مشکلات روانی دانش‌آموزان

علی بهشتی نیا ‪-‬ باتوجه به تعاملاتی که من با دانش‌آموزان داشته‌ام آمار عدم سلامت روان 5 میلیون دانش‌آموز می‌تواند آمار واقعی باشد.ضمن اینکه با توجه به شرایط مدارس و دانش‌آموزان چه بسا آمار دانش‌آموزانی که مشکلات روانی دارند بیشتر از آماری باشد که نمایندگان مجلس اعلام کرده اند. حدود 10 الی 15 سال پیش زمانی که مدیران لیست دانش‌آموزان کلاس را به معلم اعلام می‌کردند، معمولا دانش‌آموزانی که دچار مشکلات روانی و جسمانی بودند را به معلم گوشزد می‌کردند. اما تفاوت الان با چند سال قبل این است که از تعداد 35 الی 40 دانش‌آموز تعداد افرادی که امروز دچار تنش‌های روانی هستند بیشتر شده است. من
به خوبی به یاد دارم که آن زمان 4 الی 5 دانش‌آموز از 40 دانش‌آموز دچار مشکلات جسمانی یا روانی بودند که این مشکلات بسیار خفیف بود ولی الان به شکل تصاعدی به این مشکلات اضافه شده است و نه تنها مشکلات جسمانی بلکه مشکلات روانی هم زیاد شده است. ضمن اینکه تنوع مشکلات روانی بیشتر شده است و تنوع بالایی دارد.اگر آن زمان تنها بحث طلاق در خانواده‌ها وجود داشت الان انواع مشکلات روانی مانند اعتیاد والدین، متارکه،اعتیاد دانش‌آموز و... به تنش‌های روانی اضافه شده است. در رابطه با دانش‌آموزانی که دچار مشکلات روانی هستند یک نکته دیگری هم وجود دارد. 10 الی 15 سال پیش تنها مسئله‌ای که وجود داشت آن بود که دانش‌آموزان درس نمی‌خواندند. یعنی تنها مسئله ما مسئله آموزش بود. عموما مسئله آسیب‌های اجتماعی برای خود معلم‌ها بسیار برجسته نبود. اما الان جای مشکلات روانی و بحث آموزش تغییر پیدا کرده است. ما آن زمان والدین را تنها برای مشکلات درسی دانش‌آموز صدا می‌کردیم و دغدغه اصلی معلم و خانواده‌ها درس نخواندن دانش‌آموزان بود. اما الان اولویت اول ما این شده است که مشکلات و تنش‌های روانی دانش‌آموزان زیاد است. تا زمانی که این مشکلات و تنش‌ها حل
نشود مسئله آموزش عموما معنای خاصی پیدا نخواهد کرد.
آموزش از مسیر خود خارج شده است و تمرکز
معلمان و مدارس حل بحران‌های روانی دانش‌آموزان است. مشکلات روانی خود خانواده‌ها به مدرسه منتقل شده و از مدرسه به جامعه می‌رسد و در نهایت از جامعه دوباره به خانواده‌ها می‌رسد. یعنی تسلسل و دور باطلی وجود دارد که این مشکلات معمولا در بین این سه گروه در گردش است و این مسئله حل نمی‌شود. سال 96 برنامه آسیب‌های اجتماعی به برنامه جامع آموزش و پرورش اضافه شد.آسیب‌های اجتماعی یک عنوان بسیار بزرگ است که انواع آسیب‌ها را در بر می‌گیرد و آموزش و پرورش با بودجه اندک خود نمی‌تواند به آسیب‌های این عنوان بزرگ رسیدگی کند. بنابراین عملا آموزش و پرورش هم از پرداختن به آسیب‌های اجتماعی دور است. ضمن اینکه سایر نهاد‌های فرهنگی هم در موضوع آسیب‌های اجتماعی وارد نمی‌شوند.