روزنامه شرق
1396/07/10
در دفاع از ارزش‌های جمهوری اسلامی ایران
چندروزی است که در ارتباط با حضور یا عدم حضور آقای «سپنتا نیکنام» هموطن زرتشتی در شورای اسلامی شهر یزد و دیگر منتخبان اقلیت‌های دینی در شوراهای اسلامی شهر یزد و سایر شهرهای ایران، گفت‌وگو و اظهارنظرهای فراوان در مطبوعات و رسانه‌های مجازی در گرفته است. صورت مسئله این است که آقای نیکنام چهار سال گذشته به عنوان نماینده مردم یزد در شورای اسلامی اين شهر عضویت داشته و به وظایف قانونی در برابر همشهریان عمل کرده‌اند و در مرحله اخیر شورای شهر یزد نیز همچنان به نمایندگی مردم در شورای شهر یزد انتخاب و مشغول انجام وظیفه شده‌اند. همه امور روال عادی خود را طی می‌کرد که روز شنبه اول مهرماه 1396 آقای عباسعلی کدخدایی، سخنگوی محترم شورای نگهبان، اعلام کردند: «در جریان بررسی صلاحیت عضویت در شوراها طی مکتوبی عضویت اقلیت دینی را در شوراهای اسلامی شهر از باب وجود شائبه سلطه بر مسلمانان به مصلحت ندانسته‌اند».نظر بنده اشاره به کلمه «سلطه» در مکتوب شورای نگهبان است (آن‌طور که آقای کدخدایی بیان کرده‌اند) با آنچه نویسنده از اعتقادات همه ادیان توحیدی آموخته‌ام، سلطه هیچ انسانی بر انسان دیگر جایز نیست؛ به‌طور مثال سلطه مسلمانی بر مسلمان دیگر نه موضوعیت دارد و نه جایز است، چه برسد به سلطه غیرمسلمان بر مسلمانی... . آقای علیرضا رحیمی نماینده مجلس شورای اسلامی، ریاست هیئت عالی نظارت بر انتخابات شهر و روستا در استان تهران در اين زمينه گفته‌اند براي نخستين بار در جمهوري اسلامي ايران ديوان عدالت اداري شعبه 45 در تاريخ 13 شهريور جاری با صدور حکمی عضویت آقای نیکنام در شورای اسلامی شهر يزد را مردود دانسته، در حالی که به موجب اصول 13 و 26 قانون اساسی آزادی فعالیت‌های دیني و اجتماعی برای شهروندان ایرانی با صراحت تضمین شده و براساس اصل بیستم همین قانون «همه افراد ملت یکسان در حمایت قانون قرار دارند و از همه حقوق سیاستي، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با رعایت موازین اسلامی برخوردار می‌باشند». به نظر می‌رسد تا اینجای کار مشکلی در سلسله‌مراتب اداری پیش آمده و در ارتباط با ایشان هنوز عینیت پیدا نکرده و آقای نیکنام در شورای شهر یزد عضویت دارند.نکته مهم و قابل‌توجه در این ماجرا این است که «نظر شورای نگهبان نه‌فقط درمورد آقای نیکنام بلکه در شمول عام آن در مورد اقلیت‌های دینی و حقوق مصرحه آنها در جمهوری اسلامی ایران معنی پیدا می‌کند». آقای کدخدایی سخنگوی شورای نگهبان در توضیح موضوع اضافه کرده «فروردین سال جاری، آیت‌الله جنتی در جریان بررسی صلاحیت نامزدهای انتخابات شوراهای شهر و روستا ابلاغیه‌ای برای جلوگیری از تأیید صلاحیت نامزدهای اقلیت‌های دینی در انتخابات شوراها منتشر کرد. در این ابلاغیه تأکید شده بود، با عنایت به اطلاعات واصله از بعضی مناطق کشور که اکثریت مردم آن مسلمان و پیرو مذهب رسمی کشور هستند و افراد غیرمسلمان در این مناطق خود را داوطلب عضویت در شوراهای اسلامی شهر و روستا کرده‌اند و با توجه به اینکه تصمیمات شوراها درباره