زنگنه تعارف می‌کند ؛ در کابینه می‌ماند

آفتاب یزد- گروه سیاسی: محمدرضا باهنر اصولگرا و مرد لابی‌ها‌ی پارلمان ایران ظاهرا خیلی بیشتر از اصلاح طلبان از ماجراهای کابینه خبر دارد، نشان به آن نشان که دیروز در نشست جامعه مهندسین اسلامی گفت: رحمانی‌فضلی، سلطانی‌فر و ظریف در دولت می‌مانند، شریعتمداری به وزارت صنعت می‌رود. معاون اول، وزرای بهداشت، راه و شهرسازی هم ماندگارند . حجتی هم که کسالت دارد.
او اما در ادامه به برخی از وزرا هم اشاره دارد که تمایلی برای وزیر شدن ندارند:" در برخی وزارتخانه‌ها رئیس‌جمهور می‌خواهد افراد بمانند، اما وزرا قبول نکردند، از جمله وزیر نفت که من با وی صحبت کردم و به‌شدت ابا داشت و گفت "فشارهای غیرمعمول زیاد است و حوصله این جنگ و گریزها را ندارم"، همچنین حجتی هم به‌دلیل کسالت قبول مسئولیت نکرده است."
گفته‌ها‌ی باهنر آن هم در فاصله چند روز مانده به معرفی کابینه حس نگران کننده‌ای به آدم می‌دهد. اینکه ظاهرا از میان ژنرال‌ها‌ی مردد دولت، وضعیت زنگنه نسبت به بقیه بغرنج تر است و راضی کردن وزیر نفت ایران برای ادامه کار، ساده نیست. گویا فشارها آن قدر بر شیخ الوزرای ایران مستولی شده که او به فاصله چند روزمانده به معرفی کابینه، به روحانی و صدارت در وزارتخانه اش پشت کرده و عطای آن را بر لقایش بخشیده است. چرا که دیگر تاب این همه هجمه را ندارد.



ماجرا زمانی شروع شد که ...
ماجرای تردید برخی وزرا در پذیرفتن دوباره یک مسئولیت چهار ساله، از وقتی شروع شد که خبر آمد گل‌های سرسبد کابینه، که بیش از بقیه در چشم هستند و البته حساسیت‌های رسانه‌ای به آنها نیز فزونتر، به دلیل هجمه‌های سریالی علیه دولت و وزارتخانه‌هایشان توان ادامه کار در این جو را ندارند، از همین روی، دیگر نمی‌خواهند قبول مسئولیت کنند.
در راس این وزرا نام‌ها‌ی ظریف و زنگنه، وزرای خارجه و نفت حسن روحانی به چشم می‌خورد. کمی بعد تر قاضی زاده‌ها‌شمی وزیر بهداشت نیز به این جمع اضافه شد کسی که با صراحت اعلام کرد در این شرایط نمی‌توان وزارت را برای یک دوره چهار ساله دیگر پذیرفت.
حسن روحانی که ظریف را حتی در مبارزات انتخاباتی‌اش، بیش از همه کنار خود به تصویر کشید تا به لطف او و برجامش میزان آرای خویش را افزایش دهد، معلوم بود که به این سادگی‌ها نمی‌تواند از خیر وزیر خارجه‌اش بگذرد. این را در کنار شخص زنگنه وزیر نفت وی قرار دهید که به شهرستان‌ها می‌رفت و تبلیغ حسن روحانی را می‌کرد. همین‌ها‌ نشان می‌داد که ظریف و زنگنه جدا شدنی از روحانی نیستند.
از قرار معلوم رایزنی‌های رئیس دولت تدبیر و امید در گفتگو با مرد دیپلماسی ایران، کار ساز شد و ظریف در وزارتخانه ماندگار. خبرهای باقی ماندن قاضی زاده‌ها‌شمی هم به گوش رسید و وزیر بهداشت هم که خود علنی گفته بود با این فشارها ماندن در کابینه عملی نیست، راضی به ایستادگی برای چهار سال دیگر
در وزارتخانه شده است.

مرددترین ژنرال
این در حالی است که ظاهرا زنگنه هنوز که هنوز است در بودن یا نبودن تردید دارد تا عنوان مرددترین ژنرال دولت حسن روحانی را از آن خود کند.
زنگنه نیک می‌داند در چهار سال دوم هم از ماجرای کرسنت تا قرار داد توتال باید پاسخگوی منتقدانی باشد که او و دولت را به خیانت متهم می‌کنند و از بستن قرار دادهای نفتی او با عنوان توتالچای یاد (!)
این در حالی است که در طول همین مدت بیژن نامدارزنگنه بارها رهسپار مجلس شده تا در برابر سوالات نمایندگان ملت به دفاع از خود و کارهایش بپردازد و هر بار هم مجلس را قانع کرده اما دلواپسان را نه ... و فشارهای مضاعف همین دلواپسان بر زنگنه است که او را به ستوه آورده تا دیگر به وزیر نفت بودن نیندیشند.

