پیام موشک‌های ایرانی

احسان اقبال سعید‪-‬ حمله موشکی سپاه پاسداران از داخل مرزهای ایران به مقر فرماندهی داعش در دیرالزور سوریه مهم‌ترین اتفاق خبری آخرین یکشنبه خرداد بود. این اقدام بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های منطقه‌ای و جهانی داشت وحتی رسانه‌ها و محافلی که خود را به نشنیدن و کرگوشی مصلحتی زدند صفیر موشک‌های ایرانی را بهتر از همه درک کردند. درباره این اقدام جسورانه می‌توان نکاتی را یادآوری کرد. 1- اول این که برخلاف تخیلات عربستان، رژیم صهیونیستی و ایالات متحده صنعت موشکی و به طور کلی صنایع دفاعی متعارف جمهوری اسلامی ایران بازوی قدرتمند کشور هستند و هرگز محل گفت‌وگو یا موضوع مذاکره نخواهند بود. در جغرافیای پرآشوب خاورمیانه و در حالی که ایران در میان کثیری از دشمنان و افراطیون و مزدوران قرار گرفته است، یقینا توان دفاعی و موشکی کشور نقش بی‌همتایی در برنامه دفاعی -امنیتی کشور دارد. حملات تروریستی مرقد مطهر و مجلس شورای اسلامی هم نشان داد در دنیای دیوانه‌ای که یک گاوچران آقای کاخ سفید است و منطقه در آتش سعودی-عبری می‌سوزد، دست برتر و توان دفاع موشکی کشور غیرقابل بحث است. اگر تاکنون قدرت موشکی در مانورها و آزمایشات نشان داده می‌شد این توان بازدارنده در عمل نشان داده شد و طرف مقابل باید این حقیقت مسلم را بپذیرد. 2-طی سال‌های پس از پیروزی انقلاب ایران‌هراسی از پروژه‌ها و ابزارهای آمریکا، اسرائیل و بخشی از کشورهای عرب منطقه بوده است و قدرت‌های فرامنطقه‌ای حضور خود در خاورمیانه را به دفع خطر خیالی ایران و محافظت از کشورهای منطقه در مقابل آن توجیه می‌کردند. اما بازهم ثابت شد توان دفاعی ایران نه برای ایجاد بحران در منطقه که برای ایجاد ثبات
است.
به‌راستی توان دفاعی بومی ایران کدام کشور مستقل منطقه را هدف قرار داده و یا ابزار کدام مداخله بوده است؟ آیا جز این است که توان دفاعی ایران هیولای داعش را که خواب در پایتخت‌های اروپایی را هم حرام کرده هدف گرفته است؟این توان درون‌زا را در مقابل زردخانه وارداتی عربستان که در اختیار کشتار مردم محروم یمن و لشکرکشی به بحرین است قرار دهیم و یا کودک‌کشی رژیم اسرائیل. به‌راستی توان بالای نظامی ایران ثبات‌آفرین و در خدمت منطقه و جهان اسلام است و باید ایران‌هراسی به ایران‌سپاسی تبدیل شود. 3-این اقدام نشان داد آستانه تحمل جمهوری اسلامی هم اندازه مشخصی دارد و شیطنت و سبکسری در منطقه می‌تواند بازی با آتش باشد که دامان آتش‌افروزان را خواهد سوزاند. اگر حریم امنیتی ایران و حوزه نفوذ استراتژیک آن مورد مناقشه قرار گیرد و مخدوش شود پاسخ می‌تواند مشابه مورد برخورد سپاه با داعش کوبنده و خردکننده باشد. دست درازی به کشورهای منطقه و ایجاد بحران و دشمن مصنوعی که نقشه راه عربستان در مقابل کشور است، احتمالا با تردیدهای بسیاری مواجه خواهد شد، چرا که حالا محمد بن‌سلمان و الجبیر می‌دانند جمهوری اسلامی ایران آتشی را روشن نخواهد کرد، اما توان آتش کم نظیری دارد که می‌تواند ویرانگر باشد، پس احتمالا اندکی به لاک محافظه‌کاری فرو خواهند رفت و احتمالا از این رهگذر قطر و یمن هم اندکی روی آرامش را خواهند دید. شاید مهم‌ترین پیام عملیات یکشنبه این باشد که جمهوری اسلامی ایران حالا آنقدر قدرتمند است که نه می‌توان نادیده‌اش گرفت و نه به جدال رودررو رفت. ایران جدید را باید پذیرفت و در منطقه به همزیستی مسالمت‌آمیز روی
آورد.