مسلمین بدون رسیدگی آن در شورای نگهبان لازم‌الاتباع خواهد بود، تبصره یک ماده 26 قانون تشکیلات وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور و انتخابات شهرداران مصوب 1375 نسبت به چنین مناطقی با نص فرمایش‌های بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران حضرت آیت‌الله خمینی علیه‌الرحمه مغایر است و لذا خلاف موازین شرع شناخته شده است». درباره استناد قانونی به آنچه پیش آمده یا خواهد آمد، مقامات مسئول در جمهوری اسلامی اعلام موضع كردهاند و از جمله آقای علی لاریجانی رئیس محترم قوه مقننه ابلاغیه آیت‌الله جنتی را رد کرد و مستقیما به هیئت نظارت بر انتخابات شوراها دستور داد «قانون درباره حضور پیروان ادیان الهی در انتخابات شوراها رعایت شود و تغییر نکند». به نظر بنده حرفی در ارتباط با رعایت قانون برای گفتن باقی نمی‌ماند و دولت موظف به اجرای قانون است، این یک سوی موضوع، اما از سوی دیگر بنده به‌عنوان یک ایرانی یهودی که با دیدگاه‌ها، اظهارنظرها و شخصیت حضرت امام راحل مخصوصا در مورد اقلیت‌های دینی، قبل و بعد از انقلاب اسلامی تا آنجا که ممکن است آشنایی، اطلاع و آگاهی دارم، بیان این مطلب را که منتسب به ایشان كردهاند، آن‌طور که گفته شده «نسبت به چنین مناطقی به نص صریح فرمایش‌های بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی علیه‌الرحمه مغایر است» باور ندارم و به دلیل ارادت خالصانه‌ای که به امام راحل داشته‌ام، آن را برنمی‌تابم و به بیانات امام راحل در مورد حقوق و حضور اقلیت‌های دینی در جمهوری اسلامی ایران اشاره خواهم كرد و قضاوت با مردم ایران است: «شما زرتشتی هستید و همیشه خدمتگزار این ملت و این مملکت بودید، باید به کار خودتان ادامه بدهید...وحدت کلمه را حفظ کنید» (29/11/1357)«ما در حقوق مساوی هستیم و قانون هم ان‌شاءالله بعد به تصویب ملت خواهد رسید، در قانون همه اقشار حقوقشان ملاحظه خواهد شد». (12/1/1358)«همه اقلیت‌های دینی در اسلام محترم هستند...؛ آنان ایرانی‌اند و مثل سایر ایرانیان همه‌گونه حق دارند...». (21/10/57)«اقلیت‌های دینی به بهترین وجه از تمام حقوق خود برخوردار خواهند بود». (16/8/1357)«اساسا اقلیت‌های دینی با مسلمانان در صف واحد هستند و برای کشور خدمت می‌کنند و در صف واحد از تمام ارزش‌ها و مآثر برخوردار می‌باشند». (7/3/1359)«این مملکت مال همه ما هست، مال اقلیت‌های دینی، مال مذهبیون و مال برادران اهل سنت؛ همه ما با هم هستیم». (17/11/1357)«این درست است که در کشور ما گروه‌های قومی مختلفی وجود دارد، ولی همه ما یک ملت را تشکيل می‌دهیم». (15/8/1358)«اقلیت‌های دینی نه‌تنها آزادند، بلکه دولت اسلامی موظف است از حقوق آنها دفاع کند و دیگر اینکه هر ایرانی حق دارد که مانند همه افراد از حقوق اجتماعی برخوردار باشد، مسلمان یا مسیحی یا یهودی یا مذاهب دیگر فرقی ندارد». (24/8/1357)«ما حساب جامعه یهود را از حساب صهیونیست‌ها جدا می‌دانیم... من در پاریس قبل از غلبه نهضت به آن کسی که از طرف جامعه یهودیان آمده بود تنبه دادم و گفتم بنای اسلام بر این است که هیچ قشری را