سکوت ما علامت رضاست؟

محمدرضا خباز نماینده ادوار مجلس اشغال اوکرایــن توسط روسیه به بهانه‌های واهی، چند نکته را به ما می‌آمــوزد: نخست اینکه روسیه قابل اعتماد نیست. کشوری که همسایه خود را در این حد و با این گستردگی مورد حمله قرار می‌دهد و با اینکه از دو روز قبل پیش‌بینی شده بود قصد اشغال اوکراین را دارد و پوتین به کلی آن را نفی می‌کرد، از زمین و هوا دست به اقدامی غیراخلاقی، غیرمنطقی و ضد حقوق بشری زد. شوروی سابق که با جداسازی استان‌های قفقاز، آذربایجان، ارمنستان و گرجستان به ایران لطمه زد و با تحمیل معاهده ترکمانچای هنوز هم هر ایرانی با به یاد آوردن آن احساس شرمندگی می‌کند و مهمتر از همه کمک‌های فوق‌العاده‌ای که در جنگ تحمیلی به عراق کرد و همه امکانات خود را در اختیار صدام گذاشت تا ما را به سوی شکست ببرد و در نهایت اجازه نداد که لوله‌های گازمان به اروپا برسد، نشان داد که یک رقیب بلامنازع برای نفت و گاز ماست و از اینکه روی پای خودمان بایستیم و برجام موفق شود، خشنود نیست. بهترین نمونه‌اش هم رای مثبتی که به همه قطعنامه‌ها علیه ما داده است. بنابراین خیانت‌های فراوان روس‌ها در تاریخ و ذهن مردم ما وجود دارد. نکته دوم اینکه اوضاع داشت به سوی وقوع یک جنگ جهانی پیش می‌رفت ولی اروپایی‌ها و آمریکا وارد جنگ نشدند و اعلام کردند به وسیله تحریم‌ها، روسیه را سر جای خودش می‌نشانیم. اگر آنها به حمایت از اوکراین وارد جنگ می‌شدند چه بسا که دنیا وارد جنگ جهانی سوم شده بود. چون جنگ جهانی اول و دوم هم مشابه همین استارت‌ها رخ داده بود. نکته سوم اینکه روسیه به این وسیله خودش را در مقابل افکار عمومی دنیا قرار داده و نشان داد که با آن تفکر خودخواهانه نمی‌تواند به عنوان یک کشور مفید در شورای امنیت باشد و حق وتو داشته باشد. این حق وتو باعث می‌شود که به مانند آمریکا سوءاستفاده کند. البته ما از آمریکا هم سوابق خوبی نداریم. آنها هم به انحاء مختلف در عقب نگه داشتن کشور ما موثر بودند. بهترین دلیلش همین تحریم‌های ظالمانه و بدعهدی است که نسبت به برجام کردند. لذا از مجموع اتفاقاتی که افتاد و توجه به اینکه آمریکایی‌ها به رغم حمایت از اوکراین ولی این کشور را رها کردند، لزوم بازگشت به اهداف انقلاب بیش از پیش مطرح می‌شود. هدف انقلاب از روز نخست و سال 1357 این بود که به مردم خودتان تکیه کنید. تا وقتی مردم در صحنه باشند، تا وقتی که مردم حامی انقلاب باشند و مردم خودشان را مالک کشور و انقلاب بدانند، هیچ دشمن خارجی نمی‌تواند شما را از پای دربیاورد و همین مردم عامل موفقیت‌های فوق‌العاده‌ای از جمله موفقیت در جنگ تحمیلی هشت ساله شدند. لذا مسئولین کشور باید این درس را بگیرند که اگر آمریکا قابل اعتماد نیست که نیست، روسیه هم قابل اعتماد نیست چون سوابق روسیه بدتر از آمریکاست. اگر بخواهیم راه سرفرازی خودمان را ادامه دهیم، باید مثل اول انقلاب به مردم برگردیم. اما متاسفانه چند سالی است که با رفتارهای نامناسب، مردم