روزنامه قانون
1396/07/27
چهار پر سش كليدي!
زمانی كه سی‌وششمین دوره لیگ قهرمانان آسیا آغاز شد و چهار تیم استقلال، استقلال خوزستان و ذوب آهن اصفهان به نمایندگی از ایران در این مسابقات حاضر شدند، فارغ از تعصبات رنگی اهالي فوتبال به تیم‌های محبوب‌شان، امید همه بدون اغراق به تیم «پرسپولیس» بود. تیمی كه بهترین روزهای خود را با برانكو سپری می‌كرد و بدون شك پتانسیل این را داشت تا بعد از سال‌ها جام قهرمانان باشگاه‌های آسیا را برای یك تیم ایرانی تصاحب كند. پرسپولیسی‌ها فراز و نشیب‌های زیادی را متحمل شدند تا اينكه در نهایت به عنوان تنها نماینده ایران و در شرایطی كه هر سه تیم دیگر ایرانی با رقابت‌ها خداحافظی كرده بودند، به جمع چهار تیم برتر مسابقات رسید. قرمزپوشان ایران برای رسیدن به فینال این رقابت‌ها سد محكمي را به نام «الهلال عربستان» پیش رو داشتند. سدی كه به دلیل مسائل دیپلماتیك دو بار در دو كشور بی‌طرف با آن دیدار می‌كردند. اما در نهایت شاگردان برانكو در مجموع دو بازی با حساب 6 بر دو مغلوب شدند و آرزوی قهرمان شدن در شرایطی كه یكی از بهترین پرسپولیس‌های تاریخ بودند، از دست دادند.سوال اول:آيا فقط داور عماني مقصر بود؟
قضاوت بد و سوت‌های مغرضانه داور عرب‌زبان دیدار دو تیم پرسپولیس و الهلال را شاید بتوان مهم‌ترین عامل شكست در بازی برگشت دو تیم پرسپولیس و الهلال دانست. داوری كه به گفته اغلب كارشناسان و حتی با اذعان اعضای تیم الهلال بیشتر به سمت حریف پرسپولیس غش كرد تا كار شاگردان برانكو در بازی برگشت سخت باشد. شاید بتوان این موضوع را عامل مهمي در حذف پرسپولیسی‌ها از مسابقات و نرسیدن‌شان به فینال دانست اما در این بین باید كمی هم واقع‌بین بود. پرسپولیسی‌ها نه در بازی دوم و شهر مسقط كه در همان بازی نخست كه چهار گل از حریف‌شان پذیرا شدند، فینال لیگ قهرمانان آسیا را از دست دادند. همان بازی تلخی كه بدبین‌ترین هواداران پرسپولیس هم نمی‌توانستند باخت ِ سنگین آن را پیش‌بینی كنند. شهر ابوظبی كشور امارات متحده عربی، شب تلخی را چهارم مهر پشت سر گذاشت و هیچ نشانی از آن پرسپولیس همیشگی نداشت. قرمزهای پایتخت برای اینكه بتوانند به فینال راه پیدا كنند، كار سختی در بازی برگشت داشتند. زدن چهار گل به تیم قدرتمندي مانند الهلال كار آسانی نبود. شاگردان برانكو هرچند بازی برگشت را با گل زود هنگام منشا، توفانی آغاز كردند و امید در دل هواداران‌شان كاشتند اما داوری روند بازی را با گرفتن یك پنالتی ناحق تغییر داد تا كار بازیكنان پرسپولیس سختتر و سختتر و در نهایت نیز با حذف این تیم همراه شود.اما آنچه واقعیت داشت این بود كه چرا شاگردان برانكو باید كار خودشان را به اما و اگر می‌كشاندند. مگر غیر از این بود كه می‌شد در همان بازی نخست این پرسپولیس باشد كه خیال خود و هوادارانش را از فینالیست شدن راحت كند؟
سوال دوم:آيا آقای «خیریتی» خودش را می‌بخشد؟ مدیریت چطور؟
