ادغام، تشکیک و تفکیک

از نگاه رفتارشناسی سازمانی با اهداف
زیر ادغام و یا ترکیب با سازمان‌ها و نهادهای اداری و اجرایی می‌شود:
1- تعدیل نیروی انسانی در نتیجه کاهش هزینه‌ها و بهره‌گیری از فناوری اتوماسیون در اجرای برنامه‌های اداری در چارچوب وظایف سازمان.
2- چابک‌سازی و کوچک نمودن سازمان هم‌زمان با برون سپاری بعضی از وظایف و ترکیب وظایف مشابه در سازمان‌های هم سو، به منظور تسریع روند ارائه خدمات مطلوب.


3- تغییر جمعیت هدف، افزایش یا کاهش آن و به عهده گرفتن وظایف جدید براساس ضرورت‌های زمانی و جغرافیایی.
متاسفانه در کنار اشتباهات متعدد در دولت‌های نهم و دهم، ادغام بعضی از سازمان‌ها براساس هیچ یک از ضرورت‌های یاد شده نبوده و
هیچ کدام از نیازهای فوق در نظر گرفته نشده بود.
نه سازمانی کوچک‌تر شد و نه چابک‌تر. در نتیجه
بدون مطالعه کارهایی انجام شد که زیان‌های آن مستقیما متوجه مردم و آسیب‌های آن دامنگیر دولت شده و خواهد شد. وزارتخانه‌های صنایع، معادن ، فلزات و صنایع سنگین در یکدیگر ادغام شده و وزارت صنایع و معادن و فلزات ایجاد شد. تجربه سازمانی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ثابت کرده که هر سازمانی که از شکل نهاد مستقل و فعال خارج و وسیع‌تر و بزرگ‌تر شده
نه تنها سرعتی در اجرای رسالت‌های آن پیدا نمی‌شود بلکه از محور وظایف اصلی خود نیز دور می‌شود.
سازمان ملی جوانان و وزارت ورزش دو نهادی بودند که بدون توجه به ماهیت اداری و سازمانی با یکدیگر ادغام شدند. صاحب‌نظران و کارشناسان با توجه به جمعیت جوان کشور برای سازمان جوانان رسالت تاریخی در نظر داشتند و وزارت ورزش نیز از قالب سازمان تربیت‌بدنی به وزارت تغییر
شکل داد. نه در ورزش پیشرفتی به وجود آمد و نه در فراگیر شدن ورزش به عنوان اصلی‌ترین اهرم پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی مانند اعتیاد و ناهنجاری‌های دیگر جلوگیری به عمل آمد. جمعیت جوان کشور نیازمند یک سازمان با وظایف تخصصی برای برنامه‌ریزی در زمینه‌های اوقات فراغت، آموزش، مهارت‌های زندگی، مطالعات پژوهشی در زمینه علل بروز و افزایش ناهنجاری‌های رفتاری و ارکان و محورهایی است. متاسفانه با اقدام غیرکارشناسی دو سازمان ظاهرا و باطنا غیرهمسو در یکدیگر ادغام شدند.
مشکلات دامنگیر شده به دولت یازدهم در بسیاری از محورها ناشی از همین اقدامات غیرکارشناسانه بود که هنوز هم ادامه دارد.وزارت کار و امور اجتماعی، وزارت رفاه و تعاون از گروه دیگر سازمان‌های موردنظر بودند که ترکیب آنها باعث کندی ارائه خدمت به اقشار هدف شد.
اما در این مقال نظر خاص ما در مورد سازمان جوانان و وزارت ورزش است. حال که به عوارض منفی این ترکیب، کندی حرکت و فربه شدن سازمانی پی برده شده، شاید شاهد تفکیک این دو سازمان و برخی دیگر از این گروه‌ها باشیم. جوانان جامعه نیاز به نهاد و سازمانی دارند که خارج از چارچوب‌های کُند و دالان‌های دیوان سالاری به اساسی‌ترین نیازهای جوانان یعنی مهارت‌های زندگی، آموزش و تمرین آن، موضوع اساسی ازدواج جوانان و اشتغال دارند. از سوی دیگر برنامه‌ریزی برای ورزش‌های همگانی و پایه‌ای و تربیت تیم‌های معین در رشته‌های مختلف ورزشی و عدم تمرکز بر روی یک یا دو رشته از ورزش می‌تواند با توجه به استعدادهای درخشان ورزشی در اقصی نقاط کشور علاوه بر کسب افتخارات بیشتر، آسیب‌ها و ناهنجاری‌های ناشی از رخوت و رکود جسمی و فکری را از فرزندان دور کند.
امروزه دولت یازدهم به دشواری‌های موجود
پس از ادغام این سازمان‌ها پی برده و جداسازی بعضی
یا بسیاری از آنها را اولین قدم در حل مشکلات ارزیابی نموده است.اظهارنظر نخبگان و کارشناسان در رسانه‌ها می‌تواند بستر مناسبی برای حمایت از اقدامات آتی ایجاد کند. علاوه بر آن درخواست از صاحبنظران برای تشکل و ترکیب آینده این سازمان‌ها می‌تواند راه‌گشای بسیاری از مشکلات باشد. به هر حال دالان‌های دیوان‌سالاری باعث ایجاد وقفه یا کندی حرکت‌ها شده است. جوانان پویای کشور برای اوقات فراغت در سطوح مدارس و دانشگاه‌ها، برنامه مشخص، مدون و کاربردی ندارند و در این زمینه نه مشکل بودجه وجود دارد و نه مانعی به نام امکانات، بلکه ضعف مدیریت و خلا کارشناسی در موضوع اوقات فراغت از اصلی‌ترین موانع بهره‌گیری از زمان و انرژی بیش از 20 میلیون نوجوان و جوان در کشور است. به زودی تابستان به پایان می‌رسد و به دنبال آن بالارفتن آسیب‌های اجتماعی نیز خودنمایی می‌کند.
بنابراین باید بدون در نظر گرفتن سلیقه‌های سیاسی و رقابت‌های انتخاباتی، حالا که رئیس‌جمهوری از همه اقشار مختلف درخواست یاری نموده نخبگان، کارشناسان، صاحب نظران و فرهیختگان در رشته‌های مختلف وارد میدان شده و با دلسوزی و احساس مسئولیت ضرورت تاریخی یاری و کمک به دولت و مردم را درک نمایند. چرا که امروز کشور بیش از هر زمان دیگر به آرامش روانی، وحدت، همدلی، همسویی و همسرایی نیاز دارد.