روزنامه آرمان ملی
1400/10/08
بازهم ثابت شد به «بخش خصوصي در ورزش» بايد اعتماد كرد
آرمان ملی- احسان انصاری: ورزش کدام اولویت دولت سیزدهم است؟ آیا مشکلات اقتصادی و بین‌المللی باعث نشده دولت از ورزش غافل شود؟ «آرمان ملی» برای تحلیل و بررسی این موضوع با مهندس سعید فائقی معاون سابق سازمان تربیت‌بدنی و از چهره‌های شاخص ورزش کشور گفت‌وگو کرده است. فائقی بابیان اینکه موفقیت‌ها و ناکامی‌های ورزش کشور در ماه‌های اخیر را نمی‌توان جزئی از عملکرد دولت سیزدهم به شمار آورد ریشه آنها را در دولت گذشته می‌بیند. این در حالی است که در ماه‌های اخیر اتفاقات ناخوشایندی برای ورزش کشور رخ‌داده است. خطر حذف قریب‌الوقوع دو باشگاه پرطرفدار پرسپولیس و استقلال از آسیا، افزایش آمار درخواست پناهندگی ورزشکاران، عدم ورود تکنولوژی مدرن به ورزشگاه‌ها و از همه مهم‌تر نارضایتی هواداران باعث شده که مدیریت ورزش کشور در معرض سؤال‌ها و انتقادات مختلفی قرار داشته باشد. ادامه گفت‌وگوی«آرمان ملی» با سعید فائقی را در این زمینه می‌خوانید. خطر حذف پرسپولیس و استقلال از آسیا، افزایش تقاضای پناهندگی ورزشکاران وعدم انتخاب معاونان توسط وزیر ازجمله موضوعاتی است که امروز دغدغه اهالی ورزش کشور است. دولت سیزدهم با چه رویکردهایی تلاش خواهد کرد از چالش‌های کنونی عبور کند؟ بخش مهمی از این اتفاقات از گذشته به دولت کنونی به ارث رسیده و به همین دلیل نمی‌توان این اتفاقات را به‌عنوان عملکرد آقای سجادی در وزارت ورزش در نظر گرفت. تنها جایی که می‌توان انتقاد کرد این است که چرا ایشان تاکنون برخی از معاونان خود را انتخاب نکرده است. در موضوع پناهندگی ورزشکاران اگر به گذشته نگاه کنیم متوجه می‌شویم این وضعیت در دولت آقای روحانی نیز وجود داشت و برخی از ورزشکاران ما با پرچم دیگر کشورها در المپیک شرکت کردند که اتفاق ناخوشایندی برای ورزش کشور بود. این وضعیت درباره حذف استقلال و پرسپولیس از آسیا نیز وجود دارد و درگذشته نیز هشدارهایی در این زمینه به این دو باشگاه و فدراسیون فوتبال داده‌شده بود که کسی به این هشدارها توجه نکرد. هنوز زود است که عملکرد آقای سجادی در وزارت ورزش و دولت را درزمینه وعده‌هایی که به مردم داده‌شده مورد ارزیابی قرار بدهیم و باید صبر کنیم تا سیاست‌های دولت در این زمینه به‌خوبی اجرا شود. روی کار آمدن دولت سیزدهم مصادف شده بود با مسابقات کشتی و فوتبال و به همین دلیل نوعی طراوت و شادابی در کشور شکل‌گرفته بود. در چنین شرایطی پخش مستقیم این مسابقات و استقبالی که مردم از این مسابقات کردند قابل‌توجه بود. امروز فوتبال ملی ما در شرایطی قرارگرفته که اگر در مسابقات مقدماتی یک پیروزی دیگر به دست بیاوریم برای اولین بار بدون هیچ دغدغه و مشکل جدی راهی جام‌جهانی شده‌ایم. واقعیت این است که نه موفقیت‌های حاصل‌شده و نه کمبودها و چالش‌های کنونی را نمی‌توان به‌پای