تیم فوتبال پرسپولیس، بدون شك این روزها بهترین تیم فوتبال ایران است. تیمی كه فوتبال را هماهنگ و جذاب و تماشایی بازی می‌كند، در لیگ برتر وضعیتش خوب است، شانس كسب مقام قهرمانی در جام حذفی است و هوادارانش از عملكرد تیم‌شان رضایت كامل دارند. همه این عوامل پرسپولیس این روزها را دوست داشتنی كرده است اما در این بین، برخی لكه‌های سیاه كه اغلب به بحث مدیریتی این باشگاه برمی‌گردد، گاهی پرسپولیس را در حساس‌ترین شرایط به حاشیه كشاند و وارد بحران كرد. شاید در بین پرسپولیسی‌های مغموم كه از نرسیدن به فینال در سالی كه شایستگی آن را داشتند، «مهدی طارمی» باید ناراحت‌ترین فرد پرسپولیسی باشد. – اگر باشد و در این حذف هم خیرتی حس نكند-. مهدی طارمی كه بارها با عملكرد خوبش در تركیب قرمزپوشان عصای دست برانكو شده بود، این بار خواسته یا ناخواسته ضربه محكمی به تیمش زد. این بازیكن با اقدامي غیر حرفه‌ای، خود و تیمش را با محرومیت و جریمه‌ای سنگین مواجه كرد و روحیه بازیكنان و مجموعه تیمش را در آستانه حساس‌ترین و سرنوشت‌سازترین بازی سال پرسپولیس تخریب كرد. حال و روز بد روحی تك‌تك پرسپولیسی‌ها در دیدار رفت با الهلال كاملا مشهود بود و نمی‌توان گفت دسته گل مهدی طارمی تاثیری در آن باخت چهار بر صفر نداشت. جدا از آسیب روحی كه به بدنه پرسپولیس در راستای این جریان زده شد، نباید فراموش كرد كه عدم حضور مهدی طارمی در تركیب پرسپولیس نیز كار را برای برانكو سخت كرد. به‌طور حتم مهاجمی كه در تركیب ثابت سرخ‌پوشان به عنوان مهره كلیدی به شمار می‌رفت، در غیابش به تیم ضربه خواهد زد. درست همان‌طور كه اتفاق افتاد. البته نباید از تقصیر مدیران باشگاه پرسپولیس نیز در این بین غافل شد. بدون شك مدیریت باشگاه در ماجرای طارمی آن‌قدر بد و مبتدیانه عمل کرد که خسارت آن دامان باشگاه پرسپولیس را پیش از دیدار حساس با الهلال گرفت. آن‌ها قبل از سوت آغاز آن دیدار کابوس وار که چهار بر صفر مغلوب تیم 10 نفره الهلال شدند، به دليل خطای مدیریتی در هم شکسته، از هم گسیخته و تهی از روحیه بودند.
سوال سوم:آيا به‌واقع فاصله الهلال و پرسپوليس چهار گل بود؟
شاید انتظار اینكه پرسپولیسی‌ها باید در دیدار برگشت با الهلال در عمان به راحتی چهار گل وارد دروازه حریف‌شان می‌كردند، انتظار زیادی باشد اما در این بین نقدهایی نیز به برانكو ایوانكوویچ، سرمربی با دیسیپلین پرسپولیسی‌ها وارد است. همه می‌دانستند كه اين تيم در بازی برگشت با الهلال چیزی برای از دست دادن ندارد و باید بی‌مهابا و با تمام قدرتی كه در خط مهاجمانش دارد، حمله كند و فقط به گل زدن بينديشد. شاید برای همین بود كه وقتی برانكو «محسن ربیع‌خواه» كه هافبكی كُند و فاقد خلاقیت‌های تكنیكی است را 90 دقیقه در بازي قرار مي‌دهد، مورد انتقاد قرار می‌گیرد. البته به خط دفاع پرسپولیس و شخص علیرضا بیرانوند در دورازه این تیم نیز نمی‌توان خرده نگرفت.
خط دفاع پرسپولیس در بازی برگشت نیز مانند بازی رفت بسیار آسیب‌پذیر بود و دروازه‌بان ملی‌پوش تیم نیز متزلزل نشان داد. در مجموع نمی‌توان عملكرد تیم پرسپولیس را به هیچ عنوان مورد تحسین قرار دارد. پرسپولیسی‌ها آن‌قدر در هر دو بازی بد بودند كه هر كارشناسی هرچقدر هم پرسپولیسی باشد، بازهم نمی‌تواند از بد بودن فنی این تیم در این دو مسابقه چشم‌پوشی كند. در آن طرف میدان نيز الهلال تیم قدرتمندی بود و در این دو مسابقه هر بار اراده كرد، پرسپولیس را تحت فشار قرار داد و این تیمی را كه در لیگ ایران به روان بازی كردن شهره شده است، متوقف كرد.
