روزنامه آفتاب یزد
1400/12/25
نازنین زاغری، ۵۰۰ میلیون دلار ناقابل و باقی ماجرا...
لندن با صدای بلند ناسزا می‌گوید اما بی‌صدا التماس میکندانگلستان هنوز فکر می‌کند یک ابرقدرت است!
آفتاب یزد - رضا بردستانی: برخی رسانه‌ها مدعی شده اند: «دولت بریتانیا، برای آزادی نازنین زاغری، حاضر شده است مبلغ ۵۰۰ میلیون دلار (۱۲ هزار میلیارد تومان) به ایران پرداخت کند.» موضوعی که شاید پایانی باشد بر یک پرونده‌ی
چهل و چند ساله!
> بوریس جانسون: فعلا درباره نازنین زاغری اظهار نظر نمی‌کنم
بوریس جانسون، نخست وزیر بریتانیا می‌گوید درباره بازگرداندن گذرنامه نازنین زاغری اظهار نظر نمی‌کند چون به گفته او این کار «تا رسیدن به نتیجه نهایی» در مذاکرات جاری بریتانیا با ایران «معقول نیست.» او گفت‌وگوهای لندن با تهران درباره «دشوارترین موارد کنسولی به ویژه نازنین زاغری» را بسیار حساس توصیف کرد و گفت تا زمانی که نتیجه عملی حاصل نشده باید کمتر درباره آن سخن گفت. این در حالی است که یک نماینده مجلس عوام بریتانیا خبر داد که ایران گذرنامه نازنین زاغری، شهروند ایرانی - بریتانیایی را بعد از حدود شش سال پس داده است.
> گروه مذاکره‌کننده بریتانیایی در تهران؟!
خبری که خیلی به آن پرداخته نشد اما بر اساس برخی گزارش ها،
هیئتی از بریتانیا برای مذاکره بر سر مباحث مورد اختلاف با تهران در ایران به سر می‌برند موضوعی که باعث شده تا گمانه زنی‌هایی
در رسانه‌ها منتشر شود. حجت کرمانی، وکیل نازنین زاغری تکلیف زندانی دوتابعیتی در ایران، به خبرگزاری رویترز گفت که «امیدواریم به‌زودی خبرهای خوبی بشنویم». «تولیپ صدیق» نماینده همپستد و کیلبرن لندن در پارلمان انگلیس در صفحه توییترش درباره وضعیت نازنین زاغری، زندانی دو تابعیتی ایرانی - انگلیسی که به اتهامات امنیتی دوران محکومیتش را در ایران به سر می‌برد، نوشت: خیلی خوشحالم از این که بگویم نازنین رادکلیف زاغری گذرنامه انگلیسی‌اش را پس گرفته است. این نماینده پارلمان انگلیس افزود: او هنوز در خانه خانواده‌اش در تهران به سر می‌برد. علاوه بر این مطلعم که یک تیم مذاکره‌کننده انگلیسی در حال حاضر در تهران است.
> امیرعبداللهیان: در لیست تبادل زندانیان
نازنین زاغری نیز قرار داشت!
حسین امیرعبداللهیان، وزیرخارجه جمهوری اسلامی ایران که برای شرکت در کنفرانس امنیتی مونیخ به آلمان سفر کرده بود در مصاحبه با سی‌ان‌ان و در پاسخ به این سوال «کریستین امانپور» که پرسیده بود: «سوال آخر یک سوال حقوق بشری است، اما همچنین سوال مربوط به پول هم هست. چرا که شما الان موضوع این که آمریکا دارایی‌های ایران را آزاد کند
پیش کشیدید. متوجه شدیم که بریتانیا با کشور شما توافقنامه‌ای
امضا کرد تا آزادی نازنین زاغری-رادکلیف تامین گردد. قرار بود تابستان گذشته اتفاق بیفتد، اما توافق با شکست مواجه شد. حالا همانطور که همه ما می‌دانیم پای پول زیادی در میان است. ایران در حدود ۴۰۰ میلیون پوند از بریتانیا برای خریدهای نظامی پیشین در دوران شاه طلب دارد که هیچ وقت دریافت نکرد. پس شما پول را دادید اما چیزی نگرفتید. آن پول را می‌خواهید. آیا پرداخت آن بدهی قابل توجه به ایران، آزادی نازنین را تامین می‌کند؟» گفته بود:
«برای ما موضوع تبادل زندانیان یک موضوع کاملاً انسانی است. سال گذشته نیز توافقی صورت گرفت که بر مبنای آن قرار بود زندانیان، جدا از مقوله مذاکرات در وین، مورد تبادل قرار گیرند. حتی در لیست تبادل زندانیان، نام فردی که شما از او اسم بردید نیز قرار داشت. اما متاسفانه در دقیقه نود آمریکایی‌ها اعلام کردند که تمامی موضوعات باید در قالب یک بسته کامل دیده شود لذا تبادل صورت نگرفت. شاید آمریکایی‌ها علاقمند هستند که موضوع تبادل زندانیان را نیز به عنوان بخشی از مذاکرات در وین در نظر بگیرند اما ما معتقد هستیم که این موضوع، انسانی است و جدا از گفت‌وگوهای وین می‌تواند به عنوان یک اقدام فوری مورد توجه قرار گیرد.»