عملکرد دولت سیزدهم نوشت و بلکه ریشه درگذشته دارد. باید صبر کرد و در ماه‌های آینده عملکرد مدیریت ورزش کشور را مشاهده کرد. به‌عنوان‌مثال در موضوع واگذاری دو باشگاه پرسپولیس و استقلال صحبت‌هایی شده اما هنوز تصمیم نهایی گرفته نشده که من امیدوارم این اتفاق در آینده رخ بدهد. این امکان نیز وجود دارد که حذف استقلال و پرسپولیس از آسیا قطعی نشود و با خرید امکانات در همین زمان محدود این اتفاق ناخوشایند برای فوتبال کشور رخ ندهد. عیار واقعی مدیریت ورزش در حل چالش‌های کنونی مشخص خواهد شد و به همین دلیل باید منصفانه به قضیه نگاه کرد و منتظر ماند که دولت و وزارت ورزش در این زمینه درنهایت چه تصمیمی خواهند گرفت. برخی مشکلات کنونی ریشه درگذشته دارد اما از رویکردها و سیاست‌هایی که وزارت ورزش در این مدت در پیش‌گرفته می‌توان چشم‌انداز آینده را تبیین کرد. آیا با وضعیت موجود چشم‌انداز روشنی پیش روی ورزش کشور می‌بینید؟ از هر نظر که به وضعیت مدیریت آقای سجادی نگاه کنیم ایشان را باید عصاره ورزش کشور به شمار آورد که درزمینه‌های مختلف ورزشی فعالیت کرده است. ما امیدواریم چنین فردی که از جنس ورزش است و خودش به‌عنوان ورزشکار در المپیک حضورداشته و از توانایی مدیریتی قابل‌توجهی برخوردار است بتواند انسجام خوبی در مدیریت ورزش به وجود بیاورد و کارنامه قابل قبولی از خود برجای بگذارد. البته حل برخی مشکلات در اختیار آقای سجادی نبوده است. به‌عنوان‌مثال اینکه ایشان هنوز معاونان خود را انتخاب نکرده ازجمله موضوعاتی است که در اختیار ایشان نبوده است. در این زمینه کمیته‌ای وجود دارد که عزل و نصب‌ها را در ورزش کشور انجام می‌دهد. برای برگزاری انتخابات کمیته المپیک نیاز بوده انتخابات روسای چند فدراسیون برگزار شود که این انتخابات هنوز برگزار نشده و به همین دلیل انتخابات کمیته ملی المپیک نیز به تأخیر افتاده است. آقای سجادی قصد داشت اقداماتی انجام بدهد که در کوتاه‌مدت برخی از مشکلات را حل کند و یا مانع از مشکلات جدید شود. با این وجود مشکلات اقتصادی و کمبود اعتبارات باعث شد که ایشان شرایط انجام چنین کاری را نداشته باشد و به همین دلیل مشکلات همچنان باقی ماند. اگر عملکرد آقای سجادی را با دیگر مدیران دولت مقایسه کنید آیا عملکرد ایشان را قابل‌قبول می‌دانید؟ معتقدم در ماه‌هایی که از عمر دولت سیزدهم می‌گذرد اگر مقایسه کنیم عملکرد آقای سجادی نسبت به دیگر دستگاه‌ها بهتر بوده است. به‌عنوان مثال اگر به نرخ دلار دقت کنیم متوجه می‌شویم که در همین چند ماه چه اتفاقاتی در بخش اقتصادی کشور رخ‌داده که خوشایند مردم نبوده و مشکلات را حل نکرده است. در این مدت قیمت کالاهای موردنیاز مردم افزایش داشته و وضعیت معیشتی مردم بهبود پیدا نکرده است. مهم‌ترین فایده ورزش برای جامعه تولید شادی است و مدیریت ورزش کشور در این چند ماه موفق شده برای مردم شادی و نشاط تولید کند. حتی اگر