سوال چهارم: آيا داربي، آشتي‌كنان با هواداران مي‌شود؟
شكست مقابل تیم عربستانی الهلال و ناكامی در رسیدن به فینال لیگ قهرمانان آسیا نیز مانند خیلی دیگر از رویدادهای فوتبالی از یادها می‌رود و هواداران تیفوسی پرسپولیس نیز خاطره تلخ نیمه نهایی لیگ قهرمانان 2017 آسیا را دیر یا زود از یاد خواهند برد. اما ای كاش این شكست بزرگ و از دست رفتن این موقعیت خوب برای پرسپولیسی‌ها درس عبرت شود و با بررسی دقیق و ریشه‌ای، تك‌تك عوامل این ناكامی را ریشه‌یابی كرده و در ادامه مسیر تكرارش نكنند. دنیا برای پرسپولیس تمام نشده است. شاگردان برانكو هنوز شانس اول قهرمانی در لیگ برتر و جام حذفی هستند و با پیروزی مقابل استقلال در داربی پایتخت، می‌توانند خاطره تلخ نرسیدن به فینال لیگ قهرمانان آسیا را به راحتی از ذهن هواداران خود پاك كنند.
مسئولان ایران نیز مقصرند!
رضا غیاثی/ کارشناس داوری
در اینكه داور عمانی دردیدار دو تیم پرسپولیس و الهلال عربستان، خوب سوت نزد و ایراداتی به كارش وارد است، شكی نیست. اما در این میان نباید فراموش كرد كه مهم‌ترین ایراد به مسئولان كنفدراسیون فوتبال آسیا وارد است. كمیته داوران AFC، باید در نظر می‌گرفت كه سپردن قضاوت این دیدار به یك داور عرب‌زبان مشكلاتی را به همراه خواهد داشت. اگر به همین مسابقات جام‌جهانی نوجوانان دقت كنید، مشاهده خواهید كرد كه در هیچ مسابقه‌ای از داوران هم‌قاره تیم‌ها، استفاده نمی‌شود اما AFC این موضوع را به هیچ عنوان رعایت نمی‌كند. این كه یك داور عرب بازی را قضاوت می‌كند، هم شك‌برانگیز است و هم موجب میشود بازیكنان حریف روحیه خود را از دست بدهند. داور این بازی نیز با بازیكنان الهلال همزبان بود و بهطورحتم به زبان عربی با آن‌ها صحبت می‌كرد. همین موضوع بی‌شك بر روحیه بازیكنان تاثیر منفی خود را گذاشته است. من فكر می‌كنم مسئولان ایرانی باشگاه پرسپولیس نیز كوتاهی كرده‌اند. وقتی این نفرات در جلسات قبل از بازی حاضر می‌شوند، باید به انتخاب یك داور عرب واكنش نشان می‌دادند و اعتراض می‌كردند. شاید اگر این اعتراض به AFC می‌شد، در این مسابقه به جای داور عمانی از یك داور استرالیایی یا آسیای شرقی استفاده شده بود و این مشكلات نیز پیش نمی‌آمد. اشتباه محرز این داور آن هم درست در شرایطی كه پرسپولیس با یك گل زودهنگام از حریفش پیش بود، روی آن صحنه پنالتی برای الهلال، روحیه پرسپولیس را بر باد داد. البته این داور اشتباهات دیگری نیز داشت. برای مثال روی صحنه‌ای كه بازیكن الهلال در محوطه جریمه وحید امیری را هل داد و یا صحنه خطای هَند بازیكنان تیم الهلال دقایق پایانی و در محوطه جریمه كه به اشتباه سوت زده شد. نمی‌توان به طور دقیق مدعی شد كه داور این بازی به سمت تیم الهلال غش كرده است اما بهطورحتم، حضور داوري همزبان با حریف پرسپولیس در روند سوت زدن این داور موثر بوده است.
سایر اخبار این روزنامه
آمريكا این بار نيز تو دهنی خواهد خورد
گزارشـي بعد از مرگ سهراب
خشونت در سرزمین اهـورا
شش گانه مدارا و پيروزي
مستاجر مستاصل کاخ سفید
چهار پر سش كليدي!
موضوع سپنتا نيكنام رفع نشود، از طریق شورای حل اختلاف قوا پیگیری می شود
مقدمات اجراي حكم بابك زنجاني بايد فراهم شود
توسعه صنعتی، راه مقابله با کم آبی است
داستان تکراری کودک‌آزاری و ضعف در نظام تربیتی
گزارشي بعد از مرگ سهراب
اگر موضوع لغو عضویت سپنتا نيكنام حل نشود از طریق شورای حل اختلاف قوا پیگیری می شود
