امیرحسین ذاکری روزنامه نگار

نمی‌دانم چرا ذهن همیشه بیمار من متوجه این موضوع شد که آیا اگر برجام آنگونه که باید و شایسته بود به ثمر می‌نشست، آمریکا بدعهدی نمی‌کرد و در برابر دیپلماسی، کابوی‌محوری نمی‌کرد و دم از اعمال تحریم‌های جدید (هر چند تحریم‌های غیر هسته‌ای ) نمی‌زد و همه چیز ماجرا و داستان برجام مثل یک قصه شیرین به اندینگ یا پایان می‌رسید این همه چوب و چماق بر سر دولت کوفته می‌شد؟ بر فرض اگر با برجام رفاه اجتماعی و اقتصادی و شکوفایی اقتصادی و اشتغال و سرمایه‌گذاری خارجی و ثروت اندوزی به بالاترین حد خود می‌رسید و تقریبا حتی نرخ تورم نه تک‌رقمی بلکه محو می‌شد، باز چه گلایه‌ها و شکواییه‌هایی دلواپسان و مخالفین دولت داشتند؟ آیا اگر یک کنسرت برگزار می‌شد می‌توانستند بگویند بروید فکر نان و معیشت مردم باشید نه کنسرت؟ هر چند شاید می‌گفتند: پول ملت را خرج مطربی نکنید.
آیا با حل مشکلات اقتصادی مردم باز برخی جراید و رسانه‌های مخالف دولت بر طبل نومیدی می‌زدند؟ باز برخی مثل مدیر کیهان می‌گفتند:" دولت محترم از برجام بکش بیرون که ضرر را از هر جا بگیری نفع است، رودربایستی هم نکن شهامت داشته باش! " البته فدوی که بسیار سر در تحقیق و تفحص پیرامون دلواپسان برجام شناس دارد و خود را یک "انسان شناس دلواپسی شناس" می‌داند معتقد است آری اگر همه چیز گل و بلبلی بود اگر هیچ درد و فقر و بیکاری و گرفتاری نبود برجام همه طبقات ضعیف را به یکباره از چاه نداری به بیرون می‌کشید همچو حضرت یوسف از چاه به کاخ می‌رساند باز دلواپسان گلایه‌ها و بهانه‌هایی داشتند؟شاید آری؟ مثلا می‌گفتند: ثروت‌های باد آورده از پول حرام کدخدا. یا این پول‌ها خوردن ندارد یا نتیجه رانت بازی با کدخدای جهانی است. معلوم نیست چه امتیازاتی در قراردادهای پنهانی با غربی‌ها دادند که آنها چنین امتیازاتی در برجام برای ما قائل شدند که تحریم‌ها را برداشتند. پس با این حساب باز برجام برای ما ضرر داشته و خواستار خروج از برجام می‌شدند حتی چه بسا برخی از تریبون‌های خود از طرف مردم ثروتمند می‌گفتند: مردم این ثروت برجامی را نمی‌خواهند چون پول اجنبی کثیف است. برجام یک کلاه فرنگی بود بر سر ما رفت!
سکینه خانم می‌گفت: ننه شب یک دمنوش آرامبخش بخور آن‌قدر یاوه ننویسی !