زنان و آنچه در مجلس اتفاق افتاد

روشنک سیاسی‪-‬ اگر چه زنان سهمی از تقسیم قدرت در وزارتخانه‌ها را به عنوان وزیر پیشنهادی به خود اختصاص ندادند، ولی آنچه که در روز اول بررسی کابینه به عنوان یک موضوع مهم از تریبون خانه ملت اتفاق افتاد و در سخنان ریاست محترم جمهور و نمایندگان محترم خانه ملت تبلور عینی یافت و به عنوان یک حقیقت غیر قابل انکار می‌توان از آن یاد کرد، بحث استفاده و به‌کارگیری از زنان در مدیریت کشور بود .
در روز اول بررسی کابینه شاهد بودیم که تمامی نمایندگان، اعم از موافقین یا مخالفین کابینه، از تمامی جریان‌های سیاسی کشور و با سلایق مختلف اعم از اصول‌گرا یا اصلاح‌طلب و اعتدالی، از جناب آقای دکتر محمدرضا عارف ریاست مخترم فراکسیون امید گرفته تا آقای محمدحسین فرهنگی، که از نیروهای اصول‌گرای مجلس محترم است و یا آقای بهروز نعمتی از نیروهای اعتدالی مجلس، همه و دیگر نمایندگان محترم، از لزوم به‌کارگیری زنان در لایه‌های مدیریتی از وزارت تا مدیریت‌های میانی و پست‌های مهم کشوری به عنوان یک خواست جدی مطرح شده و نمایندگان محترم، به‌کارگیری زنان در کابینه و اقدامات صورت پذیرفته را با توقعات و شعارهای مطرح شده متناسب ندانسته و در این خصوص توصیه‌هایی به ریاست محترم جمهور و همکارانشان در دولت دوازدهم داشتند که از این منظر چند نکته قابل تامل است؛
١-تمامی جریان‌های سیاسی کشور به درک درستی در خصوص این ضرورت اجتناب‌ناپذیر رسیدند و به آن اذعان دارند که باید زنان را به صورت جدی‌تری ببینند.
٢-باتوجه به اینکه سال‌هاست در فضای سیاسی کشور، شعار به‌کارگیری از ظرفیت زنان در عرصه‌های مدیریتی از طرف صاحب‌منصبان قدرت مطرح شده، ولی عمل متناسب در محقق‌سازی این شعار اجرایی نشده و در نتیجه عزم جدی‌تری را می‌طلبد.


٣-مسایل مطرح شده در بیانات ریاست محترم جمهور و نمایندگان خانه ملت، موید این واقعیت است که آینده از آن جریانی خواهد بود که مشارکت زنان در عرصه مدیریت کلان را از شعار و بالقوه بودن به فعلیت برساند.
۴-مشارکت زنان در مدیریت کلان کشوری امروزه به عنصر مهم هویت گفتمان غالب اجتماعی تبدیل شده و این یک حقیقت غیر قابل انکار است .
لذا با تامل در فضای اجتماعی - سیاسی کشور، به راحتی درخواهیم یافت که، استفاده از ظرفیت‌های زنان
جامعه و ایجاد زمینه‌های مشارکت سیاسی و ورود به مدیریت کلان و میانی کشور، در غالب مقالات و سخنرانی‌ها و نشست‌های حزبی و امروز نیز در بحث معرفی کابینه به عنوان کلیدواژه مهم مباحث در فضای عمومی جامعه تبدیل شده و این حاکی از ضرورتی اجتناب‌ناپذیر در جامعه خواهد بود .
لذا در ارتقای مشارکت سیاسی -اجتماعی زنان و پذیرش اینکه زنان به عنوان نیمی از پیکره جامعه حق مشارکت در مدیریت‌ها و مناصب مهم دولتی و سیاسی را دارند، و چشم‌پوشی از این مهم به منزله عقیم ماندن توسعه متوازن نیروی انسانی و مدیریتی کشور خواهد بود، و لذا نبود زیرساخت‌ها و فراهم نیاوردن زمینه این مشارکت، موجب بروز خسارت‌های فراوانی به مدیریت جامعه و آینده آن خواهد بود که به عنوان اولین آسیب‌های اجتماعی و روانشناختی آن می‌توان به کاهش اعتماد به نفس و سرخوردگی‌های زنان جامعه اشاره کرد، که این خود بزرگترین جفا در حق جامعه خواهد بود، و خسارات فراوان ناشی از این عمل در تمامی لایه‌های اجتماعی و اقتصادی - سیاسی جامعه بروز و ظهور پیدا خواهد کرد، لذا با نگاهی آماری درخواهیم یافت که برای توسعه متوازن باید از این ظرفیت‌ها استفاده شود، زیرا حاکمیت برای آموزش زنان و تربیت آنان خصوصا با توجه به حجم بالای فارغ‌التحصیلان دانشگاهی یا متقاضیان ورود به دانشگاه که در اغلب سال‌ها آمار زنان از مردان بیشتر بوده و این آموزش‌ها مستلزم صرف هزینه‌های مادی و معنوی فراوانی بوده، و بار مالی سنگینی از بودجه عمومی کشور را به خود اختصاص داده، آیا منطقی است که با صرف چنین هزینه‌هایی و پرورش نیروهایی کارآمد و متخصص در همه امور در بین زنان از این پتانسیل عظیم انسانی استفاده نشود؟!
و با نگاه و باورهای غلط جنسیتی آنها را به حاشیه برانیم؟
اگر دولت محترم نتواند از ظرفیت این بخش از جامعه متناظر با ظرفیت و نیاز مدیریتی کشور استفاده مطلوب را بنماید، عملا موجب هدر رفت هزینه‌های مالی ملی و مغایر با مدیریت علمی و منطقی و توسعه نیروی انسانی کارآمد خواهد بود، لذا در آستانه رای اعتماد مجلس محترم به کابینه پیشنهادی دوازدهم به عنوان یک فعال سیاسی اجتماعی از دولت محترم خواهانم با ایجاد مکانیزمی، از توان زنان تحصیلکرده و دارای انگیزه در پست‌های مدیریتی کلان و میانی درسطح استان‌ها تا سمت‌های مهم و ملی در حوزه معاونت وزارتخانه‌ها و معاونت‌های ریاست جمهوری و ادارات کل استفاده شود و این خواست عمومی جامعه زنان که امروزه به عنوان یک گفتمان تبدیل شده جامه عمل بپوشانند، تا کشور در مسیر درست توسعه قرار گیرد و باورهای فرهنگی غلط در خصوص عدم توانمندی زنان از جامعه رخت
بربندد.