چرا فقط مردم؟

نادر صادقیان‪-‬ در حال حاضر با دو مسئله مهم آلودگی هوا و کمبود گاز روبرو هستیم. اغلب اوقات به هنگام چنین مشکلاتی مسئولین به نوعی کم کاری‌های خود را به گردن مردم می‌اندازند و از آنها درخواست‌هایی را دارند مثل اینکه از مردم می‌خواهند در مصرف گاز صرفه جویی کنند تا بتوانند سوخت نیروگاه‌ها را تامین و یا برق مصرفی مردم قطع نشود. مسئولان به جای اینکه سیستم و عملکرد اداری و سیاست هایشان را نقد کنند معمولاً فرافکنی می‌کنند و پای مردم را وسط می‌کشند که مسئله‌ای قابل تامل است. البته اینکه مسئولان مردم را به صرفه‌جویی دعوت کنند هیچ ایرادی ندارد و امر درستی است و در بسیاری از کشورهای جهان هم رخ می‌دهد. اما اساساً نظام و رویکرد دولتی، بروکراسی و مدیریتی محافظه کارانه است و بعضی اوقات واقعیت‌ها را نمی‌بینند و این مسئله کاملا روشن است. به نظر من رسانه‌ها به عنوان نماینده افکار عمومی باید وارد عمل شده و مسئولان را در این مورد که چرا انگشت اتهامشان به سمت مردم است به پرسش بکشند
هر چند که بعید به نظر برسد که به پاسخ قانع کننده‌ای دست یابند.
به طوری کلی نظام قدرت در مقایسه با قدرت عمومی
و اصناف تناسب ندارد. در کشوری مثل کشور ما سندیکاها، احزاب،تشکل‌های اجتماعی و سمن‌ها یا نیستند یا خیلی ضعیف عمل می‌کنند از همین روست وقتی که یک مشکلی پیش می‌آید آنقدر انباشته می‌شود که به حالت اعتراضی
در می‌آید یا اگر بعضی از رسانه‌ها به صورت پراکنده اقداماتی را انجام دهند در حدی نیست که دارنده پست و مسئولیت خودش را موظف به پاسخگویی بداند. متاسفانه نهادهایی که نظارتی هستند هم دچار ناکارآمدی هستند از همین روست که اکثر عملکرد‌ها و سیاست‌ها به نتایجی که مطلوب و قابل انتظار است منتج نمی‌شود.