واقعی است؟
اکنون پرسش اینجاست آیا به راستی زنگنه در برابر این فشارها سر تسلیم فرود آورده و نمی‌خواهد دیگر شیخ الوزرا باشد؟ و یا این حرف‌ها‌ بیشتر از آن مدل نازهای سیاسی بزرگان عرصه کشور و مسئولینی است که می‌خواهند بگویند شیفته خدمت هستند و نه تشنه قدرت؟
دراین میان شاید اعضای کمیسیون انرژی مجلس این روزها بیش تر از هر کس دیگری بدانند که زنگنه در وزارت باقی می‌ماند و یا راضی به ادامه کار
نخواهد شد.

نازک نارنجی نباشد
از همین روست که غلامرضا شرفی عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی با اشاره به این مطلب که زنگنه بیان کرده است به دلیل فشارها قصد وزیر شدن را ندارد به آفتاب یزد می‌گوید: "چندین وزارتخانه داریم که عنوان پیشانی کار دولت است، به همین منظور این وزارتخانه‌ها هم در منظر افکار عمومی، هم ارباب جرائد و هم تحلیلگران، قطعا مورد ارزیابی دقیق و لحظه به لحظه قرار می‌گیرند و چنین امری نباید موجب تکدر خاطر وزرا شود، وزیر نفت و وزیر خارجه و وزیر بهداشت هم از این قاعده
مستثنی نیستند. "
وی افزود: «قبول دارم کسی مثل زنگنه زیر ذره‌بین و بعضا تحت فشار است، اما وزارتخانه‌هایی مثل نفت، صنعت، معدن و تجارت و یا راه و شهرسازی وزارتخانه‌های عملیاتی هستند. اینکه یک وزیر به خاطر این فشارها از زیر کار شانه خالی کند صحیح و منطقی نیست. بهتر است همه مسئولان به فکر خدمت بی‌منت و متعهدانه باشند.»
شرفی ادامه داد: «وزارت نفت وزارتخانه ویژه‌ای است و باید وزیر بزرگ آن رفتارهای بزرگ هم از خود نشان دهد و در برابر فشارها هم تاب بیاورد. ما وزیر نازک نارنجی نمی‌خواهیم.»
وی گفت: «زنگنه وزیر زحمتکشی است و انتظار هم داریم که خیلی صبور و بردبار با مسائل حاشیه‌ای برخورد کند.»
شرفی افزود: «آقای زنگنه چندین بار وزارت نفت را تجربه کرده است و باید گفت در یک سال و نیم مجلس دهم هر بار که کمیسیون، وزیر یا معاون او را خواسته است در کمیسیون حاضر شده و در صحن علنی مجلس نیز نسبت به رفع شبهات و پاسخ به سوالات اقدام کرده‌ است و اگر مطلب و ایرادی بود آنها را در اختیار کمیسیون گذاشته‌اند.»
این عضو کمیسیون افزود: «بااین حال آقای زنگنه مطمئن باشد که تعامل کمیسیون در سال‌ها و ماه‌ها‌ی باقیمانده قطعا متفاوت با سالی که گذشت، خواهد بود. به هر حال مجلس دهم در آخرین سال وزارت نفت دردولت یازدهم فعالیت می‌کرد و بسیاری از تعاملات کمیسیون، مدارا کردن با وزیر و دولت بود، اما رویکرد کمیسیون با وزارت نفت در دولت آینده، بسیار عملیاتی‌تر و دقیق‌تر و به روزتر می‌شود و این دقت نظر هم به معنای فشار به وزیر نیست.»
شرفی گفت: «زنگنه در دوره بعد قرار است یک وظیفه 4 ساله را انجام دهد و مطمئنا باید با دقت بیشتر و ذره‌بین بزرگتری به آن نظر کرد.»

