وظیفه فدراسیون بر دوش باشگاه‌ها

ادعا‌های ضد و نقیض در خصوص راه‌اندازی کمک‌داور ویدئویی در فوتبال ایران تمامی ندارد. برخلاف تمام اظهارنظر‌های قبلی در خصوص بالا بودن هزینه خرید تجهیزات VAR، رئیس فدراسیون فوتبال بعد از جلسه‌ای که روز گذشته جهت اجرای فاز نخست تجهیز ورزشگاه‌ها به این تکنولوژی با مسئولان فدراسیون و مدیران برخی باشگاه‌ها داشت، تأکید کرد هزینه راه‌اندازی کمک‌داور ویدئویی زیاد نیست! ادعایی که کاملاً برخلاف آن چیزی است که طی سال‌های اخیر به عنوان یکی از موانع ورود تجهیزات کمک‌داور ویدئویی به فوتبال ایران مطرح شده است!
اما عجیب‌تر از اظهارات تازه در خصوص هزینه‌های اندک ورود تجهیزات VAR، ادعای رئیس فدراسیون فوتبال در خصوص توانایی برخی باشگاه‌ها برای راه‌اندازی فاز اول این تکنولوژی است. براساس گفته‌های تاج در ابتدا قرار است باشگاه‌های استقلال، پرسپولیس، سپاهان، مس کرمان، گل‌گهر سیرجان، ذوب‌آهن اصفهان، نفت آبادان و تراکتورسازی تبریز که توانایی راه‌اندازی این تکنولوژی را در فاز اول دارند، اقدام کنند. او همچنین تأکید دارد خود باشگاه‌ها باید با شرکت قرارداد امضا کنند و راه‌اندازی این سیستم را به عهده بگیرند!
جدا از آنکه عقد قرارداد با شرکت مدنظر توسط باشگاه‌ها چه عواقبی می‌تواند در آینده برای فوتبال ایران به دنبال داشته باشد و تا چه اندازه مسیر را برای ورود دلال‌ها در این مورد خاص هموار خواهد کرد، مهم‌ترین سؤال بعد از تصمیم‌گیری آقایان پس از جلسه روز گذشته، این است که بر چه اساسی فدراسیون مدعی است باشگاه‌های استقلال، پرسپولیس، سپاهان، ذوب‌آهن، گل‌گهر، تراکتور و نفت آبادان توانایی راه‌اندازی این تکنولوژی را دارند؟ بحث از توانایی اگر به مسائل مالی ارتباط داشته باشد که وضعیت باشگاهایی، چون نفت آبادان و همچنین پرسپولیس و استقلال کاملاً مشخص است. همانطور که پرواضح است درآمد باشگاه‌های صنعتی، چون ذوب، سپاهان، مس و گل‌گهر از کجا تأمین می‌شود و تنها یک باشگاه تراکتور‌سازی می‌ماند که هزینه‌هایش از بخش خصوصی تأمین می‌شود.
فدراسیون در حالی پای خود را صراحتاً از داستان VAR بیرون می‌کشد که از وضعیت مالی باشگاه‌ها به خوبی آگاهی دارد و نیازی نیست به این مهم اشاره کنیم که بودجه امثال پرسپولیس و استقلال از جیب مردم است، درست مثل باشگاه‌های صنعتی که حتی اگر در ظاهر نیز خصوصی باشند در واقعیت هر آنچه برداشت می‌کنند از بیت‌المال است. علاوه بر آن در صورتی که باشگاه‌ها خود راه‌اندازی کمک‌داور ویدئویی را به دست بگیرند، فرداروز می‌توانند ادعا‌های بسیاری را در این راستا مطرح کنند. برای نمونه گرفتن هزینه از تیم‌های ملی یا سایر باشگاه‌ها برای استفاده از این سیستم، چراکه با توجه به شرایط نامساعد مالی باشگاه‌های فوتبال ایران هیچ دلیل منطقی وجود ندارد که یک باشگاه هزینه کند و دیگر باشگاه‌ها بهره‌برداری. حال بماند که بهره‌برداری فدراسیون هم در این خصوص جای بحث دارد. فدراسیونی که حاضر نیست تبلیغات محیطی را برای درآمدزایی در اختیار باشگاه‌ها بگذارد حالا تجهیز کردن ورزشگاه‌ها را وظیفه آن‌ها می‌داند و این امر یعنی برخلاف تمام ادعا‌های مطرح شده، ورود تکنولوژی کمک‌داور ویدئویی به فوتبال ایران به این زودی‌ها میسر نخواهد بود و همه آنچه تاج و دوستانش در پی برگزاری جلسات متعدد در این راستا می‌گویند ادعایی بیش نیست!
کلیت تصمیم گرفته شده به معنای ایجاد حرج و مرج است و در رفتن زمام امور از دست فدراسیون فوتبال. شاید هم به این دلیل که فرداروز تاج و دوستانش بتوانند به سادگی هرچه تمام‌تر پای خود را از این مهلکه بیرون بکشند و تقصیرات احتمالی را به گردن باشگاه‌ها بیندازند! باشگاه‌هایی که هنوز نمی‌دانند قرار است چه کلاهی بر سرشان گذاشته شود!