در مضیقه نگذارد». (24/2/1358) (ملاقات با نمایندگان کلیمیان ایران در قم)«در چیزهایی که مربوط به مجلس است، در چیزهایی که مربوط به قانون است، باید همه تشریک مساعی کنیم، همه ملت با هم باشند». (27/8/1361) (در ملاقات با نمایندگان اقلیت‌های دینی جماران) نقل‌ِ قول‌هایی نمونه از دیدگاه‌های امام راحل در مورد حقوق و حضور اقلیت‌های دینی در بستر انقلاب اسلامی و شکل‌گیری نظام جمهوری اسلامی ایران در زمان‌های مختلف، موضوع سلطه کسی بر کس دیگر یا کسانی بر کسانی دیگر مطرح نشده و وجود ندارد و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تکالیف و حقوق و شکل مدیریت جامعه را مشخص کرده است و در قانون‌گذاری مشورت و مسئولیت مشترک مطرح شده، چه در مجلس شورای اسلامی یا در شوراهای اسلامی شهر و روستا و حتی در مجلس خبرگان قانون اساسی که پنج نفر از نمایندگان اقلیت‌های دینی عضویت داشتند. اصل مشورت و تبادل نظر بین همه اعضا با حقوق مساوی رعایت شده با یادآوری اینکه اجرای قانون در صلاحیت قوه مجریه یعنی دولت است و تکالیف دولت نیز در قانون مشخص شده است. با ذکر خیری از شهید دکتر بهشتی که رحمت خداوند بر او باد، نوشته را به پایان می‌رسانم، با این امید که در رعایت حقوق قانونی مصرحه در کتاب قانون جمهوری اسلامی مؤثر واقع شود.روز چهارشنبه 21 شهریور 1358 در جلسه مجلس خبرگان قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، شهید دکتر آیت‌الله بهشتی، نایب‌رئیس مجلس خبرگان خطاب به مرحوم عزیز دانش‌راد، نماینده کلیمیان ایران در مجلس خبرگان قانون اساسی چنین می‌گوید: «تشکر از آقای دانش‌راد، همان‌طور که مکرر در طول مراحل مختلف انقلاب و در اعلامیه‌ها و بیانیه‌های امام و رهبری عالی‌قدر و مراجع دیگر تقلید و جوامع روحانیت و شخصیت‌های روحانی و جوامع اسلامی و گروه‌های دیگر تأکید شده، همه ما خواستار آن هستیم که به یاری خداوند و با همکاری و همفکری همه گروه‌ها و قشرهای اجتماعی مسلمان، تحصیل‌کرده و افراد برجسته و صاحب فهم، بازاریان، کشاورزان، کارگران، دانشجویان، دانش‌آموزان و همچنین با همفکری و یاری همه مردمی که در ایران زندگی می‌کنند، هرچند مسلمان و معتقد به اسلام نباشند، اما تشخیص داده باشند که سعادت آنها در نظام اسلامی تأمین میشود، به ياري خداوند و همکاری آنها چنین آینده‌ای را در پیش داشته باشیم و آرزویمان این است که حتي در این مراحل به صورت معبر و گذر به سوی آینده‌ای که در پیش داریم، عملا بتوانیم تحقق این آرمان و آرزو را مشاهده کنیم». تمام منابع ذکرشده در این نوشته نزد این‌جانب است.
سایر اخبار این روزنامه
ترامپ پایبندی ایران را تأييد نمی‌کند
ميثاق با عاشورا
سيف: تخلف در لایه بعدی اتفاق می‌افتد
شهادت، عطیه الهی به برگزیدگان است
روايت سردار جعفري از دیدار فرماندهان سپاه با روحانی
علت خشن‌بودن داعش و خشکه‌مقدس‌ها
رزمایش مشترک ایران و عراق در مرز 2 کشور
تقدم تحزب بر دولت سایه
استراتژی «نگاه به درون» روش مواجهه با ترامپ
پيامدهاي همه‌پرسي كردستان عراق
در دفاع از ارزش‌های جمهوری اسلامی ایران
حضور حماسی مردم نجف‌آباد
