زنان پشت در ورزشگاه یا شورای انقلاب فرهنگی؟

آرمان: رئیس شورای فرهنگی زنان و خانواده شورای انقلاب فرهنگی با اشاره به پیچیدگی‌های بحث امکان حضور بانوان در ورزشگاه‌ها، اذعان داشت: پس از گفت‌وگو به‌این نتیجه رسیدیدم که تصمیم گیری در این مورد چندان هم ساده نیست! وی با طرح احتمالاتی عجیب، با ذکر این موضوع که تجربه نشان داده گاهی افراد در ورزشگاه‌ها متانت و آرامش لازم بعد از اتمام مسابقه ورزشی را رعایت نمی‌کنند گفت: ممکن است برخوردهای تهاجمی تماشاگران نه تنها به مردان بلکه به زنان نیز آسیب وارد کند. اگر بخواهیم شاهد حضور زنان در ورزشگاه‌ها باشیم حتما باید زیرساخت‌های لازم مثل سالن‌های مناسب و وسایل حمل و نقل ایمن برای تسهیل رفت و آمد زنان وجود داشته باشد!
تصمیم سخت
بررسی این جملات از چند منظر خالی از لطف نیست. در وهله نخست آنچه از سخنان ایشان به ذهن متبادر می‌شود، این است که تا پیش از این، هرگز درباره حضور بانوان در ورزشگاه‌ها سخنی به میان نیامده بود! نتیجه‌ای که پس از این گفت‌وگوها نیز به دست می‌آید از این قرار است که تصمیم گیری در این مورد چندان هم ساده نیست! مشخص است فردی که اصلا میل به تماشای فوتبال ندارد، نباید برای تماشای فوتبال نیمی از جامعه حکمی صادر کند. از سخنان وی چنین بر می‌آید که وی نتیجه فوتبال را خشونت دانسته و معتقد است که امنیت زنان تحت الشعاع خشونت‌های پس از مسابقه قرار می‌گیرد. شجاعی بدون اشاره به خشونت‌های موجود در جامعه علیه بانوان، فوتبال را تلویحا مایه خشونت دانست.
بی‌اطلاعی از وضع موجود


وی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به فقدان زیرساخت‌های لازم در ورزشگاه‌ها و نیز لزوم در نظر گرفتن وسایل حمل و نقل ایمن به طور اختصاصی برای بانوان، در یک شمای دیگر بی‌اطلاعی خود نسبت به اتفاقات جاری در جامعه را نمایان ساخت. شجاعی که گویا از حضور زنان در سالن‌های کنسرت، سینما، تئاتر، کلاس درس و رستوران به طور مشترک و با حضور مردان بی‌خبر است، احتمالا از عدم نیاز به زیرساخت‌های خاص در اماکن مذکور نیز خبری در دست ندارد. سخن وی مبنی بر تدارک وسایل حمل و نقل ایمن و اختصاصی نیز دست کم نیاز به رمزگشایی بیشتری داشته و قطعا صحبت از وسایلی غیر از وسایل نقلیه موجود است. چون به طور مشخص، در اتوبوس‌های بی‌آرتی و خط واحد و نیز واگن‌های مترو در ایران، زنان علاوه بر حضور مشترک در میان مردان، از محیط اختصاصی در وسایل نقلیه نیز، بهره‌مند هستند.
عقب افتادن از همسایگان
در حالی که 5 دولت پیشین و دولت کنونی موضوع حضور بانوان در ورزشگاه‌ها را در میتینگ‌های سیاسی خود، دستمایه اخذ رای و کسب وجهه اجتماعی ساخته‌اند، هر بار یک جریان خاص مانع از عملیاتی شدن این موضوع بوده است. در شرایطی این مطالبه بیش از دو دهه دچار عدم تحقق بوده که روز گذشته 9 وزیر زن در امارات به کابینه جدید راه یافتند. طرح‌های بلندپروازانه همسایه جنوبی اما، از مرحله تقدم جنسیت عبور کرده است و پروژه اکتشاف در مریخ زیر نظر ساره امیری (متولد ایران و بلوچ) وزیر علوم پیشرفته امارات دنبال خواهد شد. همچنین همسایه جنوبی دیگر، در یک رشته اصلاحات بی‌سابقه اقدام به توسعه بستر آزادی‌های اجتماعی بانوان کرده است. این اوضاع باعث خروج سرمایه‌های علمی کشور، افرادی نظیر مریم میرزاخانی و نخبگان علمی و فرهنگی و حتی اقتصادی و ورزشی کشور شده است. در چنین شرایطی به‌نظر می‌رسد که دست کم پس از عدم طرح نام یک زن به عنوان وزیر و یا حداقل استاندار، تحقق مطالبه دیرین حضور بانوان در ورزشگاه‌ها، مرهمی برای کاهش آلام بانوان و وسیله‌ای برای جلوگیری از تشدید فعالیت‌های فمینیست‌های افراطی باشد.