ایران و فیروز پیوندتان مبارک

مجید ابهری‪-‬ در بین خبر‌های تلخ و آزاردهنده شنیدن یک خبر نسبتا خوب وشاد موجب رفع تلخکامی‌ها میگردد. معمولا براساس ویژگیهای ژنتیک، بعضی از جانوران در دوران اسارت تمایلی به‌زاد و ولد ندارند. از این نظر در مورد برخی از حیوانات که نسلشان با خطر انقراض مواجه می باشد، تلاش زیست‌شناسان و علاقمندان به تداوم نسل حیوانات کمیاب و روبه انقراض است. یوز پلنگ ایرانی یکی از این جانوران عزیز و گرانبها می باشد که سالهاست تلاش بر ازدیاد نسل این جانور شده است. اخیرا یک قلاده یوز پلنگ ایرانی با نام ایران با یکی دیگر از این نوع با نام فیروز بعد از سپری نمودن آزمایشات معمول تحت کنترل و نظارت قرار گرفتند تا از انقراض نسل آن‌ها جلوگیری شود. خبر مسرت بخش ازدواج این دو حیوان موجب مسرت حامیان تداوم نسل حیوانات کمیاب بویژه در فلات ایران گردید. چند وقت پیش یک میمون که داشت برای خودش زندگی میکرد و ظاهرا از زندگی در تهران نیز چندان ناراضی نبود به تشخیص تعدادی از متخصصان او را نزد اقوام وهم‌نوعانش فرستادند. سپس با تشریفات خاص به کنیا اعزام و روان درمانی وی آغاز گردید. از آنجا که این حیوان برای ما عزیز بوده و در آنجا کثرت نوع آن موجب کم ارزش شدن وی گردیده بود، بر خلاف آیین مهمانداری توسط همنوعان وحشی خود مورد هجوم قرار گرفته دنیای فانی را ترک کرد.حیوانی که اینجا برای خود ارج و قربی داشت پوسترهای جشن تولدش در و دیوار باغ وحش ارم را مزین کرده و برای خود برو و بیایی داشت؛ ناگهان از جایگاه خود ساقط شده و خود را در غربت ودر میان ناآشنایان دید. حالا سوال اینجاست که نتیجه کاربردی باغ وحش فقط نگه‌داشتن حیوانات در اوضاعی مهوع و تاسف‌آور است و یا اینکه در کنار نگهداری جانوران از نقاط مختلف جهان وآموزشهای عینی و کاربردی به فرزندان جامعه از هدفهای ایجاد باغ‌وحش در تمام کشورهاست. در کشور ما هدف اول از تاسیس باغ وحش درآمدزایی بوده و تغذیه و مراقبت از رشد و سلامتی آن‌ها در رده‌های بسیار پایین از این اولویت‌ها قرار دارد. متاسفانه کم‌توجهی به تغذیه و بهداشت و سلامتی این حیوانات زبان بسته باعث گردیده که اغلب آن‌ها به بیماریهای مختلف مبتلا و عمر کوتاهی داشته باشند. گرسنگی در بالاترین درجه عامل مشترک در بین این حیوانات زبان بسته است نظافت قفس‌ها وخود حیوانات که دیگر حدیث مفصلی را دنبال می‌کند. درحالی‌که ضرورت وجودی باغ وحش برای آشنایی افراد به‌ویژه نوجوانان با حیات وحش یکی از ضرورتهای غیرقابل انکار می‌باشد؛ و دولت باید توجه خاصی به این مورد بنماید.