حسین طاهری‌فرد=کارشناس ارشد جامعه‌شناسی

در آبان ماه 1395، دانش‌آشتیانی تکنوکرات ۶۱ساله و دانشیار دانشگاه خواجه‌نصیرالدین‌طوسی که به‌ شدت مورد حمایت محمد‌علی‌ نجفی بود، جای فانی نشست. دانش‌آشتیانی چهره شناخته‌شده‌ای در میان جامعه فرهنگیان نبود اما به سبب حمایت محمد‌علی نجفی و تشکل‌های صنفی- سیاسی فرهنگیان توانست با رای اعتماد مجلس دهم به صندلی وزارت تکیه بزند.
حمایت قاطع و همه‌جانبه دولتمردان و همچنین گروه‌ها و فراکسیون‌های مختلف از دانش‌آشتیانی یک بار دیگر باعث شد تا مسائل آموزش‌و‌پرورش در صدر توجه‌ها قرار گیرد و امید آن می‌رفت که با کمک و همیاری دولت و مجلس، دانش‌آشتیانی بتواند گره کور مشکلات لاینحل بزرگ‌ترین دستگاه اجرایی کشور را باز کند. اما متاسفانه خیلی زودتر از آنچه انتظار می‌رفت مشخص شد که پروژه آوردن دانش‌آشتیانی به جای فانی، یک پروژه سیاسی با هدف جلب حمایت معلمان در انتخابات 96 بوده است. دانش‌آشتیانی علی‌رغم تمام وعده‌هایی که داده بود، عملاً در محقق کردن وعده‌ها‌یش ناکام ماند تا یکباره تمام امیدی که به اصلاح وضعیت نابسامان آموزش‌و‌پرورش ایجاد شده بود از بین برود.
در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری، عده‌ای از فعالان صنفی- سیاسی و مدیران ارشد آموزش‌و‌پرورش «شورای سیاست‌گذاری فرهنگیان ستاد روحانی» را تشکیل دادند. با انتخاب محمد‌علی نجفی وزیر آموزش‌و‌پرورش دولت سازندگی به عنوان رئیس ستاد فرهنگیان روحانی، بار دیگر دغدغه‌ها و مسائل فرهنگیان در صدر بحث‌های انتخاباتی قرار گرفت. او از تشکیل «کارگروه بررسی مطالبات فرهنگیان» سخن گفت؛ کارگروهی که وظیفه‌اش بررسی اهم مطالبات فرهنگیان و ارائه گزارش آن رئیس‌جمهور دولت دوازدهم بود. متاسفانه پس از انتخابات «کارگروه بررسی مطالبات فرهنگیان» هیچ‌وقت تشکیل نشد تا شائبه سیاسی ‌و ‌انتخاباتی بودن آن بیشتر به ذهن‌ها خطور نماید.
بعد از انتخابات، شورای سیاست‌گذاری فرهنگیان ستاد روحانی به ریاست محمد‌علی نجفی پشت درهای بسته نشست‌هایی برای معرفی کاندیدا یا کاندیداهای پست وزارت آموزش‌و‌پرورش به رئیس‌جمهور تشکیل داد. متاسفانه نشست‌های شورای سیاست‌گذاری در سکوت خبری برگزار می‌شود و تا این لحظه درباره محتوای نشست‌های شورای سیاست‌گذاری اعلام نظری از طرف مسئولان و دست اندرکاران شورای سیاست‌گذاری صورت نگرفته است. انتظار می‌رفت که مسئولان و دست اندرکاران شورای سیاست‌گذاری فرهنگیان در راستای پاسخگو بودن به افکار عمومی معلمان نسبت به اطلاع‌رسانی شفاف و دقیق اقدام نمایند.


در حالی که چند هفته بیشتر تا تعیین تکلیف دولت دوازدهم باقی نمانده است و شمارش معکوس برای معرفی وزرای پیشنهادی رئیس‌جمهور آغاز شده است، با اعلام آغاز به کار «کمپین انتظارات فرهنگیان» یک‌باردیگر موضوع مطالبات و خواسته‌های آنان، بعد از تعلل و تاخیر فراوان در صدر بحث‌های فعالان رسانه‌ای حوزه آموزش‌و‌پرورش قرار گرفته است. محمد‌علی نجفی رئیس شورای سیاست‌گذاری فرهنگیان، هدف «کمپین» را مشخص کردن اصلی‌ترین خواسته‌ها و انتظارات فرهنگیان کشور از دولت دوازدهم اعلام کرده است.
فارغ از تمامی بحث‌ها پیرامون خبر تشکیل «کمپین انتظارات فرهنگیان » لازم است چند نکته مورد توجه مسئولان و دست اندرکاران کمپین قرار گیرد:
وقتی از خواسته‌ها و انتظارات فرهنگیان گفته می‌شود فقط مشکلات اقتصادی و رفاهی نیست، منظور تمام الزامات حرفه‌ای شغل معلمی است. امروز فرهنگیان دغدغه امکانات رفاهی، آموزشی، منزلت اجتماعی و مسائل اقتصادی دارند. بی‌تردید اولویت درخواست‌ها و انتظارات معلمان ارتقای وضعیت معیشتی است که متاسفانه اراده‌ای جدی برای حل مشکل معیشتی آنان وجود ندارد.
