روزنامه آفتاب یزد
1399/10/11
مسئولیت اجتماعی در توسعه پایدار
از بعضی خبرها نباید ساده گذشت. برخی از آنها، آینده بهتری را نوید می‌دهند. در هفته گذشته، یکی از شرکت‌های پتروشیمی واقع در عسلویه، یک قرارداد زیست‌محیطی ارزشمند، جهت بازیابی گازهای مشعل (فلر) منعقد نمود. این از آنجا حائز اهمیت است، که سال‌هاست بحث‌های زیادی در رابطه با آلودگی هوا در منطقه ویژه اقتصادی - انرژی پارس، مطرح می‌باشد. سازمان محیط‌زیست از یک طرف، رسانه‌ها از طرف دیگر، مردمان بومی و کارکنان شاغل در این منطقه نیز از سوی دیگر، درباره این وضعیت، سخن‌ها گفته و قلم‌ها زده‌اند. این منطقه در حاشیه خلیج فارس و در دامنه کوه‌های نسبتاً بلندی قرار گرفته است که آلودگی را تا حدود زیادی در خود حبس می‌نماید.از پارسیان تا دیر و در دامنه کوه‌های مرتفع شمالی خلیج فارس، تعداد زیادی شرکت، از مجتمع‌های گازی تا شرکت‌های عظیم پتروشیمی ساخته شده‌اند؛ شرکت‌هایی که با توجه به ماهیت تولید محصولات خود، تقریباً هر کدام، یک مشعل و یا بیشتر دارند. مشعل‌ها وظیفه دارند تا گازهای اضافی را به بیرون از مجتمع‌های تولیدی انتقال و در ارتفاع مشخصی از زمین، بسوزانند. البته در داخل پرانتز باید عرض کنم که، هیچ گازی اضافی نیست، بلکه در حال حاضر، به دلیل عدم وجود تکنولوژی و یا عدم سرمایه‌گذاری جهت استحصال آنها، متاسفانه اضافی تلقی می‌شوند. مشعل‌ها به مانند درختان یک جنگل، در نزدیکی هر شرکت و در دامنه کوه، قد برافراشته‌اند. آمارش را نمی‌دانم، اما در تمام طول روز و شب، تمام دامنه کوه، توسط این سازه‌های عظیم آتش، روشن است. مشعل‌ها قابل شمارش نیست، یا اگر هم باشد، تعداد آنها ثابت نیست. چرا که هر روز، هر ماه و هر سال، تعداد جدیدی به آنها اضافه میشود. به گمانم، سال‌هاست که تمامی موجودات ریز و درشت، از دامنه این کوه‌های سر به فلک کشیده و از میان شعله‌های آتش و دود، به سرزمین‌های دورتر کوچ و بهتر بگویم فرار کرده‌اند. اینجا فقط انسان‌ها هستند. انسان‌هایی که خود آلوده می‌کنند و خود نیز، در همان هوای آلوده نفس می‌کشند. مشعل‌ها فقط آلودگی تولید نمی‌کنند، آنها به واسطه اینکه در مسیری چند صد کیلومتری و با فواصلی نزدیک، در دامنه کوه و با سازه‌های بلند نصب شده‌اند، همچون دیوار گرمایی بلندی، مانع انتقال رطوبت خلیج فارس به مناطق مرکزی کشور می‌شوند. از شما چه پنهان، سال‌ها است که فکر می‌کنم، یکی از دلایل
کم بارشی در سال‌های اخیر، همین دیوار گرمایی‌ای نامرئی است که توسط این مشعل‌ها ایجاد شده است. آخر چگونه این رطوبت می‌تواند از میان این دیوار عظیم گرما و آتش عبور کند؟ به گمانم، بخشی از رطوبت ساحل، از دیر تا پارسیان، در طول دامنه این کوه‌ها و موازی با این دیوار دود و آتش، به سمت ساحل جنوب هرمزگان و به سمت مناطق آسیای جنوب شرقی و از جمله هند حرکت می‌کند. بگذریم. این تنها یک فرضیه است، اینها را گفتم تا بدانیم این مشعل‌ها، علاوه بر اینکه سرمایه این مملکت را می‌سوزانند، مشکلات دیگری از جمله آلودگی و گرما نیز ایجاد
می‌کنند.
خوشبختانه یکی از شرکت‌های بزرگ پتروشیمی در منطقه عسلویه، در راستای اهداف مسئولیت اجتماعی خود، عزم خود را جزم نموده است تا در کوتاه‌ترین زمان ممکن، تنها مشعل خود را برای همیشه خاموش نماید. شرکت پتروشیمی نوری، که یکی از بزرگترین تولیدکنندگان محصولات آروماتیک در دنیا و بزرگترین تولیدکننده این محصولات در کشور می‌باشد، به تازگی با انعقاد قرارداد و شروع عملیات اجرایی، در حال ایجاد یک واحد جدید، جهت بازیابی گازهای مشعل می‌باشد. این طرح نه تنها جنبه زیست‌محیطی بسیار با اهمیتی دارد که جنبه اقتصادی با ارزشی نیز برای این شرکت به همراه خواهد داشت. با خاموش شدن مشعل این شرکت و بازیابی گازهای آن، محصول با ارزش دیگری به نام کود سولفات آمونیوم، به سبد تولید این شرکت اضافه خواهد شد؛ طرحی که به گفته مدیران این شرکت، بازگشت سرمایه آن 36 ماه می‌باشد. طرحی که علاوه بر کمک به پایداری محیط‌زیست، به پایداری اقتصادی این شرکت و کشور نیز کمک خواهد نمود. در منطقه ویژه اقتصادی – انرژی خلیج فارس، شرکت‌های زیاد دیگری نیز وجود دارند که لازم است هر چه سریع‌تر، این اقدام شرکت پتروشیمی نوری را سر لوحه کار خود قرار دهند و به معنای واقعی، مسئولیت اجتماعی، اقتصادی و زیست‌محیطی خود را در یک اقدام هماهنگ، عملیاتی نمایند. توسعه پایدار، در درازمدت نه تنها برای کشور و جامعه پیرامونی منافع ارزشمندی دارد، بلکه برای تک تک این شرکت‌ها نیز منافع اقتصادی پایداری خواهد داشت. چراغ اول خاموشی مشعل در این منطقه، توسط شرکت پتروشیمی نوری روشن شده است، امید است سایر شرکت‌های مستقر در این منطقه، یکی پس از دیگری، چراغ‌های بعدی را روشن و مشعل‌های خود را برای همیشه خاموش نمایند.
سایر اخبار این روزنامه
اخذ مطالبات ایران از عراق با بستن لوله گاز به ثمر نشست!؟
تصویب اختصاص ۱۵۰ هزار دلار برای هر یک از جانباختگان هواپیمای اوکراینی
بعد از کرونا همان آدم‌های سابق می‌شویم؟
این بار دولت بازار خودرو را برهم زد
حمله و انکار حمله، راهبرد جنگی جدید طالبان
جدل به جای تدبیر
رئیس دولت اصلاحات بر پیکر این بانوی پرهیزکار نماز خواند
کرونا و این هوای سمی!
بهمن تهرانی؛ کرونای انگلیسی
اثرات انزوا در بحران کرونا
مسئولیت اجتماعی در توسعه پایدار
درباره حاج قاسم
اس-400 روسی و شدت تحریم‌های آمریکا