> ۴۹ سال گذشت تا انگلیس بدهی به ایران را رسما پذیرفت!
شهریور ۱۳۹۹، بن والاس، وزیر دفاع انگلیس با بیان این که کشورش فعالانه به دنبال پرداخت بدهی خود به دولت ایران درخصوص پرونده تانک‌های چیفتن در سال ۱۳۵۰ است، رسما بدهکار بودن انگلیس به ایران را پذیرفت.
بر اساسِ گزارش آن روزگار گاردین، والاس در نامه‌ای به وکلای خانم زاغری نوشته است که دولت انگلیس می‌پذیرد که بدهی ایران باید پرداخت شود و درصدد یافتن راه حلی قانونی برای پرداخت بدهی است. والاس که پیشتر عضو گروه دوستی پارلمانی انگلیس و ایران و منتقد تاخیر دولت در پرداخت بدهی ایران بوده، در این نامه نوشته است: پیشتر موضع خود را در رابطه با این پرونده اعلام کرده و به حل آن متعهد هستم. اظهارات وزیر دفاع انگلیس نشان می‌دهد که دیدگاه او تغییری نکرده اما در این رابطه دولت به طور جمعی باید تصمیم‌گیری کند. با این حال گاردین تصریح کرد که این برای اولین بار است دولت انگلیس بدهی به ایران را پذیرفته است.
> داستان آن تانک‌ها چه بود؟!
مسئله‌ی خرید یک هزار و پانصد تانک چیفتن از دولت انگلستان باز می‌گردد به پنجاه سال قبل دقیقا ۱۳۵۰ و اما بازداشت «نازنین زاغری رادکلیف» تبعه‌ی ایرانی - بریتانیایی باز می‌گردد به فروردین ۱۳۹۵. «یورو نیوز» در گزارشی با عنوان: «تانک‌های چیفتن سفارش شاه پیشین ایران؛ بریتانیا بدهی‌اش را پذیرفت» در شهریور ۱۳۹۹ می‌نویسد: «دولت بریتانیا برای اولین بار رسماً پذیرفت به دلیل تحویل ندادن تانک‌های چیفتن که محمدرضا شاه پهلوی قرارداد خرید آن‌ها را با لندن بسته بود به ایران بدهکار است؛ بدهی‌ای که ۴۰۰ میلیون پوند برآورد میشود. ایران پیش از انقلاب اسلامی، در سال ۱۳۵۰ قرارداد خرید هزار و ۵۰۰ دستگاه تانک چیفتن و خودروی زرهی را با بریتانیا بست، اما این تانک‌ها هرگز تحویل داده نشد. به گزارش روزنامه گاردین، بن والاس، وزیر دفاع بریتانیا، در نامه‌ای به وکلای نازنین زاغری-رادکلیف نوشته است که دولت بریتانیا فعالانه به دنبال راه حلی قانونی برای پرداخت بدهی خود به ایران است. والاس در نامه خود نوشته است: «در پیوند با شرکت آی‌ام‌اس و اختلافات حقوقی (با ایران) بر سر مبلغ (بدهی) واریز نشده، دولت اذعان می‌کند که این بدهی باید پرداخت شود و همچنان در جستجوی هر راه قانونی برای پرداخت آن از راه قانونی است.» »
> دیپلماسی غیر علنی!
