معرفی وزیر علوم و یاد نیک از روحانی

وزارت علوم و وزارت آموزش و پرورش 2 وزارتخانه مهم و تاثیرگذار در سرنوشت علمی کشورمان هستند. از این رو باید بر این اساس وزیر موردنظر را به مجلس معرفی کرد. اگر مشخص شود که هر وزارتخانه‌ در طول سالیان متمادی چه وظایفی را برعهده دارد، آنگاه هرشخصی برای تصدی این‌چنین مسئولیت‌هایی معرفی نخواهد شد. در معرفی وزیر علوم اگر با دیدگاهی فراجناحی بنگریم، به‌این نتیجه خواهیم رسید که اصلاح‌طلب یا اصولگرا بودن یک وزیر و حتی لزوم اعتدالی بودن این مقام نباید در معرفی وزیر علوم در نظر گرفته شود، زیرا اساسا سوال مهم این است که چرا به آموزش عالی با این دیدگاه نگاه می‌شود؟ نگاه مقطعی بسیار کوتاه‌مدت با خواسته‌های زودبازده در شأن وزارت علوم نیست. وزارت علوم آینده یک جامعه را می‌سازد و به پرورش سطح فکری نسل‌های گوناگون می‌پردازد. در نتیجه نباید با نگاه خواص جناحی به‌این دو وزارتخانه نگریست. همین نگاه‌های مقطعی در ادوار مختلف باعث شده وضعیت علم و فناوری و خروجی علمی کشور از وزارت علوم در شرایط مطلوبی قرار نداشته باشد. نگاه مقطعی به حوزه آموزش‌ عالی و وزارت علوم به جایگاه علمی کشور آسیب می‌زند. هرچند وزرای اصلاح‌طلب باعث رشد و شکوفایی دانشگاه شده‌اند، در نتیجه انتظار فرهیختگان جامعه ‌ایران آن است که با نگاه جامع‌تری به وزارت علوم و معرفی وزیر این وزارتخانه نگریسته شود و دولت نیز با اولویت به وزارتخانه‌های آموزشی توجه نماید. ریاست محترم‌ جمهور اگر به دنبال نام نیک از خود بوده و علاقه‌مند است تاریخ به‌‌عنوان فردی مفید و اثرگذار در ایران از او یاد کند، باید به حوزه آموزشی کشور به‌خصوص حوزه آموزش عالی توجه ویژه‌ای داشته باشد. واقعیت آن است که اگر به گذشته نه‌چندان دور یعنی یکی دو دهه اخیر نگاه کنیم، مشاهده خواهیم کرد که‌ آیندگان در مورد عملکرد رئیس‌جمهور به چند حوزه از حوزه‌های عملکرد او می‌نگرند که عمده آن عملکرد دانشگاه‌ها و دستاوردهای اقتصادی است. با در نظر گرفتن این موارد به ریاست محترم جمهور توصیه می‌شود که وزیری از جنس دانشگاه پویا و کارآمد را به دانشگاه معرفی کند؛ شخصیتی که هم با مشکلات اساتید دانشگاه و هم با مشکلات دانشجویان آشنا باشد و با دیدگاه دقیقی به حل این موضوعات و مصائب بنگرد. این امید وجود دارد که مجلس نیز دولت را در این زمینه یاری رساند.
* نماینده مجلس دهم