تلاش‌های مأیوسانه و آشوب‌ساز امریکا

یکی از الگو‌هایی که از سوی دولت امریکا در ۲۰ سال گذشته و به شکل کاملاً تئوریزه شد‌ه‌ای در دکترین‌های این کشور به‌عنوان یک عنصر ثابت استمرار یافته و در دو بعد تأمین منافع حداکثری ایالات متحده یا مهار و مدیریت چالش‌های راهبردی و رقبا و دشمنان این کشور استفاده می‌شود، سیاست هرج و مرج سازنده است. این مدل از سیاست‌های امریکایی دارای ابعاد امنیتی، اجتماعی، اقتصادی و گاه همراه با شاکله‌های نظامی است، که در جغرافیا و زمان‌های مختلف مورد استفاده قرار گرفته است. امروز نیز امریکا در غرب آسیا با چالش و مشکلات جدی روبه‌رو است و در مقابل اهرم‌ها و الزام‌های اخراج از منطقه، ایستادگی می‌کند. تدبیر و رویکرد امریکا در مقابل ناکامی در افغانستان یا فشار‌های مقاومت عراقی یا فقدان توجیه کارکردی برای حضور در سوریه و آسیب‌پذیری مهلک پایگاه‌های امریکایی، مجدداً بر سیاست هرج و مرج سازنده قرار گرفته است. البته به موازات این رویکرد، دست به‌جابه‌جایی‌های نقاط استقراری نیز زده است و به شکل بی‌سر و صدا، بخشی از نیرو‌های خود را نیز از منطقه خارج کرده که شاید به جنوب شرق آسیا منتقل کرده باشد. ۲۰ سال اشتغال افغانستان به نقطه‌ای رسیده که امریکا برای اهداف ژئوپلتیکی و ژئواستراتژیکی خود در قبال چین، روسیه و ایران، که تا به حال کارنامه‌ای نداشته، از طریق یک توافق با طالبان و هدایت و ریل‌گذاری برای آشوب نمودن صحنه افغانستان به پیش رفته است و حتی وقتی در ژستی فریب‌کارانه، دست به حملات هوایی علیه طالبان می‌زند، عملاً در روند گسترش نظامی طالبان در افغانستان، هیچ تأثیری ندارد و فقط به پاکستان انگیزه بیشتری می‌دهد تا تروریست‌های جندالشیطان یا طالبان پاکستانی را هم به افغانستان گسیل کند. انتهای این رویکرد هرج‌ومرج‌ساز، ایجاد شرایط بی‌دولتی و بی‌سامانی و تهدیدسازی برای حوزه‌های هدف در پیرامون افغانستان خواهد شد. یعنی چین، روسیه و ایران یا باید در قبال رخداد‌ها، مداخله کنند که یک باتلاق خواهد بود یا منتظر تکامل و پیچیده‌تر شدن محیط هرج و مرج در افغانستان باشند. در عراق نیز فشار‌ها به جایی رسیده که حتی پایگاه‌های علنی و سری امریکا در اقلیم کردستان و پایگاه حریر که لانه‌ای برای جاسوسان و نظامیان رژیم صهیونیستی است، امنیت و قابلیت باقی ماندن را از آن‌ها سلب کرده است؛ لذا در کارناوال مضحک مذاکرات در واشنگتن با کاظمی، بیش از ۱۰ هزار نظامی تروریست به ۲ هزار و ۵۰۰ نفر تقلیل کاذب پیدا کرده و برای‌شان مأموریت جدید ساخته‌اند، ولی اصل ماجرای آشوب‌سازی، در انتخابات عراق است و از هم‌اکنون در اربیل و تحت عنوان گروه‌های خمسین، آموزش جوکر‌های جدیدی را برای به آشوب کشیدن انتخابات و نتایج انتخابات و تولید بی‌دولتی یا حفظ کاظمی، در دستور کار دارند، چراکه سناریو‌های ربودن نتایج انتخابات و دولت‌سازی امریکا را برای خود امکانپذیر نمی‌دانند.
همین الگو برای لبنان و سوریه هم در نظر گرفته شده و استان درعا در جنوب سوریه با تروریست‌های وابسته به رژیم صهیونیستی و امنیتی کردن و آشوب‌سازی لبنان با تکیه بر باند‌های همکار جمجع و جمیل و امثال آن، فعالانه وجود دارد. همه این تلاش‌ها که از روی استیصال و محدودیت گزینه و قابلیت‌های امریکا دنبال می‌شود، همانند بسیاری از طراحی‌های امریکا بی‌ثمر مانده است، نور امیدی برای ایالات متحده ندارد و مأیوسانه به آنچه برای مقامات امریکایی باقی مانده، دست می‌زنند تا موازنه قوای ضدامریکایی را چند صباحی به تأخیر اندازند.