عملکرد سجادی را با دستگاه‌های مرتبط مانند فرهنگ و هنر مقایسه کنیم باید عنوان کرد که عملکرد وی بهتر بوده و دستآوردهای بهتری به همراه داشته است. من معتقدم اگر از سجادی حمایت شود و وی بتواند هر چه زودتر انتخابات فدراسیون‌ها را برگزار کند و پیامد آن انتخابات کمیته المپیک را برگزار کند شرایط بهتر از گذشته نیز خواهد شد. به‌هرحال ما بازی‌های آسیایی و مسابقات مهم جهانی را در پیش داریم و به همین دلیل باید هر چه زودتر وضعیت مدیریت کمیته ملی المپیک مشخص شود. از سوی دیگر اگر وضعیت پرسپولیس و استقلال مشخص شود و این دو باشگاه بزرگ کشور به بخش خصوصی واگذار شود تا از این وضعیت بلاتکلیفی خارج شود و از سوی دیگر تیم‌ملی فوتبال نیز در همین‌ماه با یک پیروزی به جام‌جهانی برود بسیاری از دغدغه‌های اهالی ورزش کاهش پیدا می‌کند و انشاا... موفقیت‌های بیشتری در آینده در انتظار ورزش کشور باشد. واقعیت این است که عیار واقعی مدیریت ورزش کشور در حل چالش‌های کنونی و عبور عالمانه از آنها مشخص میشود. بدون تردید در شرایطی که وزیر ورزش بتواند از این چالش‌ها عبور کند می‌تواند نمره قابل قبولی در مدیریت ورزش به دست بیاورد و در غیر این‌صورت چالش‌ها شکل جدی‌تری به خود می‌گیرد. بیشتر وقت و انرژی دولت صرف رسیدگی به مشکلات اقتصادی و بین‌المللی شده است. آیا در این میان ورزش مورد غفلت قرار نگرفته است؟ در ورزش علائمی وجود دارد که نشان می‌دهد نگاه یک دولت به ورزش به چه صورت است و آیا در اولویت‌های نخست و حیاتی دولت قرار دارد یا خیر. ورزش و جوانان در وزارت ورزش، دو شورا دارند که در این زمینه تصمیم‌گیری می‌کنند. اگر دولت توجه جدی به موضوع ورزش داشت باید در ماه‌های گذشته شورای عالی ورزش و شورای عالی جوانان تشکیل می‌شد و تصمیمات جدیدی اتخاذ می‌کرد. این در حالی است که هیچ‌کدام از این شوراها تشکیل نشده است. درگذشته به پیشنهاد وزیر ورزش پنج نفر متخصص در این شورا حضور پیدا می‌کردند و برای آنها حکم صادر می‌شد اما این احکام نیز هنوز صادر نشده است. به نظر می‌رسد دولت به‌اندازه‌ای درگیر حل مشکلات اقتصادی و بین‌المللی است که از ورزش غافل شده است. نمونه بارز این وضعیت نیز مشخص نشدن اعضای شورای عالی ورزش و جوانان در وزارتخانه است. البته از این نکته نباید غافل شد که در دولت گذشته حسرت‌به‌دل ما باقی ماند که این شوراها تشکیل شود و درنهایت نیز تشکیل نشد. امیدواریم این شورا در دولت آقای رئیسی تشکیل شود و بتواند طرح‌ها و برنامه‌های مناسبی برای مدیریت ورزش کشور ارائه کند. شکل‌گیری این شوراها نشان‌دهنده عزم دولت برای عبور از چالش‌های کنونی ورزش کشور است. هنوز هم نگرانم که وضعیت گذشته تکرار شود و ورزش به حاشیه رانده شود. ورزش ایران سال‌هاست از نداشتن قدرت چانه‌زنی در سطح آسیا و عرصه بین‌المللی رنج می‌برد و در ماه‌های اخیر نیز اتفاقاتی در ورزش کشور رخ‌داده که نشان‌دهنده نداشتن رویکرد مناسب درزمینه بین‌المللی است. دولت در این زمینه چه اولویت‌هایی را باید در دستور کار خود قرار بدهد؟ عبور از این چالش‌های مهم نیازمند استفاده از مدیران جهان طراز است. چنین مدیرانی می‌توانند اعتبار جهانی برای فدراسیون‌ها به وجود بیاورند. ما باید تلاش کنیم کرسی‌های بیشتری را در آسیا و جهان درزمینه تصمیم‌گیری ورزش به دست بیاوریم تا بتوانیم از حقوق ورزشکاران خود دفاع کنیم. امروز ورزش ایران در برخی زمینه‌های ورزشی مانند کشتی، وزنه‌برداری، فوتبال، والیبال و... در سطح جهانی سرآمد است و حرف برای گفتن دارد. این در حالی است که ما هنوز نتوانسته‌ایم متناسب با موقعیت و اعتباری که در این ورزش‌ها داریم کرسی‌های مناسبی را در سطح جهانی و آسیا کسب کنیم. در این زمینه به عزم جدی برای به دست آوردن کرسی‌های کلیدی نیاز داریم. ازنظر بین‌المللی دولت‌ها باید کمترین دخالت را در ورزش داشته باشند و اگر دولت‌ها بیش از حدود تعیین‌شده در ورزش دخالت کنند با مشکلات و چالش‌هایی مواجه می‌شوند. بهترین کار این است که کمیته ملی المپیک و فدراسیون‌های ورزشی پیش‌قدم شوند و درزمینه بین‌المللی فعالیت‌ها و رایزنی‌های خود را افزایش بدهند و دولت پشت‌سر آنها قرار بگیرد تا شائبه دخالت دولت در ورزش برای مجامع بین‌المللی به وجود نیاید. اگر شرایط به شکلی رقم بخورد که مجامع بین‌المللی احساس کنند دولت در ایران در ورزش دخالت می‌کند درنهایت به ضرر ورزش کشور تمام خواهد شد. به همین دلیل باید از طریق شورای عالی ورزش حمایت‌های لازم از ورزش طراحی شود. اگر قرار است درزمینه بین‌المللی گام‌های جدی برداشته شود باید از طریق مصوبات این شورا و اقدام کمیته ملی المپیک و فدراسیون‌ها کار را جلو ببریم. نکته مهم دیگری که می‌تواند ورزش ایران را در عرصه بین‌المللی به اهداف خود نزدیک‌تر کند واگذاری ورزش به بخش خصوصی است. واگذاری باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس تاکنون در دولت‌های مختلف موردبحث قرارگرفته است. بااین‌وجود در هیچ‌کدام از این دولت‌ها این اتفاق رخ نداد و هنوز این موضوع مطرح میشود. ما امیدواریم این اتفاق در دولت آقای رئیسی رخ بدهد تا اعتماد به بخش خصوصی به‌عنوان یک الگو برای دیگر بخش‌های کشور نیز به وجود بیاید.
سایر اخبار این روزنامه
سرانجام«آمارهاي متناقض» كار دست وزير داد
«يارانه» بازی دوسرباخت؛ - با قيمت بنزين هم، آتش بازی نكنيد
روایت محسن هاشمی از رد صلاحیت پدرش
تهران-رياض؛ بوي بهبود روابط از بغداد به مشام مي‌رسد
بازهم ثابت شد به «بخش خصوصي در ورزش» بايد اعتماد كرد
کسی جاده 90 کیلومتری لوت را ندید؟!
بازنشستگان با درخواست‌هاي تازه
ماليات برسود سپرده‌ها با كدام منطق؟
خوش‌بینی در روند مذاکرات
همیشه حق با ملت است!
بیم و امیدها در مذاکرات هسته‌ای
مذاکره مستقیم با آمریکا، از انکار تا ضرورت
دولت؛ تامین دارو، رنج بیماری