اجرای ناقص رتبه‌بندی در دولت تدبیروامید را نمی‌توان اقدام بزرگی دانست. اجرای ناقص طرح رتبه‌بندی معلمان نه‌تنها باعث بهبود وضعیت معیشتی فرهنگیان و ارتقای کیفیت نیروی انسانی نشد، بلکه انگیزه و رشد و تعالی شایستگی‌های حرفه‌ای معلمین را تحت تاثیر قرار داد.
ساماندهی نامناسب نیروی انسانی باعث مشکلاتی در کیفیت کاری و توزیع نامناسب نیروی انسانی شده است. ساماندهی نیروی انسانی باید به عنوان یک اولویت در دستور کار این وزارتخانه قرار گیرد چراکه برنامه‌ریزی و مدیریت مناسب نیروی انسانی دغدغه‌ی بسیاری از معلمان است.
آقای نجفی؛ آیا نوبت اولویت، به آموزش‌و‌پرورش نرسیده است؟ آیا عدم توجه دولت به وزارت آموزش‌و‌پرورش، فرافکنی نیست؟ آیا مشکل تامین اعتبار‌ و بودجه فقط مختص آموزش‌وپرورش است؟ به‌راستی دولت دوازدهم برای کاهش مشکلات وزارت آموزش‌و‌پرورش، چقدر به‌فکر ارتقای کمی و کیفی آموزش‌و‌پرورش است؟
آیا به این اندیشیده‌اید که چقدر از مدیران کل آموزش‌وپرورش و همکاران ستادی آنها بر اساس شایسته سالاری و لیاقت و نه باندبازی، اکنون با تکیه بر صندلی ریاست دغدغه ارتقای شان و جایگاه
آموزش‌وپرورش را دارند؟! مطمئناً انتصاب مدیران بازنشسته و ناکارآمد در سطوح ستادی مشکلات متعددی را برای این حوزه ایجاد کرده است.
آقای نجفی فرموده بودید که کار در آموزش‌وپرورش بسیار سخت است و خواسته‌های فرهنگیان چیزی نیست که طی چهار سال محقق شود. آیا تقاضای عدم انتصاب مدیران سیاسی و ناکارآمد در آموزش‌وپرورش، عدم برگشت به‌کار نیروهای بی‌انگیزه بازنشسته، اجرای قانون استخدام مربیان پیش‌دبستانی، حق‌التدریسی و مربیان نهضت سوادآموزی، اقدام لازم برای اجرای کامل سند تحول آموزش‌وپرورش، رویکرد جدی و برنامه‌محور درباره دانشگاه فرهنگیان و تقویت بنیه پژوهشی فرهنگیان، نظارت درست بر استفاده از منابع صندوق ذخیره فرهنگیان و توجه به بیمه‌های درمان و تکمیلی فرهنگیان انتظارات غیرمنطقی هستند؟
خواسته‌ها و انتظارات در نظر معلمان لیست بلند بالایی دارد. خواسته معلمان کشور فقط به معوقات محدود نمی‌شود که آن را اعلام عمومی می‌کنید. تبعیض فاحش در زمینه معیشت معلمان، حق‌التدریس‌های معوق و حق‌الزحمه‌های پرداخت نشده امتحانات، حقوق معوق سرباز معلم‌ها، بیمه طلایی فرهنگیان، پاداش پایان خدمت بازنشستگان و اقدامات رفاهی فرهنگیان هم جزء خواسته‌ها و انتظارات بحق معلمان محسوب می‌شود. معلمان این واقعیات تلخ را با پوست و استخوان خود لمس می‌کنند و نیازی به راه انداختن
«کمپین» نیست.
و کلام آخر:
آقای نجفی دولت یازدهم در اجرای برنامه‌های تحول در آموزش‌وپرورش نمره خوبی نگرفت و با انتخاب‌های نادرست، وزارتخانه آموزش و پرورش را از مسیر استراتژی «کیفیت‌ بخشی‌اش» دور کرد. متاسفانه برنامه‌ریزی صحیح و هدایت درست و مناسب در مورد منابع بودجه آموزش‌وپرورش وجود ندارد. بر کسی پوشیده نیست که فرافکنی و شتاب‌زدگی یکی از بزرگترین آسیب‌های مدیریتی در هر سازمان است و بی‌گمان کارهای شتاب‌زده و کارشناسی‌نشده‌ بیشترین آسیب‌ها را به آموزش‌وپرورش وارد کرده است. معلمان با نگاهی به برنامه‌ها و اقدامات انجام گرفته به‌درستی و منطقی درباره «عملکرد شورای سیاست‌گذاری فرهنگیان» به قضاوت خواهند نشست.
آقای نجفی! خواسته‌ها و انتظارات ما همین مسائل است.