زنگنه می‌آید
جلال میرزایی دیگر عضو کمیسیون انرژی هم درباره عدم تمایل زنگنه برای وزارت و ابا داشتن او از پذیرفتن این پست به آفتاب یزد گفت: «چنین چیزی نیست و مطرح شدن مسائلی چون این عدم تمایل به وزارت، بیشتر در حد تعارف است. "
وی با بیان اینکه در کمیسیون صحبتی درباره عدم تمایل زنگنه به حضور در وزارت نفت نشده است، گفت: «اعضای کمیسیون انرژی تجربه یکسال و نیم همکاری با وزیر داشته‌اند. باید گفت نظر این کمیسیون نیز نسبت به بودن یا نبودن آقای زنگنه در دولت بعد یکسان نیست، قطعا اعضای کمیسیون ارزیابی مجددی از او خواهند داشت و پس از جمع‌بندی درباره رای اعتماد به زنگنه اقدام می‌شود. به هر حال نوع تصمیم‌گیری راجع به زنگنه در موقعی که درگیر مشکلات و در میانه‌راه دولت یازدهم بود با زمانی که به دنبال رای اعتماد برای دولت دوازدهم است متفاوت خواهد بود. اما خودداری زنگنه از وزارت نفت یک تعارف است و ایشان از طرف دولت به مجلس معرفی خواهند شد و نباید اظهارنظرهایی از آنچه (باهنر) گفته است را جدی دانست.»

در قیاس با بقیه بهتر است
علی گل مرادی یکی دیگر از اعضای کمیسیون انرژی نیز درباره مطرح شدن عدم تمایل زنگنه به تصدی وزارتخانه نفت به دلیل فشارها، به آفتاب یزد گفت: «در یک سال و نیم مجلس دهم و فعالیت کمیسیون انرژی، وزیر در کمیسیون حضور پیدا می‌کرد و روابط نیز بسیار معمول بود، کمیسیون انرژی در راستای برنامه‌های توسعه مطالبات داشته است، البته وزارتخانه هم پاسخ‌های مجاب‌کننده‌ای به مطالبات داده و هیچ‌وقت نگرانی و یا اختلافات جدی بین آقای زنگنه و کمیسیون انرژی شکل نگرفت.»
وی افزود: «هرچند در بحث IPC و توتال هم با حساسیت زیادی موضوع بررسی شد اما هیچ‌گاه فشاری از جانب کمیسیون به زنگنه نیامد تا او از این مسئولیت شانه خالی کند البته فشارهایی از بیرون مجلس و برخی کمیسیون‌های دیگر وارد شده و منکر آن نیستم اما به نظرم در آستانه انتخاب کابینه اینگونه اظهارنظرها (عدم تمایل زنگنه به وزارت نفت) بیشتر به نقش بازی کردن‌های سیاسی
شبیه‌تر است.»
گل مرادی ادامه داد: مجلس در این سال‌ها نسبت به دولت خیلی متعادل برخورد کرد. البته وزارتخانه نفت، وزارتخانه بسیار با اهمیتی است و به همین دلیل از حساسیت‌های خاصی برخوردار است . طبیعی است که فشارهایی بیرون از چارچوب مجلس به شخص آقای زنگنه وارد شود. و کمیسیون انرژی هم با دقت زنگنه و وزارتش را رصد می‌کند اما ارتباط این کمیسیون با او بسیار خوب است.»
وی تاکید کرد: «زنگنه به احتمال خیلی زیاد اولویت دولت دوازدهم است و در مجلس هم شرایط او نسبت به سایر اعضای کابینه ‌برای رای اعتماد مساعدتر است، با توجه به قیاس زنگنه نسبت به جایگزین‌های او باید عملکرد وزیر فعلی نفت را برای ابقای 4ساله
مثبت دانست.»

نامه‌ حمایتی نمایندگان هم هست
از صحبت‌های نمایندگان مجلس در کمیسیون انرژی، چنین برمی‌آید که آنها چندان حرف‌های باهنر مبنی بر عدم تمایل زنگنه برای وزارت را جدی نمی‌گیرند و معتقدند زنگنه هم بهترین گزینه روحانی برای این سمت است و هم راضی کردنش برای این پست آنقدرها مشکل نیست و تا چند روز دیگر یعنی چهاردهم به عنوان وزیر نفت معرفی خواهد شد. اینها را در کنار نامه اخیر جمعی از نمایندگان در حمایت از وزیر نفت بگذارید که در صحن علنی مجلس هم قرائت شد. حدود دو هفته قبل نمایندگان مجلس بیانیه‌ای را امضا کردند که در آن ضمن تشکر از «اقدامات بی نظیر زنگنه » در ۴ سال گذشته ابراز امیدورای کرده بودند که از توانمندی‌ها‌ی وی در «۴سال آینده» نیز استفاده شود.