روزنامه آرمان ملی
1400/10/08
کسی جاده 90 کیلومتری لوت را ندید؟!
آرمان ملی: پس از پدیده‌های نو‌ظهور در کشور ما که سر منشا آن با زمین خواری و تصاحب زمین‌های ملی، آغاز شد و در ادامه به جنگل‌خواری، کوه‌خواری، تصاحب سواحل دریاهای شمال و جنوب رسید، این بار پدیده «کویر خواری» در کشور مشاهده شد. تقریبا پس از یک‌ماه از ناپدید شدن کوهی در لنگرود که مانند دکل نفتی هیچ‌کسی از آن خبر نداشت! این‌بار هدف، میراث جهانی کویر لوت بود که در سال ۱۳۹۵ به عنوان نخستین اثر طبیعی ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید و در نتیجه هرگونه فعالیت در آن بدون استعلام و تایید و جلب نظر متولیان امکان‌پذیر نیست. در این شرایط سخت یونسکو برای نگهداری از این میراث جهانی، در هفته‌های گذشته جاده‌ای به طول ۹۰ کیلومتر و عرض چهار متر تا میانه بیابان لوت و کوه ملک محمد به انگیزه معدون‌کاوی کشیده شد، که باعث نگرانی بسیاری از فعالان و خطر خروج این میراث ارزشمند از فهرست آثار ثبت شده جهانی شد. هیچ‌کسی خبر ندارد! این در حالی است که در پایگاه میراث جهانی لوت، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، وزارت صنعت، وزارت کشور، نیروی انتظامی، سازمان جنگل‌ها و مراتع، سازمان حفاظت محیط زیست، سازمان زمین‌شناسی و دیگر دستگاه‌ها عضویت دارند، اما هیچ یک تا پیش از این درباره صدور مجوز معدن در دل یک اثر جهانی، مسئولیتی نپذیرفته و واکنشی هم نشان نداده‌اند. پایگاه میراث جهانی لوت نیز اعلام کرده از جاده‌سازی و عملیات معدن‌کاوی بی‌خبر بوده و استعلامی از این پایگاه گرفته نشده و با دو هفته تأخیر و پس از تعرض به این میراث جهانی، از ماجرا اطلاع پیدا کرده است. در اطلاعیه‌ای که این پایگاه رسما منتشر کرده، ماجرا به این شکل شرح داده شده است: «پس از دریافت گزارش‌های واصله از فعالیت معدنی در کوه ملک محمد، با پیگیری‌های لازم و حضور تیم نظارتی پایگاه استان کرمان در محلِ کارگاه معدنی، حکم دستگاه قضائی مبنی بر توقف هرگونه فعالیت معدنی به سرپرست مربوطه ابلاغ شد. بدیهی است پیگیری‌های قانونی در خصوص آسیب‌های وارده و همچنین ابطال پروانه بهره‌برداری معدن ادامه خواهد داشت. براساس ارزیابی تیم نظارتی پایگاه میراث جهانی بیابان لوت در استان کرمان، شروع جاده‌سازی و انتقال تجهیزات به محل از حدود دو هفته قبل آغاز شده بود، اما عملیات اکتشاف و استخراج معدن در محل کوه ملک محمد تاکنون انجام نشده است. با توجه به اینکه اقدام مربوطه بدون استعلام از پایگاه انجام شده و همچنین انتقال تجهیزات از مبادی اصلی ورود به عمق لوت صورت نگرفته است، اطلاع از موضوع هم برای پایگاه و هم برای تورهای گردشگری با تاخیر دوهفته‌ای همراه بود.« نفوذ معدن‌کاران به میراث جهانی لوت درحالی صورت گرفته که از زمان ثبت این اثر طبیعی در یونسکو، برای ورود گردشگران و تورها به این بیابان، همواره سختگیری و محدودیت‌هایی اعمال شده است. طبق مواد ۵۵۸ تا ۵۶۹ قانون مجازات اسلامی، تخریب و تعرض به میراث فرهنگی جرم محسوب شده و مشمول مجازات است. با حکم قضائی، معدن‌کاوی در لوت متوقف شده و پیگیری‌ها برای ابطال پروانه و تعیین آسیب درحال انجام است. چه کسی مجوز داده؟ در این میان، حسین آخانی، استاد گیاه شناسی دانشگاه تهران در رابطه با این پدیده می‌گوید: «من نمی‌دانم کدام دستگاه مجوز صدور معدن کاوی در یکی از حساسترین زیست بوم‌های ایران که ثبت میراث جهانی است را صادر کرده است. من نمی‌دانم کدام نهاد، کدام شرکت، کدام مهندس و کدام آدم تحصیلکرده‌ای به خودش اجازه داده است که قدم نامبارک خودش را بر سرزمینی بگذارد که تخریب آن برابر است با پاک کردن زیباترین اثر هنری تاریخ طبیعت گرم‌ترین نقطه عالم. کسی که به خود جرات داده است چنین کند مانند پدری است که به خود اجازه داده تا سیمای زیبای مادرش و یا دخترش را اسید پاشی کند. او با پدری که بر گردن دخترش کارد کشید فرقی ندارد.» وی در ادامه می‌افزاید: «عمق این درد فراتر از آن است که بتوان توصیف کرد. معدن بزنیم، سنگ و خاکش را به خارج بفرستیم و یا خانه‌های یک مشت آدم‌های زمین خوار و بساز و بفروش را مزین کنیم تا مشتی پول به جیب بزنیم و بعد که جیبمان پر شد راهمان را بگیریم برویم در جنگل‌های بکر کانادا عکس یادگاری بیاندازیم. من حالم بد میشود از آن دانشگاهی که چنین مهندسانی را تربیت کرده است، حتی اگر این دانشگاه دانشگاه خودم باشد. حالم بهم می‌خورد از جامعه‌ای که عمق ابتذال در آن به حدی است که حتی به لوت هم رحم نمی‌کنند. لوت خواران مدرنی که دیگر جایی برای پر کردن جیبشان پیدا نکرده‌اند و چشم طمع به لوت دوخته‌اند. بین اینها و آنهایی که با چرخ ماشین‌هایشان ده‌ها خودرو را برای تفریح می‌برند و به خیال خودشان آب معدنی به روباه شنی می‌دهند ندارد.»
سایر اخبار این روزنامه
سرانجام«آمارهاي متناقض» كار دست وزير داد
«يارانه» بازی دوسرباخت؛ - با قيمت بنزين هم، آتش بازی نكنيد
روایت محسن هاشمی از رد صلاحیت پدرش
تهران-رياض؛ بوي بهبود روابط از بغداد به مشام مي‌رسد
بازهم ثابت شد به «بخش خصوصي در ورزش» بايد اعتماد كرد
کسی جاده 90 کیلومتری لوت را ندید؟!
بازنشستگان با درخواست‌هاي تازه
ماليات برسود سپرده‌ها با كدام منطق؟
خوش‌بینی در روند مذاکرات
همیشه حق با ملت است!
بیم و امیدها در مذاکرات هسته‌ای
مذاکره مستقیم با آمریکا، از انکار تا ضرورت
دولت؛ تامین دارو، رنج بیماری