مهرماه ۱۴۰۰ روزنامه آفتاب یزد در گفتگو با محمدعلی بصیری استاد روابط بین‌الملل دانشگاه اصفهان به واکاوی این مسئله پرداخته بود. بصیری در گفتگو با آفتاب یزد ضمن اشاره به این مسئله که به بازداشت اتباع دیگر کشورها «دیپلماسی غیر علنی» می‌گویند. خاطرنشان می‌سازد: «معمولا کشورهایی که با هم اختلافات مالی، امنیتی و تجاری پیدا می‌کنند و از طریق دیپلماسی علنی مذاکره و مبادله آشکار نمی‌توانند آن اختلاف را حل کنند به دیپلماسی
غیر علنی روی می‌آورند»
دیپلماسی غیر علنی ریشه‌ی تاریخی دارد
این استاد دانشگاه به آفتاب یزد گفته بود: «در طول تاریخِ دیپلماسی، این عمل بسیار رخ داده است. بحث اخراج دیپلمات ها،
اخراج سفیر، گروگان‌گیری تجارِ کشور رقیب، اتباع و هواپیمای آن‌ها روش‌های مختلفی است که در همین زمینه دولت‌ها از آن استفاده می‌کنند و در بحث گسترش بازار هوآوی، آمریکا و کشورهای متحد دختر مالک و رئیس این شرکت را تحت عنوان جاسوس و یاعدم رعایت قوانینِ تحریمی علیه ایران به اصطلاح گروگان گرفتند که بتوانند در این زمینه با چین چانه زنی کنند مثلا بازاری را از او بگیرند یا سهم مشترکی از بازار داشته باشند بنابراین، این عمل در بین دولت‌ها معمول است و دولت‌ها زبان مخفی و غیر دیپلماسی را در اجلاس‌ها و مکاتبات‌شان مدنظر دارند و چانه زنی می‌کنند، بده بستان می‌کنند و بعد از چند سال می‌بینیم مسئله علناً حل شد و دو طرف می‌گویند توافق کردیم.»
> لندن با صدای بلند ناسزا می‌گوید اما بی‌صدا التماس می‌کند
انگلیسی‌ها در عالم سیاست به بسیاری صفاتِ تقریباً ناپسند شهره هستند اما یکی از چیره دستی‌های آن‌ها در نوعی دیپلماسی مذبوحانه است!
اگر از همین انتها بنگریم، لندن در فقره‌ی اختلافات روسیه و غرب بر سر مسئله‌ی اوکراین، تلخ‌ترین و گزنده‌ترین ادبیات را برگزید اما به ناگاه شعله‌ی پرخاش گری‌های این کشور فروکش کرد آن هم درست وقتی که؛ سه میلیون آواره‌ی اوکراینی روی دستِ کی یف و اروپا گذاشته شده و نیمی از این کشور نیز به ویرانه تبدیل شده است.
بریتانیایی‌ها در موضوع «نورد استریم۲» نیز مشابه رفتاری را پیش گرفتند که این اواخر از آن‌ها دیده بودیم با این تفاوت که سطح تنش با مسکو را تا پای جنگ نیز پیش بردند. لحن مقامات لندن در موضوع «آکواس» در مواجهه با الیزه نیز به قدری عجیب بود که گمان می‌کردیم هر لحظه ممکن است اتفاق ناگواری رخ دهد و اما؛ انگلیسی‌ها گویا به ناسزا گویی با صدای بلند و التماس کردنِ بی‌صدا عادت دارند موضوعی که این بار در فقره‌ی یک زندانی «بریتانیایی - ایرانی» به نام «نازنین زاغری» شاهد آن هستیم!
سایر اخبار این روزنامه
اهدای اقلام خوراکی تاریخ گذشته؛ عذر بدتر از گناه خانه تئاتر
اقلیت ثروتمند در بازار- اکثریت فقیر د ر حسرت
تسلیت رهبر معظم انقلاب درپی درگذشت آیت الله علوی گرگانی
میانگین سن جمعیت کشور ۱۰ سال افزایش یافته است
مسیر موفق و کارآمد علت هجمه‌های اخیر به مرکز وکلا
۱۵۰کانتینر جنس بی صاحب با کدام مجوز وارد کشور شده‌اند؟
اختر چرخ ادب
گسترش خشونت
قفس توری یا پارکینگ جهنم؟!
نازنین زاغری، ۵۰۰ میلیون دلار ناقابل و باقی ماجرا...
روس ها حرف خود را بر کرسی نشاندند
این‌ها سارق نیستند
دیدار با مادر شهید مدافع حرم
