بیانیه خبرگان رهبری پیرامون نقش مردم در حکومت اسلامی

در پی طرح برخی مطالب و شبهات پیرامون نقش مردم در حکومت اسلامی، مجلس خبرگان رهبری در بیانیه‌ای نسبت به طرح مسایل تفرقه‌آمیز در جامعه هشدار داد.
بسم‌الله الرحمن الرحیم
«در روزهای اخیر مطالبی پیرامون «مشروعیت» و «مقبولیت» حکومت اسلامی و تصدی ولایت و حاکمیت مبتنی بر آرای مردم با استناد به کلمات امیرالمومنین(ع) درجامعه مطرح شد که با برخی مبانی دینی اعم از مبانی دینی اهل سنت و تشیع که در فقه سیاسی اسلام مورد بحث قرار گرفته، متعارض و ناسازگار است. طرح این‌گونه مطالب هر چند تازگی ندارد و در طول تاریخ اسلام چه در عصر حضور و چه در دوران غیبت و به ویژه پس از پیروزی انقلاب اسلامی مطرح بوده و همواره از سوی علمای بیدار پاسخ داده شده است.
اکنون با توجه به ضرورت پاسداری از جایگاه رفیع ولایت و امامت الهی توسط همه ارکان نظام مقدس جمهوری اسلامی، مجلس خبرگان رهبری لازم می‌داند نکاتی را یادآور شود:


1- ولایت و امامت الهی به همه شئون آن اعم از تبیین و حفظ دین و هدایت مردم و زعامت سیاسی اجتماعی از احکام الهی است همانند ولایت پیامبر(ص) و متوقف بر خواست و نظر و رای مردم نیست بلکه باید گفت ولایت، روح اسلام است و احکام بدون پشتوانه و قدرت اجرایی خود را از دست می‌دهد «و ما نودی احد بشئ کما نودی بالولایه». همان‌گونه که آیات الهی قبل از نهج‌البلاغه بر آن تاکید دارند و می‌فرماید «یا اَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اَطِیعُوا اللَّهَ وَ اَطِیعُوا الرَّسُولَ وَ اُولِی الْاَمْرِ مِنْکمْ» که مقام ولایت را همانند مقام نبوت الهی می‌داند.
2- بیعت با پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار (علیهم‌السلام) به معنای مشروعیت‌بخشی به حکومت پیامبر و یا امام توسط مردم و بیعت‌کنندگان نمی‌باشد بلکه تاکیدی بر اعلام وفاداری و پیروی و فرمانبری از رهبران الهی است. بنابراین نباید آن را با رای مردم و انتخابات در دوران معاصر مقایسه کرد.
3- بعد از قرآن باید به مساله غدیر و نصب حضرت علی (علیه‌السلام) در آن جمع کثیر بی‌سابقه توجه کرد، بعد هم خطبه‌های متعدد نهج‌البلاغه و نامه‌ها که همه صریح و گویاست. باید به این گوینده گفت «حفظت شیئا و غابت عنک الاشیاء». خود امیرالمومنین(ع) بعد از ارتحال پیامبر (ص) حق حکومت خود را مطالبه کرده است. احادیثی مانند «ناشد تکم‌الله اما کنتم فی حجه الوداع اما سمعتم رسول‌الله یقول من کنت مولاء فهذا علی مولاء» دال بر این امر است.
حضرت علی (ع) در خطبه شقشقیه ولایت خود را فریاد زد «انه لیعلم ان محلی منها محل القطب من الرحی» تا آنکه فرمود (اری ترانی نهبا من) می‌نگرم که میراث ولایت و حکومتم ربوده شده است در حالی که سخنی از رای و خواست و نظر مردم در میان نمی‌آید و البته اگر مردم با فردی غیر از ولی بیعت کنند مشروعیت نمی‌یابد لذا در نهایت حضرت فرمودند: «لولا حضور الحاضر و قیام الحجه بوجود الناصر و ما اخذالله علی العلماء ان لا یقاروا علی کظه ظالم و لا سغب مظلوم لقیت حبلها علی غاربها» که اگر حضور مردم حاضر در صحنه و وجود یاورانی که حجت به وسیله آنان تمام می‌شود و نیز مسوولیت الهی علما که نباید بر شکمبارگی ستمکاران و گرسنگی مظلومان آرام بگیرند معنایی برای پذیرش حکومت از منظر علی (ع) نبود.
خلاصه آنکه اگر حضرت در ابتدا بیعت را نپذیرفت به‌خاطر شناخت جامعه و نقض‌کنندگان و فتنه‌های آینده بود. لذا شرط می‌کند که اگر بیعت آنان را بپذیرد به نظر خودش عمل خواهد کرد.
مجلس خبرگان رهبری با اذعان به نقش و جایگاه مردم در استقرار و استمرار حکومت اسلامی، بر اهمیت منحصر به فرد جایگاه رفیع امامت، ولایت و رهبری امت اسلامی که منشا مشروعیت نظام اسلامی بوده و مردمسالاری دینی را به ارمغان آورده است و امروز در ولایت فقیه تجلی یافته، اصرار داشته و بر ضرورت حفظ وحدت داخلی و انسجام ملی و اجتناب از بحث و جدل‌های تفرقه‌انگیز تاکید می‌نماید.»