روزنامه آفتاب یزد
1401/01/15
دوستدار طبیعت
=جعفر بای- علاقه به طبیعت و طبیعت دوستی یک موضوع اکتسابی است که باید از طریق آموزش به افراد آموخته شود تا با عناصر طبیعی پیرامون خویش مهربان‌تر باشیم. دوستدار طبیعت بودن اگرچه یک امر ذاتی است و آدمی بالقوه در سرشت خود از سوی خدای رحمان آن را به ودیعه دارد ولی باید توسط مربیان به صورت بالفعل تبدیل شود و روش‌های عشق ورزی به طبیعت آموزش داده شود.اینک که خداوند همه مواهب طبیعی را به ما ایرانیان عطا نموده و از زیبایی‌های طبیعی برای این مرز و بوم چیزی کم نگذاشته؛ از دریا و جنگل تا کویر و خشکی و کوه و دشت، همه و همه در ایران توسط خداوند رحمان به ارمغان نهاده شده است، شایسته است که از این همه مواهب الهی اولا قدرشناسی کرده و منزلت و جایگاه آن را عمیقا درک نموده و ثانیا خدا را به خاطر این نعمات الهی شکر کنیم. اگرچه یکی از روش‌های شکرگزاری از این نعمت عظیم، حفظ و پاسداشت این نعمات است. محبت به طبیعت و آنچه در آن موجود است باید یکی از ویژگی‌های منحصر بفرد اخلاقی نزد ما ایرانیان باشد و ما را در جهان به این صفت بارز بشناسند. در این خصلت ما باید در دنیا شهره باشیم و این میسر نمی‌شود مگر با آموزش آن هم از دوران کودکی و خردسالی و به صورت مستمر و پایدار.
یکی از نشانه‌های انسان بود که در واقع جزئی از جوهره آدمیت محسوب میشود، محبت به حیوانات و گیاهان است. مهرورزی به تمام مواهب الهی که در روز طبیعت نزد ما ایرانیان به اوج خود می‌رسد و ما پیرامون آن به تفکر نشسته و دل به طبیعت زده و از نزدیک با حضور در دامن آن به نظاره می‌نشینیم، ضمن سپاس از آفریدگار یکتا تلاشمان این است که از هرگونه
آسیب رسانی پرهیز کنیم و تمامی هم و غم خویش را معطوف حفظ
و نگهداری آن کنیم؛ اینک که خداوند با زیباترین پدیده‌های خلقت برای ما ایرانیان هنرنمایی خویش را به اوج رسانیده و در همه ابعاد آن، مظاهر زیبایی را نزد ما به ارمغان نهاده، ما نیز وظیفه داریم با درک این همه زیبایی نسبت به حفظ و حراست آن کوشیده و بستر مناسب برای ادامه حیات آن را فراهم کنیم وبرای رشد و پیشرفت آن از هیچ گونه تلاش و کوششی دریغ نورزیم. عشق به طبیعت باید از ویژگی‌های بارز انسانیت دانسته شود و از کوچک‌ترین فرصت برای بیشتر مهرورزیدن به آن بهره برد. حرمت همه مظاهر طبیعی اعم از گیاهی و جانوری را حفظ نموده و با نهایت احترام با آن‌ها رفتار کنیم. افزون بر اینکه این پدیده یک امر ذاتی است که خداوند در فطرت ما انسان‌ها قرار داده و ما را مکلف ساخته تا این توانایی بالقوه را به فعل درآوریم، این خصلت نهادینه شده را باید تقویت کنیم و از اینگونه اقدامات لذت برده و در این ویژگی در دنیا شهرت جهانی کسب کنیم و همه جهانیان ما را به عنوان عناصری دوستدار طبیعت و عاشق حیوانات و گیاهان بشناسند. همانگونه که در تقویم ما ایرانیان یک روز به عنوان روز طبیعت نام گذاری شده است، ایرانیان خود را موظف می‌دانند در چنین روزی دل به طبیعت زده و ضمن لذت بردن از آن رعایت نظافت و بهداشت را بنمایند. یعنی مفهوم جغرافیای منزل را توسعه بخشیده و همه طبیعت را بخشی از محل زندگی خویش می‌پندارند و برای حفظ آن کوشش نموده و نه تنها به آن آسیب نمی‌رسانند بلکه برای رشد و زیبایی آن تلاش می‌نمایند و این یکی از شاخص‌های توسعه یافتگی ملت ایران در سطح جهانی است که ایرانیان در روز طبیعت این گفته را اثبات نمودند.
سایر اخبار این روزنامه
افزایش کرایه‌های مترو، اتوبوس و تاکسی از اول اردیبهشت
آیا مردم با سینما قهر کرده‌اند؟
تناقض آزار‌دهنده
شهرداری در خواب!
لزوم بودجه ریزی مجدد بر مبنای صفر
در باب افزایش مزد سال ۱۴۰۱
منافع ملی در قرن جدید
نامداران گمنام
دوستدار طبیعت
دخالت بی‌دلیل مجمع
امیرعبداللهیان: به توافق در وین نزدیکیم
بازی بُرد ـ بُرد عمران خان با آمریکا
سید علیرضاکریمی- همان گرفتاری که برای موضوع «اف‌ای تی اف»
