یک پرسش اساسی از مسئولان

يکي از موضوعات مهم در حوزه حمايت از معيشت، اجرا نشدن درست فاز اول قانون هدفمندي يارانه‌ها بود که باعث شد تا منابع بسياري آن زماني که بهاي نفت 140 دلار بود و مي‌توانست به افزايش گردش صنعت و فناوري جديد منجر شود، نابود شوند. الان هم به جايي رسيديم که بسياري از بنگاه‌ها و واحدهاي توليدي ورشکسته شده‌اند و اميد به آينده از بين رفته است. امروز مسئولان و نمايندگان مجلس وقت‌کشي مي‌کنند، يعني الان معيشت مردم در معرض تهديد است، بااين‌حال در چنين وضعي نمايندگان مجلس راجع به حقوق 1400 صحبت مي‌کنند، ظاهرا خبر ندارند که روغن گير مردم نمي‌آيد و آقايان معتقدند که گوشت 140هزار توماني، برنج هندي کيلويي 32هزار توماني و کره کيلويي 80هزار توماني و شش برابر شدن قيمت مسکن طبيعي است؛ بايد اين سوال را پرسيد که اگر اينها از نظر مسئولان طبيعي است، کارگري که روزانه 100هزار تومان مزد مي‌گيرد چطور بايد با اين وضعيت زندگي کند!؟ از طرفي ديگر، مسئولان و نمايندگان مجلس با ايراد سخنراني‌هايي منت بر سر مردم مي‌گذارند و نمک به زخم مردم مي‌پاشند. متاسفانه ارتباط دادن مشکلات ايران با تحريم‌ها و دخالت‌هاي بيروني باعث شده تا برخي صرفا با پاک کردن صورت مساله خود را از مسئوليتي که دارند تبرئه کنند. به‌عنوان مثال، وقتي قيمت مرغ، کره يا برنج گران مي‌شود به شکلي قصد دارند تا اين موضوع را به عوامل خارجي مرتبط کنند! امروز مسکن براي خانواده کارگري به يک رويا بدل شده است. گره زدن بي‌لياقتي و زياده‌خواهي به مشکلات خارجي راهکار وضع فعلي نيست. نتيجه نپذيرفتن ضعف، اشتباهات و مسئوليت‌هايي که برعهده مسئولان قرار دارد، چيزي شده که امروز مي‌بينيم. گره زدن هرگونه مشکل به سياست‌ ساير کشورها نسبت به کشور ما اشتباه بزرگي است و تا زماني‌که اين ديدگاه در کشور وجود دارد رفتن ترامپ يا آمدن بايدن براي ما فرقي نخواهد کرد،‌ رئيس‌جمهوري آمريکا حافظ منافع مردم کشور خودش هست و مسئولان ما نيز بايد اين رويه را در پيش بگيرند. اينکه ما هميشه به اين موضوع فکر کنيم که بايد تحولي در کشوري ديگري ايجاد شود تا مشکلات کشور ما حل شوند کوته‌فکري است و نمي‌توان با اينگونه راه‌حل‌ها مشکلات کشور را برطرف کرد. تا زماني‌که مسئولان قصد اصلاح امور و سياست‌هاي خود را نداشته باشند وضعيت کشور تغييري نخواهد کرد.