهشي در تعداد خانم‌ها انجام شد و خانم‌هايي که هميشه براي حضور در صحنه‌ها فرياد مي‌زدند، تنها به پشت ميز و صندلي نشستن اکتفا نکردند. نمايندگان خانم معتقد بودند که همانطور که خودشان براي نمايندگي مردم انتخاب شدند، بانوان داراي صلاحيت ديگر نيز بايد بتوانند در سمت‌هاي مديريتي حاضر شوند. وزرا براي راي اعتماد به مجلس دهم مي‌آمدند و اولين خواسته نمايندگان خانم پيوسته اين بود که در حق بانوان توانمند در وزارتخانه‌ها، بخش خصوصي و دولتي اجحاف نشود.