دولت؛ تامین دارو، رنج بیماری

ایرج خسرونیا رئیس انجمن متخصصان داخلی مردم کشور ما در شرایطی با افزایش قیمت دارو و نایاب شدن آن روبه‌رو هستند که حتی اگر 10 برابر به قیمت دارو نیز افزوده شود، بازهم نسبت به کشورهای همسایه همچون عراق، پاکستان، افغانستان و... قیمت دارو در ایران ارزانتر است و همین امر موجب افزایش فساد و رانت در حوزه دارو شده است. متاسفانه حجم عظیمی از داروهایی که از طریق وزارت بهداشت و یا شرکت‌ها تهیه می‌شود، سریعا به‌صورت قاچاق به کشورهای اطراف می‌رود و با دلار 30 هزار تومانی به فروش می‌رسد. این نشان می‌دهد که قیمت دارو در داخل کشور ارزان است، اما همان‌طور که در بنزین نیز ما با این مشکل و قاچاق آن به کشورهای همسایه مواجه هستیم، درآمد ایرانیان به‌قدری پایین است که توان خرید همین داروها را هم ندارند و با یک بیماری نسبتا سخت، خانواده‌ها به زیر خط فقر سقوط می‌کنند. با این حال حذف ارز دولتی از دارو، بیشتر به مانند یک شمشیر دولبه در نظام سلامت است و دارو در بیرون از مرز با ارز 30 هزار تومانی فروخته می‌شود و در داخلی با ارز 4200 تومانی خریداری می‌شود. با جرات می‌توان گفت که بیش از 80 درصد داروهای وارداتی، به کشورهای دیگر قاچاق می‌شود و همین امر موجب کمیاب شدن دارو شده است. رئیس‌جمهور و معاون اول ایشان و مسئولان وزارت بهداشت نیز به این امر واقف هستند و دولت دیگر توانایی تامین ارز را ندارد. در این شرایط دولت باید خود مسئول واردات و توزیع دارو در کشور باشد و در این شرایط شاید چند چمدان دارو از کشور خارج شود، ولی دیگر از کشف کامیون‌های پر از دارو در مرزهای ایران خبری نخواهد بود. وقتی یک کارخانه، دارو تولید می‌کند یا واردات آن صورت می‌گیرد، خود دولت باید به شکل تقسیم، آن داروها را در میان داروخانه‌ها توزیع کند یا سهمیه هر مرکز پخش مشخص باشد. متاسفانه امروزه یک سری افراد متصدی کارهای مربوط به این امر شده‌اند که تجربه کمی در این حوزه دارند و به‌همین دلیل نمی‌توان شرایط دارو در کشور را کنترل کرد. باید افراد عاشق مملکت و کارکشته وارد میدان شوند. زمانی‌که ما شاهدیم دارو به‌صورت «صندوقی» یا «کامیونی» خارج می‌شود، این امر نشان می‌دهد که دست‌های پشت پرده و مافیای قدرتمندی پشت این موضوع قرار دارد. مشکل دارو، با حذف ارز 4200 تومانی برطرف نمی‌شود و هنوز تازه شایعه این اتفاق بر سر زبان‌‌ها افتاده، قیمت آن 5 تا 6 برابر افزایش داشته است. با این حال مشکل امروز مردم ما کمبود یا نایاب شدن دارو است، اگر دارو گران باشد، مردم هزینه آن را به هر شکلی تامین می‌کنند، ولی وقتی نایاب باشد باید با 10 برابر بیشتر از دلال‌ها خریداری کنند. متاسفانه مردم از دو ناحیه آزار می‌بینند و روزهای سختی را پشت‌سر می‌گذارند، اول تامین دارو و دوم رنج بیماری. بنابراین وزارت بهداشت و درمان باید گلوگاه‌های فساد را شناسایی و همت بیشتری برای مبارزه با قاچاقچیان و مافیای دارو در بدنه وزارت بهداشت به‌خرج دهد، نمی‌شود که شما در محل کارتان بنشینید، تصمیم بگیرید و انتظار داشته باشید که دارو گران نشود یا قاچاق و احتکار صورت نگیرد، چون با این حجم از خروج دارو از کشور، به‌نظر نمی‌رسد که کار افراد یا قاچاقچیان معمولی باشد.