قطعنامه‌های جدید کنگره مابین گذشته و آینده

قطعنامه تحریمی علیه ‌ایران مابین دو رفتار کنگره شکل می‌گیرد که جایگاهش را باید این‌طور ارزیابی کنیم؛ اقدام اول کنگره همین تصویب مجموعه قوانین تحریمی علیه جمهوری اسلامی ایران است که آن را یکدست کردند و در کنگره صورت گرفت. اقدام آینده، اعلام نظر کنگره در مورد آینده توافق هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران است و اینکه آقای ترامپ عملا پایبندی ایران را تایید نکرد، برای اینکه موضع کنگره را طبق قانون جدید داشته باشد. صدور این قطعنامه بین این دو کار صورت می‌گیرد و اگر موضوع را ارزیابی کنیم، نشان‌دهنده ‌این است که کنگره آمریکا تلاش دارد فعلا متعرض موضوع برجام نشود و در عین حال باب پرونده‌های تحریمی جمهوری اسلامی ایران را باز بگذارد. این پرونده‌های تحریمی هم در دو حوزه دنبال می‌شود که محل نگرانی آمریکایی‌هاست؛ یکی حوزه موشک‌های جمهوری اسلامی ایران که توان دفاعی پیش‌بینی‌ناپذیر و خوداتکای جمهوری اسلامی ایران به حساب می‌آید و دوم موضوع عمق استراتژیک جمهوری اسلامی ایران است که دو نقطه قوت دارد؛ یکی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و دیگری حزب‌ا... لبنان، و کانون راهبردی تحولاتی است که جمهوری اسلامی ایران مدیریت می‌کند و در خط مقدم جنگ با رژیم صهیونیستی به‌گونه‌ای این مدیریت صورت می‌گیرد که عملا اقدام تندی علیه‌ ایران نمی‌تواند انجام بدهد، چون هرگونه اقدامی می‌تواند با واکنش قوی ایران مواجه می‌شود. اما این قطعنامه‌ها ارزش عملیاتی ندارند. آن چیزی که ارزش عملیاتی داشته، مجموعه تحریم‌هایی بود که در گذشته شکل داده بودند، ولی الان کنگره تکلیف خودش را با تحریم‌های آینده در مورد برجام روشن کرده و تلاشش این است که کماکان مکمل برجام را در کنگره هم دنبال کند، ولی برخلاف نظر ترامپ سعی ندارد که فعلا متعرض خود برجام شود. ما معتقدیم که تحریم‌های تازه نقض صریح برجام است، چون در خود برجام هم آمده که هرگونه تحریم تازه خلاف برجام به حساب می‌آید؛ منتها جمهوری اسلامی ایران هم باید در عین حال با کشورهای اروپایی اتمام حجت داشته باشد که مانع فرامرزی‌شدن تحریم‌های آمریکا شوند و عدم همراهی با آمریکا را رسما اعلام کنند.
ادامه صفحه 7