یکی پس از دیگری دلسرد و ناامید شدند. عده زیادی کشور را رها کردند، در انتخابات اخیر شرکت نکردند و نشان دادند نسبت به تصمیماتی که در کشور گرفته می‌شود و طی آن مردم را به بازی نمی‌گیرند، نگرانند. از این رو به جای اینکه به خارج اتکاء کنیم باید به مردم خودمان به صورت واقعی و نه به صورت شعاری متکی باشیم. اینکه بگوییم به مردم اعتماد داریم ولی اجازه ندهیم در تصمیم‌سازی‌ها و تصمیم‌گیری‌های کشور نقش داشته باشند، پسندیده نیست و همان راهی را خواهیم رفت که روزبه‌روز مردم نسبت به انقلاب و اهداف انقلاب ناامیدتر شوند. در غیر اینصورت ما با اتکای به دنیا و خارج نمی‌توانیم کشورمان را بسازیم البته معنای این حرف این نیست که نباید برجام را تعقیب کنیم چراکه حق مسلم ماست. این ظرفیتی است که کشور و دولت‌های قبل آن را ایجاد کردند و کشور را به جایی رساندند که می‌توانست در خرداد امسال این قطعنامه را به پایان برساند و توافق بین 1+5 را نهایی کند ولی به مصالحی که سران کشور تشخیص دادند به دولت بعدی منتقل شد. ما باید از این ظرفیت استفاده کنیم و اجازه ندهیم از وجود تصمیمات نامناسب واحیانا متناقض ما سوءاستفاده کنند. لذا هم باید به مردم برگشت و مردم را به معنای واقعی به بازی گرفت تا مردم با همه وجودشان احساس کنند که مورد احترام تصمیم‌سازان کشور هستند و از طرفی هم از ظرفیت‌هایی که در دنیا وجود دارد از جمله ظرفیت برجام استفاده کنیم. اگر در داخل کشور مردم به بازی گرفته شوند، روزنامه‌های مستقل دست‌شان در ادای واقعیت‌ها و شفافیت‌ها باز باشد، یقینا جلوی اختلاس‌ها گرفته خواهد شد. اختلاس وقتی اتفاق می‌افتد که روزنامه‌های مستقل محدود می‌شوند، وقتی که اجازه انتقاد از افراد گرفته می‌شود، وقتی که برای بازنشر یک کلیپ افراد به محکومیت‌های سنگینی محکوم می‌شوند، طبیعی است که اعتماد مردمی از بین خواهد رفت. بنابراین سفارش حضرت امام را باید سرلوحه کار خودمان قرار دهیم که در داخل ید واحده باشیم، از ظرفیت‌های خارج از کشور استفاده کنیم و ارتباطمان را با دنیا برقرار سازیم نه اینکه زیرمجموعه آنها و تحت سیطره آنها شویم که اگر تخلفی کردند، مثل تخلف الان روسیه، به خودمان اجازه ندهیم آن را محکوم کنیم. انتظار این بود که همان روزهای اول، جمهوری اسلامی ایران در مقابل این ترک تازی‌ها مخالفت و آن را محکوم کند. البته کسانی هم که احیانا باعث شدند اوکراین تحریک شود را هم محکوم کنند ولی نه اینکه متخلف را رها کنیم و کسی که کشور همسایه خودش را اشغال کرده و هزاران انسان اعم از زن و مرد و کودک را کشته و آواره کرده، در پناه عدم اظهارنظر جمهوری اسلامی احساس آرامش کند. آقای رئیس‌جمهور با صدور بیانیه‌ای مخالفت خود را با هر نوع جنگی اعلام کنند و این جنگ را هم محکوم نمایند. البته کسانی هم که این شرایط را به‌وجود آوردند محکوم می‌کنیم ولی نباید اجازه دهیم روسیه از سکوت ما به نفع خودش بهره‌برداری کند. نکند که این سکوت ما برداشت علامت رضاست!